علیرضا فغانی، قضاوتش در بازی فینال جام جهانی باشگاه ها و خبرسازتر از همه، تصویرش کنار دونالد ترامپ، تبدیل به پرمخاطب ترین خبر حوزه ورزش و در سطحی بالاتر، حوزه سیاسی-اجتماعی شده است. فغانی به عنوان داور بازی فینال، مدالش را از دستان ترامپ گرفت و سپس عکس مشترکی که با او، اینفانتینو و بقیه داوران گرفته بود را در صفحه اینستاگرامش هم منتشر کرد. این مورد باعث شده تا فغانی از سوی گروهی به شدت مورد انتقاد قرار بگیرد و حتی 72 ساعت پس از آن فینال هم همچنان مورد نقد قرار بگیرد. این ماجرا البته یک روی دیگر هم دارد؛ کم نبودند افرادی که کار بزرگ فغانی در فینال و قضاوتش در این بازی مهم را ستوده و او را مایه افتخار دانستند. همین عده، از افرادی که اسم فغانی را از فهرست داوران ایرانی خط زده تا او با پرچم استرالیا توفیقاتش را ثبت کند، به شدت گلایه کرده اند.

باید در گوش ترامپ می زدی!

جریانی که علیه فغانی شکل گرفته موضوع غیرقابل پیش بینی ای نبود. او خواسته یا ناخواسته در شرایطی قرار گرفت که انتقاد عده ای را به همراه داشته است. دلیلش واضح است؛ از نگاه این افراد، فغانی پس از حمایت و مشارکت آمریکا در حمله اسراییل به ایران، نباید روی خوشی به دونالد ترامپ نشان می داد. هرچند که نقدها به همین جا خاتمه پیدا نمی کند و اکانت های منتسب به طیف خاص با الفاظ تندتری او را مورد نقد قرار داده اند.

کافی است فقط بخشی از این اکانت ها مورد بررسی قرار بگیرد تا مشخص شود که استفاده از واژه وطن فروشی با چه بی پروایی ای به علیرضا فغانی نسبت داده شده است. فغانی متهم به سرخم کردن مقابل ترامپ برای منافع شخصی و پشت کردن به وطن شده است. از همه عجیب تر اینکه کسی مثل علی اکبر رائفی پور که خودش را تئوریسین چنین جریانی می داند، فغانی را نقد کرده که چرا به خاطر دفاع از 1100 شهید سیلی ای حواله ترامپ نکرده تا قهرمان ملی و منطقه ای شود .

نقشه جدید برای تیم ملی؟

درستی یا نادرستی چنین نگاهی نسبت به علیرضا فغانی، هنوز هم سوژه داغی در فضای مجازی است ولی کیست که نداند، چنین تحرکاتی، می تواند پیش مقدمه ای جهت نسخه پیچی برای تیم ملی در آستانه جام جهانی 2026 باشد. آن هایی که خواسته اند تا فغانی از روی خانواده شهدا خجالت بکشد و از آن مهم تر به ترامپ سیلی بزند، می پذیرند که تیم ملی ایران برای حضور در جام جهانی به کشوری سفر کند که به ایران حمله کرده است؟ آن هایی که امروز فغانی را سرزنش می کنند، قاعدتا نسخه پیچیده تری برای تیم ملی در آستانه برگزاری جام جهانی خواهند داشت. به ویژه اینکه مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال ایران هم از آمریکا در کنار اسراییل با لفظ جنایتکار استفاده کرده و همین طیف از او انتظار خواهند داشت تا اقدام عملی در این زمینه صورت بگیرد.

اینجا دیگر محلی برای استثنا قائل شدن هم نخواهد بود؛ نمی توان کار فغانی را سیاسی توصیف کرد ولی تیم ملی را از این بازی سیاسی بیرون کشید. از طرفی نمی شود از علیرضا فغانی انتظار سیلی زدن به ترامپ را داشت ولی چنین انتظاری را از بقیه، به ویژه سیاست مردان ایرانی در مواجهه با آمریکا یی ها نداشت. پس، به نظر می رسد، این طیف خاص نقشه های مهم تری برای تیم ملی داشته باشند که قرار است در جام جهانی که به میزبانی آمریکا و 2 کشور دیگر برگزار شود. آیا طرح آن ها تحریم جام جهانی و نرفتن تیم ملی به آمریکا است؟