با بالارفتن سن، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود و توانایی خود را برای مبارزه با بیماری ها از دست می دهد، اما دانشمندان MIT راهکاری برای بازگرداندن این قدرت ازدست رفته پیدا کرده اند. پژوهشگران با استفاده از فناوری mRNA، کبد را به یک کارخانه موقت برای تولید سیگنال های تقویت کننده سیستم ایمنی تبدیل کرده اند؛ وظیفه ای که به طور طبیعی بر عهده غده تیموس است. در آزمایش های انجام شده، موش های پیری که تحت این درمان قرار گرفتند، سلول های T مؤثرتری تولید کردند و پاسخ بسیار بهتری به واکسن ها و درمان های سرطان نشان دادند.

با کاهش عملکرد تیموس جمعیت سلول های T کاهش می یابد و بدن در برابر عفونت ها و سرطان ها آسیب پذیرتر می شود. تلاش های قبلی برای جوان سازی سیستم ایمنی معمولاً شامل تزریق مستقیم فاکتورهای رشد بود که عوارض جانبی مضری داشت، اما روش جدید MIT رویکردی کاملاً متفاوت را در پیش گرفته است.

محققان MIT تصمیم گرفتند به جای تلاش برای بازسازی تیموس، کبد را مجدداً برنامه ریزی کنند. آنها سه فاکتور مهم (DLL1 ،FLT-3 و IL-7) را که به بلوغ و بقای سلول های T کمک می کنند، شناسایی کردند و کدهای ژنتیکی آنها را درون مولکول های mRNA قرار دادند. این بسته های mRNA که درون نانوذرات لیپیدی محصور شده اند، به کبد تزریق می شوند و سلول های کبدی را وادار می کنند تا پروتیین های مورد نیاز سیستم ایمنی را بسازند و وارد جریان خون کنند.

دلیل انتخاب کبد این است که این اندام حتی در سنین بالا نیز توانایی بالایی در تولید پروتیین دارد و چون تمام خون بدن از آن عبور می کند، مکان ایده آلی برای توزیع سیگنال های ایمنی است.

نتایج آزمایش روی موش های 18 ماهه (که معادل انسان های 50 ساله هستند) خیره کننده بود. از آنجا که mRNA در بدن ماندگاری کمی دارد، محققان دوزها را طی چهار هفته تکرار کردند. پس از درمان، جمعیت سلول های T هم از نظر تعداد و هم از نظر عملکرد رشد چشمگیری داشت. زمانی که به این موش ها واکسن تزریق شد، تعداد سلول های T کشنده ای که هدف را نشانه گرفتند، دو برابر موش های درمان نشده بود.

در آزمایش دیگری، محققان تأثیر این روش بر درمان سرطان را بررسی کردند. موش های پیری که هم زمان درمان mRNA و داروهای مهارکننده را دریافت کردند، نسبت به گروهی که فقط داروی سرطان دریافت کردند، نرخ بقای بسیار بالاتر و طول عمر بیشتری داشتند. این مسئله نشان می دهد که تقویت سیستم ایمنی می تواند اثربخشی درمان های سرطان را در سنین بالا به طرز چشمگیری افزایش دهد.

اگرچه این آزمایش ها فعلاً روی مدل های حیوانی انجام شده، اما چشم انداز آن برای انسان بسیار امیدوارکننده است. محققان می گویند اگر بتوانیم عملکرد سیستم ایمنی را بازیابی کنیم، می توانیم به مردم کمک کنیم تا بخش طولانی تری از عمر خود را بدون بیماری سپری کنند.

یافته های این پژوهش در ژورنال نیچر منتشر شده است.