از ساعت 22:30 امشب، نخستین قهرمان جام جهانی باشگاه ها با فرمت جدیدش از بین دو تیم چلسی و پاری سن ژرمن مشخص می شود. رقابتی که در نخستین دوره اش به اندازه کافی هیجان و حاشیه داشت و حالا هم قرار است با سوت داور ایرانی در ورزشگاه مت لایف نیوجرسی، آغاز شود و پایان یابد.

جام مهم

با وجود همه انتقاداتی که نسبت به زمان و مکان برگزاری و همچنین فشردگی مسابقات مطرح می شود، بازهم قهرمانی در آن افتخار بسیار ویژه ای خواهد بود. کمترین آورده آن هم این است تیمی که این عنوان را به دست بیاورد، می تواند تا 4 سال آینده که نوبت دوره بعدی می رسد، خودش را در قامت قهرمان جهان ببیند.

از لحاظ شخصی هم چلسی و پی اس جی هریک انگیزه های خاص خود را دارند. آبی های لندنی در سمت آسان تر جدول، با تیم های بزرگ اروپایی روبه رو نشدند ولی نمی توان شایستگی آنها را زیر سوال برد. تیم جوانی که انزو مارسکا البته با هزینه گزاف جمع کرده، پس از یک سال در حال ثابت کردن خودش است و می تواند بعد از قهرمانی در لیگ کنفرانس، دومین جام بین المللی خود را به دست بیاورد.

در این صورت می توان چلسی را پس از مدت ها بین مدعیان جزیره جای داد هرچند که رسیدن به این مهم خیلی دشوار است. چون رقیب آنها پاری سن ژرمنی است که قطعا آماده ترین تیم دنیاست و پس از کسب سه گانه فصل گذشته، جام جهانی باشگاه ها را هم جدی گرفته است. شاگردان لوییس انریکه که تصور می شد پس از یک فصل پرفشار و قهرمانی در همه جام ها از جمله لیگ قهرمانان دیگر نیاز به استراحت داشته باشند، در آمریکا همه مدعیان را له کردند تا به فینال برسند. قصه انریکه در پاریس و مارسکا در لندن، با قهرمانی امشب پربارتر خواهد شد.

افتخار وطنی

در روزهایی که لژیونر موثری در سطح اول فوتبال اروپا نداریم و از آخرین افتخار بین المللی فوتبالمان هم سال های زیادی می گذرد، تنها خبر امیدوارکنند ه ای که مخابره می شود به درخشش علیرضا فغانی برمی گردد. داوری که البته تحت لوای استرالیا در مسابقات بین المللی حاضر می شود و این حاصل دسترنج همان رییس معزولی است که فغانی را کنار زد و الان خوش مشخص نیست به خاطر پرونده فساد در بازداشت به سر می برد یا موقتا آزاد شده است!

داور 47 ساله متولد شهرری، همانطور که خودش گفت یکی از آخرین تورنمنت های دوران حرفه ای اش را می گذراند و اینکه در مهم ترین رقابت باشگاهی فیفا که با کلی هزینه و تبلیغات نخستین دوره آن در حال برگزاری است قضاوت بازی افتتاحیه و فینال با او بوده، نشان از ارزش وی نزد مهم ترین نهاد فوتبالی دنیاست.

شاید هیچ فوتبالیست ایرانی هم نتوانسته در مقام مقایسه، به جایگاه فغانی در داوری دست پیدا کند و این رویارویی او با ستاره ها است که شاید باعث شود در جوامع خارجی، نام کشورمان شنیده شود. هرچند که این اسم اصالتا برای ایران است و جسارتا دوستان کاری کرده اند که بعید است علیرضا فغانی حتی فکر داوری دوباره برای کشورش را به سر راه دهد!