علیرضا بیرانوند اساسا طاقت دوری از کانون توجهات را ندارد. متاسفانه در این میان جنگ اخیر و مسائل کم اهمیتی از این دست(!) باعث شده بود دروازه بان تیم ملی در اولویت توجه مردم نباشد، اما حالا این دوران سپری شده و او با رونمایی از تتو یا خالکوبی جدیدش، ورودی هیجان انگیز به صدر اخبار داشته است!

در همین راستا تازه ترین تصویری که از بیرو در استخر و کنار دانیال اسماعیلی فرد منتشر شده نشان می دهد او روی بازوی راستش نوشته: من از خاک به آسمان رسیدم ؛ آنچه گویا قرار است تاکیدی دوباره بر رشد و پیشرفت بیرانوند باشد و برای هزارمین بار، این بار به شکل تصویری و دایمی یادمان بیاورد او از هیچ به همه چیز دست یافته است!

صد البته نفس چنین ترقی و صعودی بسیار قابل احترام و چه بسا الهام بخش است. آدم لذت می برد از این که می بیند یک هموطن فقیر، بدون رابطه و پارتی زحمت کشیده و بالا رفته. سرنوشت بیرانوند حتما می تواند الگوی خوبی برای همه کسانی باشد که امروز در شرایط دیروز او به سر می برند؛ بچه هایی که باید باور کنند با همت و کوشش می شود از کنج غربت فعلی به صدر شهرت رسید.

همیشه هم از بیرانوند بابت اتفاقی که در زندگی اش افتاد تجلیل شده؛ هزاران مطلب در این مورد نوشته اند، خودش در ده ها برنامه، از جمله ماه عسل شرکت کرده و این داستان را به دفعات گفته، حتی فیلم زندگی اش را هم ساخته اند. راستش اما دوره آن تمجیدها خیلی وقت است به سر رسیده و اگر صادق باشیم، نسخه فعلی بیرانوند نکته چندانی برای ستایش و ذوق زدگی ندارد.

شاید امروز لازم است یک نفر به بیرو بگوید رسیدن به آسمان دشوار است و ماندن در آن هزار بار دشوارتر. همه دیدند که تو به آن سپهر مرتفع بوسه زدی، اما مدت هاست که با رفتارهای عجیب و غریب و خارج از انتظار، در حال سقوط و پایین آمدن هستی؛ کسی که بی رحمانه به کشتن خویشتن برخاست.

حتی مرور همه آنچه بیرانوند در این مدت انجام داد و از ارج و قربش کاست، طولانی و ملال آور است؛ کسی که به خودش اجازه داد بر سر باشگاه بزرگ و ریشه داری مثل پرسپولیس منت بگذارد و بگوید ما این تیم را قهرمان کردیم ، یا برای طرفداران میلیونی اش خط و نشان بکشد که: هوادار حق ندارد از من ناراحت باشد، من باید از آنها ناراحت باشم. ، کسی که هر فصل با وجود قرارداد داشتن با باشگاهش، سراغ تیم های دیگر می رفت و بازار خودش را گرم می کرد، کسی که یک روز مقابل تماشاگران استقلال شادی بریدن سر را انجام داد و روزی دیگر با نمایش پیوستن به این تیم، آنها را سر کار گذاشت، کسی که خودش به پرداخت رشوه یا شیرینی برای جدایی از پرسپولیس اعتراف کرد...

این فقط بخش کوچکی از داستان ها و حواشی ناخوشایند بیرو طی چند سال اخیر بوده که باعث افت پایگاه اجتماعی او شده. حالا دیگر به وضوح می شود فهمید دروازه بان شماره یک تیم ملی بخش زیادی از وجاهت و محبوبیتش را از دست داده، نشان به این نشان که پارسال تقریبا هر شهری که رفت، با اعتراض مردم مواجه شد.

کاش بیرو و امثال او به پر زدن در این آسمان غره نشوند. زندگی پستی و بلندی زیاد دارد. این دوران شهرت هم خیلی زود سپری خواهد شد. آخر آخرش از آدمیزاد یک اسم باقی می ماند؛ اسمی که همه ارث اوست و خوش به سعادت آنهایی که با نیکی به یاد آورده می شوند.