| حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران، به بیان نکاتی درباره نبود حزب در ایران، حزب جمهوری اسلامی ایران و ... پرداخت. به گزارش خبرآنلاین، بخشی از این گفت و گو را در ادامه می خوانید؛ * ولی آقای مرعشی، شما چهار حزب، نه، حتی دو حزب هم داشته باشید، ساختار سیاسی کشور ما هنوز حزب پذیر نیست. چرا نیست؟ * شما شورای نگهبان را دارید... می توان روابط را تنظیم کرد. آن کاری که شورای نگهبان در بررسی صلاحیت ها می کند را می توان به حزب داد. اگر حزبی وجود دارد که پایگاه اجتماعی وسیعی دارد، نباید کاندیدایش را شورای نگهبان تأیید کند، بلکه باید بگوید: من اعلام می کنم مثلاً آقای مهاجری کاندیدای ریاست جمهوری ایران شود. پای آن می ایستم و از کارکردش هم دفاع می کنم. تجربه همه این ها در دنیا وجود دارد و در ایران هم وجود داشته است. * شبه حزب هایی که الان وجود دارند را که نمی توانید از بین ببرید؟ آن ها حزب نیستند، بلکه باند هستند و همه شان از بین می روند. می گویم شروعش سه ماه است، نه اینکه در سه ماه کاملاً درست می شود. می توان بنیانش را در سه ماه گذاشت.
از نظر من مهم ترین اصلاح، اصلاحِ تبدیل نظام سیاسی کشور به نظام حزبی است. هیچ راهی غیر از این وجود ندارد. الان سالگرد انتخابات آقای پزشکیان است. ایشان 3 نکته در تبلیغات گفت: گفت من حزب ندارم. * اصلاً حزب نداشتن افتخار شده است. برنامه هم ندارم و همان برنامه هفتمِ مصوبه مجلس را می خواهم اجرا کنم. نیرو هم ندارم، باید بروم بگردم ببینم چه کسی به درد چه کاری می خورد. آقای پزشکیان فوق العاده آدم موفقی است. وی بسیار شایسته است و در شرایط جنگ و همراهی با مردم درخشید و مملکت را خوب اداره کرد. ولی پزشکیانی که خروجی یک حزب باشد، به درد مملکت می خورد. * شما گفتید تجربه های حزبی داشتیم. چه زمانی؟ مگر در استقرار نظام، حزب جمهوری اسلامی کار خود را خوب اجرا نکرد؟ مجلس اول و دوم هم. حزب جمهوری اسلامی به رقیب فکر نکرد * اگر موفق بود چرا همان حزب منحل شد؟ اشکال همین بود. دچار اختلاف داخلی شد. چپ و راست شکل گرفت. اشکال خیلی ساده رخ داد. حزب جمهوری اسلامی به رقیب فکر نکرد. یعنی به خودش فکر می کرد در حالی که می دانست اگر بخواهد بماند، نیاز به رقیب دارد. در مجلس اول، نهضت آزادی و ملی مذهبی ها رقیب حزب جمهوری اسلامی بودند. در مجلس، این ها را حذف کردند و وقتی مجلس دوم شکل گرفت، دیگر حزب جمهوری اسلامی رقیب نداشت. نتیجه این شد که در دولت دوم آقای موسوی، در مجلس دوم و در حزب جمهوری اسلامی اختلافات بروز پیدا کرد و چپ و راست شکل گرفت. بلافاصله باید جمهوری اسلامی تصمیم می گرفت که حزب جمهوری اسلامی را به دو حزب تبدیل کند؛ حزب چپ به رهبری آقای مهندس موسوی و حزب راست به رهبری آقای خامنه ای. این ها دو حزب شوند و در سطح کشور با هم رقابت کنند. به جای اینکه حزبی که منجر به اختلاف شده، اختلافش را به رسمیت بشناسیم و دو حزب کنیم، اما... * نقش رهبری در این وضعیت چیست؟ نقش رهبری بالاتر از این هاست. اما اگر بخواهیم رهبری را وارد این کنیم که خروجی نظام به شکل پیشرفته سیاسی شود، خبرگان است و خبرگان هم بین دوتا مجلس و دو تا حزب، رقابت ها شکل می گیرد و از درونش رهبری به وجود می آید. * می خواهید بگویید حتی رهبری هم از داخل احزاب انتخاب شود؟ نمی خواهم بگویم الان برای شرایط ایران مناسب است، بلکه برای شرایط خیلی متفاوتی ممکن است به آن تکامل برسد. ولی حداقل در سطح دولت، به جای اینکه شورای نگهبان دغدغه های رهبری را تأمین کند و نظارت های لازم را بر بررسی صلاحیت کاندیداهای ریاست جمهوری و مجلس خبرگان و مجلس انجام دهد، این کار را احزاب انجام دهند و آن ها هم جزیی از نظام سیاسی شوند. | 
تکذیب ارسال پیام گلایه‌آمیز به روسیه
عراقچی: قدردان حمایت شانگهای از ایران هستیم
آمار باورنکردنی زایمان رایگان زنان افغان در ایران / یک میلیون مهاجر افغان اخراج شدند!