علیرضا پناهیان، استاد حوزه، در مورد طرح مجدد موضوع مذاکره احتمالی میان ایران و آمریکا بیان کرد: در فضای بین المللی و افکارعمومی حرف هایی مطرح می شود و کری خواندن هایی رخ می دهد. وقتی که جنگ نیست بین قدرت کری خواندن رخ می دهد ولی وقتی به جنگ برسند این کری خواندن ها شدیدتر می شود البته گاهی اوقات ممکن است شدیدتر شود. مهم این است که همه فهمیده اند که ما یکی از قدرت های جهانی هستیم که در برابر قدرت های دیگر جهان توانایی عرض اندام داریم. وقتی تهدید می کنند و تهدید می شنوند.

به گزارش ایلنا، علیرضا پناهیان در رابطه ارزیابی خود از جنگ 12 روزه میان ایران و اسراییل و وضعیت داخلی پس از این جنگ تحمیلی، گفت: اولاً هیمنه استکبار بیش از پیش فرو ریخت و توهمات دشمن نسبت به ایران خیلی از بین رفت و این موضوع به اقتدار ایران خیلی کمک کرده است. یقینا پیروزی به دست آمده است، هر چند پیروزی مطلق نیست؛ مردم دوست دارند که ما بتوانیم در یک نبرد کوتاه، ریشه استکبار جهانی را در منطقه از بین ببریم. اما این امر مقدماتی نیاز دارد و این جنگ مقدمه ای خوبی برای آینده ایران مقتدر شد و بسیاری از مسائل برای خود ایرانی ها هم روشن شد و همدلی ها بی معنا نبود.

وی در مورد اختلاف نظرهای داخلی و اظهارات برخی از مخالفان دولت مبنی برعدم کفایت سیاسی رییس جمهور، عنوان کرد: فضای گفت وگو در جامعه ما باز است، اما حرکت کلی جامعه این اختلاف ها را برنمی تابد.

این استاد حوزه در مورد ایده ساخت بمب اتمی در ایران و تعیین جایزه برای سر ترامپ اظهار کرد: در فضای بین المللی و افکار عمومی حرف هایی مطرح می شود و کری خواندن هایی رخ می دهد. وقتی که جنگ نیست بین قدرت ها کری خواندن رخ می دهد ولی وقتی جنگ هست این کری خواندن ها شدیدتر می شود البته گاهی اوقات ممکن است شدیدتر شود و برخی مواقع هم ممکن است محقق شود. مهم این است که همه فهمیده اند که ما یکی از قدرت های جهانی هستیم که در برابر قدرت های دیگر جهان توانایی عرض اندام داریم. وقتی تهدید می کنند، تهدید می شنوند.

پناهیان طرح مجدد موضوع مذاکره احتمالی میان ایران و آمریکا بیان کرد: گفت وگو همیشه برقرار است، اما باید به این نکته توجه شود که گاهی مذاکره به مثابه یک ایدئولوژی، راه حل اصلی تلقی می شود، کما اینکه در دولت های قبلی اینگونه بود. این مسئله ممکن است حساسیت های منفی را برانگیزد. از سوی دیگر، مذاکره می تواند به عنوان یک حاشیه از حرکت قوی ملت مطرح شود؛ این مذاکره نه خیلی قابل موافقت زیاد است و نه خیلی زیاد قابل مخالفت کردن است، بلکه به عنوان یک اتفاق حاشیه ای، همیشه قابل تحمل است.