هواداران باشگاه استقلال، روزهای مبهمی را تجربه می کنند. آن ها برای چندمین بار در چندسال اخیر، تجمعات اعتراض آمیز برگزار کرده و خواستار سروسامان یافتن تیم شان پیش از شروع رقابت های لیگ برتر شده اند. عمده نگرانی آن ها اوضاع نامساعد باشگاه در فصل نقل وانتقالات است. این تیم در بازار، در مقایسه با سایر مدعیان، عملکرد ضعیف تری داشته و حتی اگر امروز هم تخت گاز پیش برود، باز بعید است به قدر کافی، زمان برای هماهنگی بازیکنان جدید با دیگر اعضای این باشگاه وجود داشته باشد. هرچند که شتاب زدگی آن ها هم به مذاق این هواداران خوش نیامده چراکه؛ نتیجه اش شده جذب بازیکن جدیدی به اسم عیسی آل کثیر که این یکی، آتش عصبانیت هواداران را تندتر کرده. عیسی قراردادی یک ساله با باشگاه استقلال بسته و به زودی به اردوی این تیم در ترکیه اضافه خواهد شد. مشکل کار ولی اینجاست که او بازیکنی مسن است که فصل پیش نیمکت نشین دیگر مهاجمان پرسپولیس بوده. حالا پرسش هواداران استقلال این است که چرا باشگاهی مثل استقلال که فصل کابوس واری را از سر گذرانده باید چنین خریدهایی داشته باشد؟

پای سا پینتو و مدیرعامل در میان است

پرسش اخیر به تازگی از علی تاجرنیا، رییس هیئت مدیره باشگاه استقلال، پرسیده شده و او تلاش کرده پاسخی منطقی بدهد. تاجرنیا توپ را در زمین سا پینتو، سرمربی، و علی نظری جویباری، مدیرعامل باشگاه، انداخته و گفته: من هنوز هم این حرف را می زنم و بر سر صحبت های قبلی خودم هستم (که مسئول بستن تیم سرمربی و مدیرعامل هستند). من تیم را نمی بندم. من فقط برایتان توضیح می دهم . جالب آنکه خود تاجرنیا هم در صف منتقدین خرید بازیکنی مثل عیسی آل کثیر قرار گرفته و از دید یک هوادار، او را خرید بدی برای استقلال توصیف می کند؛ به خدا نمی دانم چطور بگویم؛ حس من به عنوان یک هوادار، مثل حس شماست (که عیسی خرید خوبی نیست). ولی به عنوان مسئول باشگاه باید با کادر فنی همراهی و هماهنگی کنم تا مشکلی در آینده ایجاد نشود... من از شماها استقلالی تر هستم. درست می گویید، اما اگر حالا این جذب انجام نشود، خود شما نمی آیید چند وقت دیگر بگویید چرا مدیریت به خواسته سرمربی گوش نکرد؟

اظهارات علی تاجرنیا تا به اینجای کار بدون ایراد است؛ او می گوید بر اساس فهرست سرمربی تیمش عمل می کند ولی؛ نکته ای که او حاضر به واکاوی آن نیست، ضعف مدیریتی است. عیسی آل کثیر در فهرست سا پینتو قرار داشته ولی نه در فهرست اول و دوم او. پرسشی که تاجرنیا باید به آن پاسخ دهد و مقابل هواداران هم چنین کند، این است که چطور آن ها نتوانسته اند گزینه های اول و دوم فهرست سا پینتو را جذب کنند تا مجبور شوند به گزینه انتهای فهرست او برسند؟

فرار از مسئولیت؟

علی تاجرنیا در گفت وگوی اخیرش ژست مدیری کارآمد گرفته که به لحاظ مالی، مشکلات را حل کرده و در جذب بازیکن هم دخالتی ندارد. او از زیر بار مسئولیت در نقل وانتقالات شانه خالی کرده تا احتمالا تقصیرات را به گردن مدیرعامل باشگاه بیندازد؛ اینکه چنین کاری را از روی آگاهی انجام داده یا بدون نیت قبلی است چندان اهمیتی ندارد. موضوع مهم برای هواداران استقلال این است که چرا رییس هیئت مدیره خودش را از مجموعه مدیریتی استقلال جدا می کند؟ آیا او نگران اصابت ترکش های احتمالی ناکامی استقلال در بازار نقل وانتقالات است؟ از سوی دیگر، تاجرنیا حملات زیرپوستی متعددی هم به هواداران استقلال می کند که به مدیریت باشگاه فشار وارد می کنند و اجازه نمی دهند آرامش برقرار باشد؛ شما ببینید که صبح تا شب چقدر به اعضای هیئت مدیره و تیم فحاشی و توهین می شود. در چنین فضایی، مدیران باشگاه باید برای آینده تیم تصمیم گیری کنند. وظیفه من این است که یک اطمینان بخشی به مجموعه باشگاه بدهم که باشگاه بتواند یک تیم مناسب و قوی ببندد... یکی از بخش های مهم این است که شما هواداران، فضاسازی هایی انجام می دهید که مدیریت را فشل می کنید .

رییس هیئت مدیره استقلال درحالی تیغ انتقاداتش را متوجه هواداران کرده که شرایط برای هر باشگاه بزرگ دیگری مشابه است؛ اگر او جای رضا درویش در باشگاه پرسپولیس بود که باوجود پیروزی تیمش در بازی، روی سکو، بیرون از ورزشگاه و جلو در باشگاه، شعارهای انتقادی می شنید، چه کار می کرد؟ آیا مدیران دیگر تیم های بزرگ و مدعی توسط تماشاگران مشتاقی که دارند تحت فشار قرار نمی گیرند؟ آیا چنین فشارهایی فقط متوجه مدیریت باشگاه استقلال است؟ اصولا هنر مدیریتی همین جا مشخص می شود؛ اینکه تصمیم درست در شرایط سخت گرفته شود و موجب رضایت عمومی شود وگرنه ساده ترین کار، انداختن توپ در زمین دیگران و فرار از پذیرش مسئولیت است. موضوع وقتی بدتر می شود که چنین اظهارنظراتی بیش از آنکه به استقلال کمکی کند، شکاف مدیریتی را دامن می زند با این هدف که تقصیرات را فقط متوجه یک نفر کند.