در این نشست، پاویتار سینگ ، مدیرعامل UnifyApps و راماسوامی پی وی ، مدیر ارشد اطلاعات جهانی در شرکت Virtusa، تأکید کردند که آینده تحول دیجیتال نه در استفاده سطحی از ابزارهای GenAI بلکه در بازطراحی کامل فرآیندهای سازمانی با محوریت عامل های هوش مصنوعی نهفته است.

پاویتار سینگ در آغاز سخنرانی خود گفت: آنچه اینترنت طی 23 سال به آن رسید، مدل های زبانی بزرگ (LLM) در کمتر از سه سال محقق کرده اند. به گفته او، ما دیگر صرفاً در حال پذیرفتن هوش مصنوعی نیستیم، بلکه باید ساختارها را بر اساس آن بازتعریف کنیم.

راماسوامی با انتقاد از کاربردهای سطحی هوش مصنوعی مانند تولید محتوا، اظهار داشت: ما فقط سطح را خراش می دهیم. او شرکت JPMorgan Chase را مثال زد که بیش از 600 مورد کاربرد عمیق برای هوش مصنوعی تعریف کرده و آموزش را از مدیران ارشد تا مسئول تاسیسات در اولویت قرار داده است.

سینگ در بخش دیگری از سخنرانی اش گفت: نرم افزارها تا امروز فقط ثبت اطلاعات انجام می دادند؛ اما عامل های هوش مصنوعی واقعاً کار انجام می دهند. او پیش بینی کرد که توسعه دهندگان جونیور جای خود را به عامل های هوشمند خواهند داد و مهندسان ارشد صرفاً عملکرد آن ها را بررسی خواهند کرد.

به گفته او، کارمند بومی سازی شده با هوش مصنوعی فردی است که نمی نویسد یا اجرا نمی کند، بلکه کار را به عامل ها می سپارد. در چنین ساختاری، تخصص در حوزه های خاص ارزش واقعی پیدا می کند و کارهایی با نیاز به هوش متوسط یا معمولی به عامل ها واگذار می شود.

راماسوامی نیز با استفاده از یک استعاره جالب گفت: هوش مصنوعی قرار نیست انسان را حذف کند؛ همان طور که خودروی سه چرخ جای کالسکه را گرفت اما راننده همچنان سر جای خود باقی ماند.

سینگ هشدار داد: از هوش مصنوعی برای کاری استفاده نکنید که از قبل خوب انجام می شد. مثلاً از LLM برای شمردن توت فرنگی استفاده نکنید! برای این کار ماشین حساب دارید! او به جای آن، توصیه کرد از عامل ها در موقعیت هایی استفاده کنید که قبلاً انجام آن ها به صورت دستی ممکن نبود.

او مثالی داخلی از UnifyApps آورد که در آن عامل ها، شکایات مشتریان در 24 ساعت گذشته را تحلیل می کنند و به صورت بلادرنگ به مهندسان اطلاع می دهند، کاری که در گذشته غیرممکن بود.

سینگ عامل های هوشمند را چنین تعریف کرد: یک مدل زبانی، مجموعه ای از دستورالعمل ها و چند ابزار. عامل تصمیم می گیرد ابزارها را به چه ترتیبی به کار گیرد. شما آن را هدایت، ارزیابی و بهینه سازی می کنید.

راماسوامی افزود: مثل یک رستوران است؛ یک نفر سفارش می گیرد، یکی غذا می پزد و دیگری آن را سرو می کند. عامل های هوشمند نیز مثل تیمی هماهنگ کار را به انجام می رسانند.

منبع: هوشیو