| احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی اش نوشت: برخی افراد و دسته ها عشق شان آتش افروزی است. همیشه ی خدا در جنگل و دشت و دمن دنبال بوته یا شاخه ی خشکی می گردند تا با کبریت کشیدن زیر آن، آتش به پا کنند و صحرا یا جنگلی را بسوزانند! کارشان فقط همین است. از آن لذت می برند. انگار فقط برای همین یک کار ساخته شده اند! آتشی که به پا نباشد، احساس بیهودگی و عاطل و باطل بودن می کنند! روزنامه ی کیهان بدون کمترین اغراقی، آتش افروز است! از بی ثباتی و کشت و کشتار در جامعه ی ایرانی لذت می برد. سه دهه کارش همین بوده است. به قصد آتش افروزی ابتدا سناریوی مورد علاقه ی خود را عمومی می کند. بعد از طریق تهمت پراکنی های شنیع، با تمام قوا به تحریک و تحقیر اهداف مورد نظر خود می پردازد تا آنان را به واکنش اندازد. به محض مشاهده ی کوچکترین واکنشی از طرف مقابل، سناریوی ذهنی خود را به عنوان پیش بینی به خورد عده ای می دهد و بعد از آن هم بلافاصله خواستار برپایی چوبه های دار می شود! از 30 سال پیش تاکنون این روزنامه در هر حادثه ی ریز و درشتی خواستار برپایی چوبه های دار در این کشور شده است. گویی از دست و پا زدن انسان ها بر بالای چوبه ی دار حظی وافر می برد! در مواجهه با هر مشکلی مهمترین توصیه اش برپایی چوبه ی دار است حتی مشکلات اقتصادی! آیا کسی به یاد دارد که در سه دهه ی گذشته این روزنامه یک بار به حلم یا صبر یا تدبیر، یا تعقل، یا عفو یا بخشش یا هر چه که بوی کمی مهربانی و گذشت داشته باشد، کوچکترین توصیه ای کرده باشد؟ جز توصیه به بازداشت و زندان و اعدام و برپایی چوبه های دار، کسی از آن چیز دیگری به یاد دارد؟ حالا هم در این شرایط نیمه جنگی که تقریباً عموم مردم و مسئولان به اتحاد و همبستگی برای عبور از تهدیدها اصرار دارند، کیهان بار دیگر مشغول سناریونویسی و تحریک به قصد ایجاب آشوب و ناامنی به بهانه ی بیانیه ی میرحسین است تا آتش تازه ای در مملکت برافروزد! تا این قبیل آتش افروزان و سناریونویسانِ مروج خشونت و کشت و کشتار، پایی در قدرت رسمی داشته باشند، نه این کشور روی ثبات و سعادت می بیند و نه خداوند به ما رحم می کند! | 
جنگ پرسپولیس و استقلال بر سر لژیونر مطرح / این ستاره چه رنگی می پوشد؟
جنگ پرسپولیس و استقلال بر سر لژیونر مطرح / این ستاره چه رنگی می پوشد؟
خبرنگار در حین گزارش زنده به‌طور اتفاقی روی جسد دختر گمشده پا گذاشت