محققان سگ سورتمه گرینلند موسوم به کیمیت (Qimmit) را به عنوان قدیمی ترین نژاد سگ اهلی که به طور مداوم در کنار انسان ها زندگی و کار کرده، شناسایی کردند. مطالعه جدید زنگ خطری جدی را نیز درباره آینده این نژاد باستانی که جمعیت آن به شدت درحال کاهش است، به صدا درمی آورد. به گزارش دیجیاتو به نقل از نیویوک پست، محققان مؤسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی پرده از تاریخچه یکی از وفادارترین همراهان انسان در شرایط سخت قطب شمال برداشتند. آن ها با تجزیه وتحلیل 92 ژنوم از سگ های امروزی و بقایای باستانی (شامل استخوان و خزهای یافت شده در لباس های قدیمی اینوییت ها) به این نتیجه رسیدند که سگ کیمیت یک میراث زنده و هزارساله است. کشف قدیمی ترین نژاد سگ اهلی درحالی که سگ های سورتمه نزدیک به 10 هزار سال است که در قطب شمال حضور دارند، بسیاری از نژادهای دیگر مانند هاسکی سیبری یا مالاموت آلاسکایی در طول زمان با نژادهای دیگر مخلوط شده یا به حیوانات خانگی تبدیل شده اند. اما کیمیت یک استثناست. محققان می گوید: آن ها سگ های کاری هستند که برای 1000 سال یا بیشتر همان وظیفه را با همان مردم (اینوییت ها) انجام داده اند. این چیزی است که آن ها را از سایر نژادهای سگ قطبی متمایز می کند. این مطالعه همچنین نشان داد که این سگ ها، برخلاف ظاهر گرگ مانندشان، نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد، ارتباط ژنتیکی کمتری با گرگ ها دارند.  ارتباط سگ های گرینلند با دیگر سگ های جهان این پژوهش علاوه بر روشن کردن تاریخچه سگ ها، به درک بهتری از تاریخ انسان نیز کمک کرده است؛ محققان شواهدی از دو موج مهاجرت متمایز سگ ها به گرینلند را کشف کردند که تاریخ ورود اولین انسان ها به این جزیره را نیز به زمانی عقب تر می برد. همچنین محققان می گویند با وجود استعمار اروپایی ها، ژنوم کیمیت های امروزی تأثیر بسیار کمی از نژادهای اروپایی پذیرفته که نشان دهنده انزوای جغرافیایی و تلاش مردم اینوییت برای حفظ این نژاد ارزشمند است. اما این پژوهش یک نکته تلخ نیز دارد. جمعیت این نژاد باستانی به دلیل تغییرات زیست محیطی و گذارهای فرهنگی به شدت در حال کاهش است: جمعیت در سال 2002: حدود 25 هزار قلاده جمعیت در سال 2020: فقط 13 هزار قلاده با ذوب شدن یخ ها و جایگزین شدن سورتمه ها با وسایل حمل ونقل مدرن، نقش سنتی این سگ ها درحال از بین رفتن است و اکنون بیم آن می رود که این نژاد منحصربه فرد برای همیشه منقرض شود. یافته های این پژوهش در ژورنال Science منتشر شده است. |