فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند
بر جای بدکاری چو من یک دم نکوکاری کند

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

گفتم گره نگشوده ام زان طره تا من بوده ام
گفتا منش فرموده ام تا با تو طراری کند

پشمینه پوش تندخو از عشق نشنیده است بو
از مستیش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند.

چون من گدای بی نشان مشکل بود یاری چنان
سلطان کجا عیش نهان با رند بازاری کند

زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم
از بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند

شد لشکر غم بی عدد از بخت می خواهم مدد
تا فخر دین عبدالصمد باشد که غمخواری کند

با چشم پرنیرنگ او حافظ مکن آهنگ او
کان طره شبرنگ او بسیار طراری کند

شرح لغت: پشمینه پوش: خرقه پوش، صفت جانشین موصوف (صوفی).

1- حضرت حافظ در بیت هفتم می فرماید:

* اگر از آن زلف گره گیر و پیچان، به من ستم روا داشته شود، بسیار آسان است. چه عیاری، راهزنی که غل و زنجیری در زندان بر پای او نهند، باکی ندارد.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

2- لازمه موفقیت در این نیت، قبول رنج ها و سختی هاست که باید با جان و دل خریدار باشی و بر خدا هم توکل کنی تا عملی گردد.

3- او بسیار حیله گر و مکار است. سخت مواظب باش و اگر از این اندیشه درگذری، فعلاً به صلاح شما می باشد. چون نه موقعیت مناسب می باشد و نه مقدمات آن فراهم شده و نه زمان برای انجام آن فرا رسیده است.

به دنبال یار وفاداری هستی که با خوب و بد تو بسازد و فکر کسی در سر توست که خود می دانی بین شما تفاوت بسیاری است و وصال او بعید به نظر می رسد. اگر در این راه اصرار داری باید خود را آماده مقابله با هرگونه مشکلی بکنی، اما صلاح تو در این است که از این فکر منصرف شوی. زیرا این راه بسیار پر فراز و نشیب است و سختی های بسیار دارد.