روزنامه فرهیختگان در مطلبی به بررسی جایگاه علی لاریجانی در سیاست کشور آن هم پس از جنگ تحمیلی 12 روزه پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: علی لاریجانی، مشاور رهبر انقلاب در سفری که رسانه های منطقه آن را غیرمنتظره خواندند، به مسکو سفر کرد و در کاخ کرملین با ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه دیدار و درباره اوضاع غرب آسیا و همچنین برنامه هسته ای ایران گفت وگو کرد.

سفر لاریجانی به مسکو آن هم در کمتر از 4 هفته پس از سفر وزیر امورخارجه، با توجه به جایگاه و نقش لاریجانی، جدا از نمایش عادی بودن رابطه دو کشور، بیانگر جایگاه مسکو در سیاست خارجی تهران است. مسکو نیز برای این رابطه اهمیت قائل است؛ از همین رو پس از اینکه وبسایت اکسیوس به نقل از منابعی ناشناس نوشت که پوتین تهران را ترغیب کرده غنی سازی صفر را بپذیرد، وزارت خارجه روسیه بلافاصله این خبر را تکذیب کرد و در بیانیه ای این خبرسازی ها را یک کارزار جدید سیاسی برای بدنام سازی و با هدف تشدید تنش پیرامون برنامه هسته ای ایران خواند.

اکنون در آستانه مذاکرات ایران با تروییکای اروپایی که در سطح معاونان وزرای خارجه برگزار می شود و در شرایطی که اروپایی ها سخن از احتمال فعال سازی مکانیسم ماشه می گویند، لاریجانی به مسکو سفر کرده تا به صورت ویژه درباره پرونده هسته ای ایران با رییس جمهور روسیه گفت وگو کند.

لاریجانی البته با این پرونده ناآشنا نیست. او دو دهه قبل در جایگاه دبیری شورای عالی امنیت ملی، مسئول اصلی پرونده هسته ای ایران بود. دوره ای که او سکان مذاکرات هسته ای را در دست داشت، یکی از حساس ترین و پرتنش ترین دوران های تقابل ایران با غرب به ویژه سه کشور اروپایی و آژانس بین المللی انرژی اتمی بود. او حالا یک بار دیگر در یکی از حساس ترین و پرتنش ترین دوران، به شکلی درگیر پرونده هسته ای ایران شده است.

رفتار و عملکرد لاریجانی حداقل در یک سال گذشته نشان می دهد او توانسته در نقطه ای که ایستاده، تعادل ایجاد کند.

شاید نخستین گام جدی او، به آبان ماه سال گذشته برگردد که لاریجانی در میان تجاوزات رژیم صهیونیستی به لبنان سفر کرد و توانست با مقامات عالی رتبه لبنانی از جمله نبیه بری (رییس پارلمان) و نجیب میقاتی (نخست وزیر) دیدار و پیام رهبر انقلاب را به طرف لبنانی منتقل کند. لاریجانی پس از بازگشت از لبنان، رفته رفته در عرصه سیاست ایران، نقش پررنگ تری ایفا کرد. حضور در برنامه های صدا و سیما، حضور چندساعته در نمایشگاه کتاب و دیدار با مقامات کشورهایی که به ایران سفر می کنند، همه و همه حکایت از بازگشت لاریجانی می داد.

نقطه اوج این بازگشت، در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران رقم خورد. لاریجانی در جنگ و پس از آن 2 گفت وگو با رسانه ملی داشت که هر کدام از منظری قابل اهمیت بود.

او در نخستین گفت وگو در هفته نخست جنگ، با ادبیاتی منطقی و درست و بدون کوچک نمایی دشمن، صحنه واقعی میدان را برای مردم شرح داد. لاریجانی با کنایه هایی که گفتنش شاید تنها از او بربیاید، گفت که فریبکاری ترامپ کاری است که فقط از آدم های ولگرد در خیابان بر می آید. او در میانه تلاش های صهیونیست ها و پیام های تهدید ترامپ و نقش آفرینی ضدانقلاب برای به راه انداختن آشوب در کشور، در کنار تعریف از نجابت ملت ایران، پایداری را یگانه راه به پایان رساندن جنگ خواند.

دومین گفت و گوی لاریجانی، چند روز پس از جنگ منتشر شد. او در شرایطی که طرف اسراییل، آمریکا و شبکه رسانه ای غربی در تلاش برای سرپوش گذاشتن بر شکست رژیم صهیونیستی بودند و جامعه تشنه یک روایت رسمی از ابعاد این جنگ بود، تنها فردی بود که روایتش را مبتنی بر فکت های دقیق ارائه داد. لاریجانی در این گفت وگوی 80 دقیقه ای، با یک دسته بندی درست، ضمن اینکه افکار عمومی را در جریان جزییات جنگ قرار داد، روایت شکست صهیونیست ها را نیز در اذهان تثبیت کرد.

در کنار این گفت و گوهای تلویزیونی و حتی فعالیت در شبکه های اجتماعی، علی لاریجانی، یک کنش معنادار دیگر داشت که به معنای واقعی حاکی از بازگشت او بود. لاریجانی پنج شنبه 26 تیر به هیئت آیین حسینی رفت تا از ناگفته های جنگ تحمیلی اسراییل علیه مردم ایران سخن بگوید. صرف نظر از محتوای سخنان لاریجانی، سخنرانی او در هیئت به عنوان پایگاه ایدئولوژیک و محور کنش گری اجتماعی و سیاسی جوانان متدین، حائز اهمیت است. لاریجانی اکنون در نقطه ای ایستاده که شاید سال ها قبل باید به آن می رسید.