روزنامه لبنانی الاخبار با ارائه گزارشی در رابطه با جنگ اخیر ایران و رژیم صهیونیستی نوشت تل آویو یک جنگ ترکیبی علیه ایران را آغاز کرده که شامل مجموعه ای از حملات سایبری، تحریم ها و عملیات رسانه ای برای تضعیف سپاه پاسداران و مقابله با نفوذ ایران است.

به گزارش ایرنا؛ این روزنامه لبنانی در گزارش خود نوشت از پایان تجاوزات رژیم صهیونیستی به ایران تاکنون، مقامات سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران بارها هشدار داده اند که دشمنان کشور به واسطه محدودیت ابزارهای کاملا سنتی در مقابله با آنچه به عنوان تهدید ایران توصیف می شود، به جنگی ترکیبی علیه ایران روی آورده اند.

براساس نظریه بیل نیمت افسر ارتش آمریکا، جنگ ترکیبی الگویی نوین از جنگ چریکی محسوب می شود که در آن فناوری های روز برای عملیات روانی به کار گرفته می شوند . این نوع از جنگ شامل بخش عمده ای از تکنیک های مربوط به جنگ های نسل چهارم است؛ مانند بهره گیری از قدرت نرم از طریق تحریم های اقتصادی و سیاسی، عملیات خرابکاری، ترورو ترکیبی از نیروهای نظامی رسمی و غیررسمی، همچنین استفاده از شبکه های جاسوس و مزدور داخلی و خارجی.

این مدل جنگ در جنبه هایی نیز با جنگ های نسل پنجم تلاقی دارد؛ به ویژه تمرکز بر راه اندازی کمپین های هدف دار فرهنگی و سیاسی که با استفاده از فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی، مردم را به شورش علیه حکومت تحریک می کند. این اقدامات در نهایت با حملات سایبری، شکاف اجتماعی و آشوب را افزایش می دهند تا اعتماد عمومی نسبت به نهادهای حاکمیتی سست شده و ساختار سیاسی کشور دچار فروپاشی شود.

با توجه به شرایط موجود و با الگوگیری از نسخه های پیشین راهبردهای نظامی اسراییل کهمحور آنها پیشرفت های فناورانه و برتری اطلاعاتی و جاسوسی با پشتیبانی آشکار غرب، چه در زمینه هوش مصنوعی و نفوذ به سامانه های نرم افزاری و چه در حوزه عملیات رسانه ای و جنگ های روانی و دیجیتال است، جای تعجب نیست که ایال زامیر رییس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی، نسخه اختصاصی خود از جنگ ترکیبی را در برخورد با ایران از بایگانی بیرون آورده است.

خلاصه کلی این نسخه، در پژوهشی آمده که زامیر در زمان فعالیتش به عنوان پژوهشگر در مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک در سال های 2021 تا 2022 تهیه کرده است. این تحقیق 75 صفحه ای که در ماه مه 2022 تحت عنوان مقابله با راهبرد منطقه ای ایران: برنامه ای جامع و بلندمدت منتشر شده، ایران را تهدیدی برای رژیم صهیونیستی تعریف می کند که سطح آن از تهدیدات متداول فراتر است، هرچند زیر آستانه هسته ای باقی می ماند . زامیر هشدار داده که جمهوری اسلامی ایراندر پی تبدیل شدن به قدرت غالب منطقه ای در منطقه ای است که شاهد تنش هایی است که می تواند نوع ساختار نظم سیاسی آن طی دهه های آینده را شکل دهد.

طرح زامیر همسو با موضع گیری کابینه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر درباره روند مذاکرات هسته ای ایران است که ادعا می کند آمادگی ایران برای امتیازدهی حتیدر صورت توافق درباره محدودیت های برنامه هسته ای، بر مبنای ملاحظات موقتی و تاکتیکی با هدف کسب منافع اقتصادی از غرب صورت می گیرد؛ منافع اقتصادی ای کهتوان ادامه دادن کارزار راهبردی ایران علیه دشمنان منطقه ای و جهانی اش را تقویت می کند. به همین خاطر، زامیر درباره مخاطرات ناشی از هرگونه سهل انگاری در برابر دولت ایران هشدار می دهد.

بر اساس این فرض که ایران جز با اقدام بازدارنده صریح مهار نمی شود و نمی توان بااقدامات پراکنده یا محدود با پروژه های آن مقابله کرد ، زامیر خواستار طراحی رویکردی چندلایه، بلندمدت و چندمحوره شده است؛ رویکردی که در آن اسراییل، همراه با آمریکا و متحدان عرب، با تقسیم کار مشخص و کارآمد در قالب سازوکار منطقه ای منسجم همکاری کند. این رویکرد باید از همه ابزارهای اجرایی نه فقط نظامی، بلکه دیپلماتیک،اطلاعاتی، اقتصادی، رسانه ای و امنیتی به صورت همزمان و هماهنگ بهره ببرد. هدف اصلی این طرح، تضعیف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان نقطه اتکای ساختار جمهوری اسلامی و کاهش توانایی آن در مدیریت ارتباطات با متحدان منطقه ای ایران است.

بر اساس دیدگاه ایال زامیر، ادغام اسراییل در فرماندهی مرکزی ایالات متحده فرصت مهمیرا برای شکل گیری ائتلافی میان تل آویو و چند کشور عربی فراهم کرده است؛ ائتلافی که حوزه هایی همچون امنیت اطلاعات، دفاع هوایی و نبردهای سایبری را در برمی گیرد وبا هدف مقابله با نفوذ گسترده ایران در منطقه پیگیری می شود.

یکی از نتایج اصلی پژوهش زامیر، پیشنهاد او برای اتخاذ رویکردی موسوم به انتقام بازدارنده هدفمند با هدف ناکام گذاشتن همه اقدامات ایران علیه دشمنانش، به جای درپیش گرفتن راهبرد جنگ فراگیر است؛ در کنار آن، زامیر خواستار اجرای سیاست هایی برای منزوی سازی متحدان ایران در منطقه و قطع مسیرهای پشتیبانی آنهاست. مجموعه این اقدامات باید در قالب سازوکار منطقه ای گسترده تری ادغام شود تا ایران به عنوان یک دشمن استراتژیک بلندمدت دیده شود، نه صرفاً یک تهدید موقت. در این چارچوب، ابزارهایی مانند تحریم های اقتصادی، تضعیف توان سایبری ایران، افزایش نظارت و عملیاتاطلاعاتی و گسترش توافق های ابراهیم به عنوان ابزارهای فشار سیاسی و راهبردی مورد توجه قرار گرفته اند.

همچنین زامیر به رویارویی اندیشه ها نیز توجه دارد؛ نبردی که هدف آن تخریب و از بین بردن گفتمان ایدئولوژیک ایران از درون به ویژه در میان جوامع شیعی است. در کنار آن،طرح او بر تقویت جریان های فرهنگی و مذهبی موسوم به معتدل از طریق برجسته سازی جلوه هایی از اسلام با رویکرد باز و تأکید بر ارزش های باثبات دموکراتیک تمرکز دارد.

از جمله مواردی که با ابعاد عملیاتی طرح زامیر هم پوشانی دارد، تهدیداتی است کهارتش رژیم اشغالگر در طول جنگ، از طریق رسانه ها و فضای دیجیتال متوجه چهره های سیاسی و نظامی ایران کرده است. افزون بر آن، بیش از شش هزار حمله سایبری علیه ایران انجام شده که شماری از آنها زیرساخت های بانکی را هدف قرار داده اند.

در پاسخ، حملات سایبری متقابل ایران منجر به افزایش چشمگیر (حدود 700 درصدی) در حملات علیه منافع رژیم صهیونیستی از جمله پلتفرم های دولتیو زیرساخت های حساس، بنا بر داده های شرکت امنیت سایبری رادویر شده است.

همچنین ساعاتی پس از اعلام دونالد ترامپ در پلتفرم تروث سوشال درباره حمله نیروهای آمریکاییبه تأسیسات هسته ای ایران، این شبکه اجتماعی مورد حمله سایبری قرار گرفت؛ همزمان با آن، دست کم 15 نهاد و 19 وب سایت آمریکایی نیز هدف حملات مشابه قرار گرفتند.

به گزارش الاخبار، روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز به نقل از برخی مقامات صهیونیستی نوشت: اطلاعات امنیتی مربوط به ایران که جمع آوری آن سال ها به طول انجامیده ازمنابع متعددی استخراج شده اند؛ از جمله اطلاعات انسانی ، منابع باز ، ماهواره های تجاری ، تلفن های هک شده و عوامل مخفی که به صورت محلی جذب شده اند ؛ و اینسازوکارها زمینه ای را برای ایجاد انبارهای سری جهت مونتاژ پهپادها و استفاده از سیستم های تسلیحاتی کوچک نصب شده روی خودروهای عمومی در داخل خاک ایران فراهمکرده اند.

در سوی دیگر ماجرا، ایران با نشان دادن اراده ای جدی برای تقویت سازوکارهای ضدجاسوسی و توانایی در کنترل تبعات نفوذ اطلاعاتی گسترده ای که در طول جنگ رخ داد، نشانداده که قصد دارد راهبردهای امنیتی خود را بازتعریف کند.

همچنین، گزارش هایی منتشر شده مبنی بر آنکه ایران تصمیم گرفته تمامی خدمات وابسته بهسامانه موقعیت یاب جهانی آمریکا (GPS) را در خاک خود متوقف کرده و به صورت رسمی از سامانه چینی (BeiDou) بهره گیرد؛ اقدامی که در راستای تقویت حاکمیتدیجیتال با همکاری شرکای بین المللی ضدغربی ارزیابی می شود.

بر اساس تحلیل ها، این تغییرات بیانگر تحولاتی در شیوه برخورد فرماندهی نظامی ایرانبا محور آمریکا ـ اسراییل است؛ تحولی که نه تنها بر رویکردهای تقابل منطقه ای اثر گذاشته بلکه بر نحوه مدیریت تعاملات سیاسی درون مرزی و فرامرزی نیز به ویژه در سایه تجربیات کسب شده در جریان جنگ اخیر مؤثر بوده است.