ساعت پنج بعدازظهر روز یکشنبه ،30 مرداد 56، دختر جوانی به مجله جوانان تلفن می زدند:

- الو! مجله جوانان؟

- بله خانم بفرمایید.

- آقا موضوعی را می خواستم بگویم. می بخشید صدایم می لرزد، راستش از ترس نزدیک است صدایم بند بیاید.

- موضوع چیست خانم! آرام باشید. سرویس فوق العاده خبرنگاری مجله جوانان حاضر است به شما کمک کند.

صدای لرزان دختر جوان در گوشی می پیچد:

- من کمک نمی خواهم! من خودم را نجات دادم اما به داد دیگران برسید.

- خواهش می کنم اصل ماجرا را بگویید.

- راستش من برای یکی از دوستانم دنبال کار می گشتم. من از خانواده محترمی هستم. وضع مالی ما خوب است. من به زبان انگلیسی آشنا هستم. اعلانی در یک روزنامه انگلیسی زبان توجهم را جلب کرد. نوشته بود به یک نفر تایپیست درجه اول زن یا دختر احتیاج است. شماره تلفنی نوشته بود و اسم آقای پری!

من برای استخدام دوستم به آن شماره تلفن زدم، به ما گفتند در ساعت 9 صبح بیایید جلوی بیمارستان فارابی در خیابان سی متری. ما هم رفتیم. در آن جا زنی به دیدار ما آمد و ما را برد به داخل خانه ای اما همین که وارد خانه شدیم وحشت کردیم. دیدیم آن جا اداره و موسسه نیست. خجالت می کشم بگویم، شرمم می آید...

من به دوستم گفتم به دردسر افتادیم زود باید فرار کنیم. به خدا نفهمیدیم چطور فرار کردیم. از آن وقت تا این لحظه زبان هردوی ما بند آمده. فکر این که اشخاصی در این مملکت برای دخترها دام می گسترند مرا دیوانه می کند. چون خواننده [مجله ] شما هستم و مبارزه شما را با عوامل فساد می خوانم گفتم سکوت من ممکن است باعث شود که دختران دیگر به چاه بیفتند و بلافاصله به شما تلفن زدم.

خبرنگار مجله بلافاصله از او آدرس و شماره می خواهد اما دختر می گوید:

- متاسفم، نه اسمم را می توانم بگویم نه آدرسم را و نه خودم را معرفی می کنم. شما خودتان باید تحقیق کنید...

و ارتباط قطع می شود.

خبرنگار به محض این که گوشی را زمین می گذارد، همکاران سرویس فوق العاده را فرامی خواند و ماجرا را برای شان شرح می دهد: اگر موضوع صحت داشته باشد این یکی از عجیب ترین و در عین حال خطرناک ترین دام هایی است که برای کشانیدن دختران جوان به فساد و فحشا کشیده شده و ما باید این موضوع را دنبال کنیم و نگذاریم عده ای دختر معصوم و بی گناه به امید استخدام در یک موسسه معتبر به کثیف ترین نقطه شهر کشیده شوند.

بلافاصله یکی از خبرنگاران داوطلب می شود در مرحله اول آگهی را در روزنامه انگلیسی زبان پیدا کند. با نشانی هایی که دختر داده است، خیلی زود متن اعلان را پیدا می کند. ترجمه متن اعلان به این شرح است:

یک دختر یا زن حداقل سه سال سابقه کار ماشین نویسی داشته باشد برای خدمت تمام وقت مورد احتیاج است و حقوق مکفی داده خواهد شد. تلفن 541107 خیابان سی متری، نزدیک سینما مسعود. آقای پری.

خبرنگاران به متن اعلان گوش می دهند. جمله مستر پری به زبان انگلیسی خنده دار است. همه می زنند زیر خنده. یکی از خبرنگاران بلند می شود و شماره تلفن را می گیرد و می پرسد: ممکن است با مستر پری صحبت کنم؟... از آن طرف سیم یک نفر پاسخ می دهد: برو بابا پی کارت! ما مستر پری نداریم ولی پری خانم این جاست می خواهید صحبت کنید؟ خبرنگار بلافاصله تلفن را قطع می کند.

قضیه هر لحظه جالب تر می شود. مستر پری ناگهان تبدیل به پری شده و از طرفی آدرس در یک محله نزدیک به شهرنو است. بلافاصله یکی از خبرنگاران مجله جوانان مامور می شود که ته و توی قضیه را درآورد و فردا یعنی دوشنبه گزارشی به خبرنگاران فوق العاده بدهد.

روز دوشنبه جلسه شور و حال دیگری دارد. بر و بچه ها همه جمع اند که گزارش همکار خود را بشنوند. حقیقت برملا می شود؛ مستر پری آگهی دهنده، زن بدنامی به نام پری بلنده است. تلفن کننده اولی مجله جوانان حق داشته که آن چنان بترسد؛ او را به محله بدنام برده بودند.

از بامداد سه شنبه خبرنگاران مجله جوانان رسما وارد مرحله عمل شدیم. سه خبرنگار مرد و دو دختر داوطلب همه کارهای روزانه خود را زمین می گذارند تا در یک سلسله عملیات هیجان انگیز و نجات بخش شرکت کنند. اول کار آن ها طرح شکایت قانونی است. سردبیر مجله نامه ای به این شرح برای معاون دادستان می نویسد:

جناب آقای عالی

معاونت محترم دادستان تهران

احتراما

در روزنامه های انگلیسی زبان تهران، آگهی کوتاهی چاپ شده است که فتوکپی آن به ضمیمه تقدیم می شود. در این آگهی ظاهرا دختران و زنان جوان ایرانی و خارجی به کار دعوت شده اند اما به طوری که تحقیقات خبرنگاران مجله نشان می دهد و تلفن های متعدد چند زن و دختر جوان به دفتر مجله هم آن را تایید می کند، حقیقت تلخ این است که زن بدنامی به اسم پری و مشهور به پری بلنده که دارای سوابق سوءمتعددی است این دکان را باز کرده تا به بهانه اشتغال به کار، زنان و دختران ساده دل و بی تجربه را گمراه کند و به راه های ناسالم بکشاند.

از آن جا که وظیفه روزنامه نگاری و وجدان اجتماعی حکم می کند که در ریشه کن ساختن هرگونه لانه فساد با مقامات مسئول همکاری کنیم، قبل از انعکاس شکایات خوانندگان در مجله صلاح دیدیم که مراتب را به آن مقام محترم اطلاع دهیم تا پس از تحقیق و کسب اطمینان از مقاصد سوء و نیات پلید آگهی دهنده در مورد فریب دختران و زنان جوان، نسبت به تعقیب و مجازات آگهی دهنده و هم دستانش اقدام شود. نشانی این زن به موجب همان آگهی به شرح زیر است:

خیابان سی متری، جنب سینما مسعود، مستر پری

شماره تلفن آگهی دهنده هم 541107 ذکر شده است.

یکی از خبرنگاران نامه را به اتاق آقای عالی می برد. معاون دادستان تهران بلافاصله در زیر نامه مجله جوانان از کلانتری پانزده تهران می خواهد سریعا به این موضوع رسیدگی شود. نامه به جلسه می آید و بلافاصله آن را به کلانتری پانزده یعنی ناحیه ای که حوادث خطرناک در آن جا شکل می گیرد می برند.

دو نفر از خبرنگاران مجله جوانان به کلانتری می روند. نامه بلافاصله از طرف رییس کلانتری مورد بررسی قرار می گیرد. رییس زنگ می زند و معاون انتظامی خود را به تشکیل یک جلسه دعوت می کند. خبرنگاران گزارش کامل ماجرا را می دهند و می گویند: ما حاضریم برای کشف ماجرا همه نوع کمک بکنیم رییس می گوید: ما می توانیم به استناد همین آگهی برویم و پری بلنده را دستگیر کنیم اما ممکن است به سادگی بگوید که این آگهی را من نداده ام بنابراین ما از سرویس شما کمک می خواهیم که دو دختر زرنگ طبق نقشه ای که می کشیم وارد عمل بکند، آن ها ماموریت دارند که از طریق همین شماره تلفن با پری تماس بگیرند و هنگامی که این تماس حاصل شد و آن ها دختر خبرنگار را به داخل خانه کشیدند آن وقت است که مامورین ما وارد عمل می شوند و دیگر این موجود کثیف نمی تواند منکر بشود.

خبرنگاران می گویند: ما قبول می کنیم چون نمی خواهیم دختران دیگری از این طریق به فساد و فحشا کشیده شوند اما مسئله این جاست که ما حمایت می خواهیم. این جا را شما بهتر می شناسید، یک دختر خبرنگار وقتی بخواهد با چنین موجوداتی وارد جنگ شود احتمال هزار خطر می رود شما در تمام مراحل با ما خواهید بود؟...

رییس دستی به پیشانی می کشد و می گوید: تمام امکانات ما در اختیار شماست. مخصوصا که شما داوطلبانه در یک کار انسانی وارد شده اید. در تمام مراحل اجرای نقشه، مامورین من با لباس شخصی و بیسیم های انفرادی، اتومبیل های شخصی با مامورین تجسس در کنار شما هستند، شخصا لحظه به لحظه گزارش کار شما را از طریق بیسیم می گیرم، به پشتیبانی کامل پلیس اطمینان داشته باشید.

به هر روی با دستور دادستان کلانتری 15 و نقشه مجله جوانان، دو دختر به عنوان طعمه در دسترس پری بلنده قرار داده می شوند. پری یکی از آنان را به محله بدنام می کشاند ولی درست در لحظه حساس، ماموران کلانتری و خبرنگاران جوانان سرمی رسند و ضمن نجات دختر، پری بلنده و همدستانش را تحویل دادسرا می دهند. اما در آن برهه با وجود اثبات جرم و سنگینی آن، بازپرس پرونده تنها با صدور یک قرار سی هزار تومانی پری را می فرستد پی کارش.

خبرنگاران مجله جوانان در واکنش به این برخورد، طی مقاله ای تند خطاب به کیانپور وزیر وقت دادگستری از او می خواهند موضوع را روشن کند و پاسخ دهد که چطور زنی با این حجم از فساد را این قدر راحت رها کرده اند تا باز جوانان بیشتری را به فساد بکشاند، از وزیر پاسخی نمی آید و پری بلنده به کار خود ادامه می دهد. او از آن سال تا پیروزی انقلاب چندین بار دیگر به جرم فروش دختران 9 تا 11 ساله به خانه های فساد دستگیر می شود ولی هر بار بدون مجازاتی درخور رها می شود به سر کار خود برمی گردد.

سکینه قاسمی مشهور به پری بلنده یکی از سردستگان شهرنو مدت کوتاهی پس از پیروزی انقلاب توسط پاسداران کمیته های انقلاب دستگیر، و سرانجام ساعت یک بامداد روز پنجشنبه بیست ویکم تیرماه 1358 به حکم دادگاه های انقلاب همراه با یک مرد (منصور باقریان) و دو زن دیگر (صاحب افشاری معروف به اشرف چهارچشم و زهرا عافیها ثریا ترکه) به جرم فساد فی الارض تیرباران می شود.