سید حسن خمینی درباره ریشه های تمدنی و عقیدتی همبستگی مردم در جنگ 12 روزه اظهار کرد: واقعا آن چیزی که در این 12 روز خودش را نشان داد، شاید برای همه کسانی که جامعه ایران را تحلیل می کردند، بسیار بسیار غیر منتظره بود؛ حتی برای دوستان چه برسد برای دشمنان.

به گزارش ایلنا، وی ادامه داد، روشن است که هدف این جنگ تحمیلی 12 روزه تجزیه ایران و در نهایت براندازی ساختار جامعه ایران و انشعاب ها بوده است. خودشان هم گفتند یک سال و نیم برای این برنامه ریزی کرده بودند؛ همچنین بحث پهبادها، موشک ها، ریزپرنده ها و بحث های متفاوتی که داشتند. ولی تمام امیدشان انگار به یک به هم ریختگی یا فراپاشی اجتماعی در درون جامعه ما بود.

وی یادآور شد: همه کسانی که من با آنها آشنا هستم در طول این 12 روز برای دو چیز نگران بودند؛ اولینش همین بحث احیانا عدم انسجام ملی بود. خدا رحمت کند امام یک روز در همین حسینیه جماران یک قصه خیلی جالبی بعد از کودتای نوژه گفتند. هواپیما می خواستند پرواز کنند، به هوا بروند و بمباران کنند، و بعد می خواهند بیایند و بنشینند، با این مردم کوچه و بازار، با این روستایی و شهری چه می کنند؟ تا آخر که در آسمان نمی مانند. تا یک ملتیم، با همیم و یک روح در تن یک جامعه و یک جسم هستیم، اتفاقات هرقدر هم بزرگتر، می توانیم آن ها را از سر بگذرانیم و عبور کنیم.

وی ادامه داد: من همان روز جمعه صبح که بعد از اذان صبح این اتفاق افتاد، واقعاً عصرش بازتاب انسجام ملی را در شبکه های اجتماعی در موارد مختلف دیدم. البته این به دو امر دیگر ضمیمه شد که اینها به تعبیر ما آخوندها به صورت دور معی همدیگر را تقویت کردند. حضور به موقع فرمانده کل قوا و نصب فرمانده ها بود و اینکه ما در کمتر از 18 ساعت توانستیم پاسخ های قاطعی را شروع کنیم هم در آن همبستگی بسیار مؤثر بود.

واقعا نگرانی اولیه مسأله رفع شد؛ چون نباید تردید کرد که آن ها یک برنامه ریزی داشتند، آمدند، گفتند و همین را هم التماس و خواهش کردند، اما این اتفاق نیفتاد؛ نه تنها اتفاق نیفتاد، بلکه برعکس، نظرسنجی هایی که این روزها منتشر می شود، نشان می دهد سرمایه اجتماعی جامعه ایران بسیار بالا رفته است. یعنی ما سال های بسیار تلخی که داشتیم را انگار پشت سر گذاشتیم. من در رابطه با خود صدا و سیما دیدم دوباره میزان مرجعیتش چقدر بالا رفته؛ در نظرسنجی هایی که نهادهای معتبر داخلی انجام می دهند.

یادگار امام با این جمعبندی که هدف فروپاشی و چند پاره شدن این جامعه بود و اشاره به شعر شاعر قدیمی حمید مصدق که چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم/ خانه اش ویران باد/ من اگر ما نشوم تنهایم/ تو اگر ما نشوی خویشتنی درباره رمز انسجام بدست آمده و چگونگی حفظش آن اظهار کرد: همه توجه کنیم که یکی از دستاوردهایی که ملت ما به دست آورد، بازدارندگی موشکی بود. بی تردید اگر جواب ها به خصوص جواب های روزهای آخر نبود، آن ها به دنبال صلح، آتش بس و اتمام جنگ نبودند؛ اصلاً نه شخصیت اسراییل این طوری است و نه ترامپ این گونه است؛ اگر اینها آمدند، به خاطر موضع قدرت بود.

همان صلح از موضع قدرت، این بار می تواند از جانب ملت ایران اتفاق بیفتد. اما داستانی که در آن وجود دارد این است که ما یک دستاورد بزرگتری داریم؛ و آن همان انسجام، اتحاد و یکپارچگی است که به دست آوردیم. چرا این پدید آمد؟ و اساساً دشمنان ما که روی این محاسبه کرده بودند، کجا را در محاسباتشان هدف گرفته بودند که اشتباه تحلیل کردند؟ اولاً گفت طرف اصلاً بچه خودش را رستم گذاشت و بعد از مدتی می ترسید صدایش کند، اینها هم خودشان یک چیزهایی گفتند و بعد آرام آرام باورشان شد. ولی در خیلی از آمارها باورمندانه به این مسأله نگاه می شد.

وی افزود: روی شکاف های قومیتی، مذهبی، سیاسی، معیشتی، هویتی و بین نسلی تمرکز کرده بودند و این داستان را در فضاهای متفاوتی رصد می کردند و اتفاقاً علائمی هم برای آن می دیدند. ما نباید فراموش کنیم از سال 96 به این طرف سه تا بحران اجتماعی داریم؛ سال های 96، 98 و 1401. اینها خواسته های متفاوتی هم دارد؛ خاستگاه اقتصادی و بعد اجتماعی دارد. این شکاف ها موضع هدفی بود که آنها قرار داده بودند.

واقعا اتفاق بسیار عجیبی در طیف های سیاسی، قومیتی، علمای اهل سنت بلوچستان و ایرانیان خارج از کشور افتاد. در ایران سخن از ایران گفتن هزینه که ندارد هیچ، مورد تشویق مردم واقع می شود؛ ایرانی های خارج از کشور به خصوص آن ها که در آمریکا زندگی می کنند، فردا ممکن است ترامپ آنها را اخراج کند؛ یعنی همان که الآن انجام می دهد.

وی ادامه داد: من مخصوص به ذکر بگویم. کسانی که ممکن است حتی از نظر مباحث فکری، ذهنی و بسیاری از مواضع دیگر [مشابه ما] نبودند، مثل آقای دکتر سروش که ابراز نظر می کند و می ایستد یا دیگرانی که حالا دانه دانه شان را نمی شود اسم آورد، و بعد بیانیه اش را خود صداوسیما هم خواند، اینها نشان داد به آنها که انگار این مملکت یک چیز دیگری دارد؛ همان هویت تمدنی که به آن اشاره می کنیم. یا در موارد سیاسی، من حالا خاطره همان صبح روز جمعه را بگویم؛ خاطره شیرینی است. صبح آقای ناطق و آقای لاریجانی به من زنگ زدند که خوب است یک بیانیه ای داده شود و من گفتم بیانیه ام را نوشته ام و داده ام.

گفتند به آقای خاتمی هم گفته شود که ایشان هم بیانیه بدهد. گفتم آن طوری که من در شبکه های مجازی دیدم، ایشان قبل از من بیانیه داده است. عصرش آقای کروبی بیانیه داد. ایشان حتی بعدش که من دیدم گفت من از تهران بیرون نمی روم و می خواهم همین جا به دست اسراییل شهید بشوم؛ و باید بیانیه بدهیم و در مقابل اینها بایستیم. این از کدام طیف است؟ از جریانی که احیانا شاید در طبقه بندی و دسته بندی خارجی ها، خیلی از آنها درون حاکمیت موجود تلقی نشوند.

بعضی از زندانیانی که در زندان بودند، این بیانیه را دادند. به خصوص ایرانی های خارج از کشور به نظرم خیلی مهم است. چون برای آنها هزینه های فردی دارد. فردا ممکن است نهادهای امنیتی آنها را محکوم به اخراج و تهدیدشان کنند.