رجانیوز در مطلبی به اعتراض اصولگرایان به تداوم فیلترینگ تلگرام واکنشی تند نشان داده است.

این وبسایت خبری آورده است: طبق اظهارات سردار هادیانفر، رییس سابق پلیس فتا، در حالی که سرویس های امنیتی دنیا مثل FBI از همکاری سریع اکثر پیام رسان ها بهره می برند، تلگرام حتی در ماجرای شناسایی تروریست های داعش که در این بستر با هم مرتبط بودند، هیچ اطلاعاتی به ایران نداد.

امروز در وضعیت دلار 130 هزار تومانی و طلای 140 میلیونی، پس از سال ها از آن اتفاقات، آیا واقعاً مسئله اساسی از نگاه نواصولگرایان به تلگرام، رفع فیلتر است؟ آیا این مسئله مرتبط با آن نیست که طبق بررسی کارشناسان، تلگرام جایی است که با هزینه کرد در مدتی کوتاه، حتی در یک هفته و کمتر، می توان مخاطب چند میلیونی به دست آورد؟

آیا این تلاش های اصولگرایان ارتباطی با انتخابات پیش رو دارد؟ آیا بازنمایی خود را در این جنس فعالیت می بینند؛ فعالیتی که پیش از این توسط اصلاح طلبان نیز رقم می خورد و در انتخابات سال گذشته شاهد بودیم که همین کانال ها، از پروکسی تا کانال های غیراخلاقی، جایگاه تبلیغاتی برای این گروه ها پیدا کرده بودند؟ فارغ از انگیزه شخصی اصولگرایان برای انتخابات آینده و سرمایه گذاری برای رفع فیلتر تلگرام، آیا واقعاً رفع فیلتر تلگرام امری عاقلانه است؟

هدف اصلی یک پیام رسان تسهیل ارتباطات داخلی است که اکنون در پلتفرم های بومی به خوبی انجام می شود. تلگرام برخلاف یوتیوب یا لینکدین که دریچه ای تخصصی به جهان هستند، آورده محتوایی بین المللی هم ندارد و تنها آورده آن تهدید امنیت اجتماعی و اقتصادی است. بازگشایی آن یعنی انتقال عمدی کاربران از سبد پیام رسان های ایرانی به بستری که تنها خروجی اش کلاهبرداری، خروج ارز به بهانه خرید اکانت های پولی، موارد غیراخلاقی و تبادل ارز دیجیتال بدون ردیابی است.

تجربه تلخ پیام رسان بیسفون عبرت آموز است؛ پلتفرمی که زودتر از نمونه های بومی آمد و حتی برای اولین بار در جهان قابلیت کانال را ابداع کرد، اما به دلیل نبودِ نظارت بر رقیب خارجی و فقدان محدودیت های معقول، در نبردی نابرابر شکست خورد.

شکست بیسفون ثابت کرد که فضای خارجی می تواند عامل نابودی فناوری داخلی باشد. امروز نیز رفع فیلتر یعنی ضربه نهایی به ایتا، بله، گپ و آیگپ و در نگاهی کلان تر حکمرانی فضای مجازی، چرا که برخلاف شبکه های اجتماعی در پیام رسان ها عنصر اصلی دسترسی آسان است، و طبق نظرسنجی ها و پشبینی ها رفع فیلتر ها 2 برابر امروز کاربران را به سمت تلگرام می کشاند که به معنای مهاجرت کامل از پیام رسان های داخلی و مرگ آن ها بر سر هیچ است و هیچ تضمینی نیست که در صورت فیلترینگ مجدد، این سرمایه ملی بازگردد.

با توجه به موارد گفته شده حاضر به بیان این جمله ام که اگر کسی بتواند یک امتیاز کلان و نه در حد این قابلیت زیبا یا آن ویژگی بامزه برای رفع تلگرام در مقابل این همه مساله بیان کند بنده هم موافق رفع فیلتر آن شوم اما حقیقت آن است این مساله به جز بازی روانی و منافع باند های فساد و گروه های قدرت و حتی تزریق تحلیل های ضد ملی و ضد انقلاب و دسترسی راحت غربی ها به دیتای های ایرانی ها هیچ آورده ای نخواهد داشت، مخصوصا با تجربه های گذشته ای که در خصوص پلتفرم هایی به مراتب به ظاهر کم خطر و کم حاشیه تر مانند واتساپ داشته ایم.

تلگرام در 10 کشور از جمله چین، روسیه، نروژ، برزیل و انگلیس فیلتر یا محدود شده است. حتی انگلیس تنها با اعمال نظارت شدید حاضر به بازگشایی آن شد؛ نظارتی که در ایران عملاً ناممکن است. بازداشت پاول دورف در فرانسه به اتهام پولشویی، توزیع محتوای آزار کودکان و قاچاق مواد مخدر نشان داد که حتی کشورهای اروپایی هم برای امنیت خود تا زندانی کردن مدیر این شبکه پیش می روند، اما آیا ما چنین امکانی را داریم؟

در حالی که آمریکا برای امنیت ملی و البته واقعی تر آن، حمایت از پلتفرم های داخلی اش تیک تاک را در منگنه می گذارد و کشورهای پیشرفته بر محتوا و فرآیند شرکت های بزرگی مثل اپل تا سرحد تغییر جنس سوکت شارژ حکم می رانند، ما چه دسترسی ای داریم؟ اصرار بر رهاسازی فضای مجازی در ایران به معنای به بازی گرفتن حکمرانی ملی است. به جای هیاهو برای بازگشت به بستری که پناهگاه اغتشاشگران و مفسدان است، باید به دنبال تقویت پلتفرم های داخلی و جذب مخاطب خارجی بود، نه اینکه با دست خودمان تیشه به ریشه دستاوردهای بومی بزنیم.

این بستر علاوه بر ترویج و دسترسی به موارد مستهجن و غیراخلاقی به صورت عمومی، امکان انجام معاملات از هر نوع، حضور اغتشاشگران و فعالیت های غیرقانونی را فراهم کرده است. جالب آنجاست در حالی که ما برای پلتفرم ها و صرافی های ارزی داخلی هر روز بیش از پیش قوانین محدودکننده وضع می کنیم، تلگرام یکی از مهم ترین بسترهای تبادل ارز دیجیتال بدون هیچ گونه شناسایی است.

کلاهبرداری، پولشویی و استفاده از ارزهای دیجیتال برای معاملات غیرقانونی، توزیع محتوای غیراخلاقی مربوط به کودکان، قاچاق مواد مخدر توسط باندهای تبهکار وعدم ارائه کلیدهای رمزنگاری برای دسترسی پلیس به پیام های مشکوک، تنها بخشی از مفاسد این بستر است.

تلگرام امروز با ارز دیجیتال تون کوین و حساب های پرمیوم، به یک مکنده ارزی تبدیل شده و رفع فیلتر آن یعنی تسهیل خروج حجم عظیمی از سرمایه های خرد مردم به بستری غیرقابل ردیابی که هیچ نفعی برای اقتصاد ملی ندارد.

تلگرام همچنین اتاق جنگ روانی علیه معیشت مردم است. کانال های قیمت گذاری کاذب که از خارج مرزها مدیریت می شوند، با نوسان سازی لحظه ای در بازار ارز و طلا، مستقیماً امنیت روانی جامعه را هدف گرفته اند. در پلتفرم های داخلی، هرگونه کلاهبرداری یا جرم قابل پیگیری قضایی است، اما در تلگرام، مال باختگان هیچ پناهی ندارند.

حاکمیت موظف است بستر ارتباطی پاسخگو را ترویج کند، نه جنگل دیجیتالی که در آن حقوق شهروندان پایمال می شود. به جای هدررفت انرژی برای رفع فیلتر، وزارت ارتباطات باید بر تقویت اینترکانکشن و توسعه قابلیت های بومی تمرکز کند. مسئله اصلی، حکمرانی فضای مجازی است؛ جایی که حتی آمریکا برای امنیت ملی اش تیک تاک را محدود و فرانسه مدیر تلگرام را به دلیل جرایمی چون پولشویی و توزیع محتوای غیراخلاقی بازداشت می کند.