پیش از ظهر دوشنبه و در دومین روز اعتراضات صنفی بازار موبایل تهران به افزایش بی رویه قیمت دلار، جمعی از کسبه از بازار بزرگ سبزه میدان، فروشندگان لوازم صوتی و تصویری در خیابان جمهوری، بازار پوشاک کویتی ها،کسبه ساختمان آلمینیوم ، فروشندگان لوازم یدکی در خیابان های چراغ برق و امیر کبیر و میدان توپخانه و بلورفروش ها در میدان شوش هم، در واکنش به نابسامانی قیمت ارز و در حمایت از فروشندگان موبایل، مغازه های خود را تعطیل کرده، کرکره ها را تا نیمه پایین کشیدند یا فروش را متوقف کردند.

به گزارش اعتماد، طبق مشاهدات میدانی بعد از ظهر تا عصر دیروز خبرنگار اعتماد از چهارراه ولیعصر تا سه راه جمهوری و تقاطع پل حافظ و خیابان جمهوری، در این مسیرها، هم تعداد ماموران انتظامی و امنیتی مستقر خیلی زیاد بود و هم پی در پی، تعداد زیادی از نیروهای یگان ویژه و انتظامی با موتور به سمت این مسیرها می رفتند. در این محدوده، بسیاری از مغازه های فروش لوازم صوتی و تصویری از برندهای معروف، تعطیل بودند و کرکره هایشان بسته بود و تعدادی دیگر هم کرکره ها را تا نیمه پایین کشیده بودند و اگرچه که چراغ مغازه ها روشن بود و فروشنده ها هم داخل مغازه بودند، اما یا مشتری به داخل مغازه راه نمی دادند، یا حاضر نبودند قیمت از کالاهایشان بدهند. صاحب یکی از مغازه های فروش لوازم صوتی تصویری نزدیک به سه راه جمهوری، در توضیح وضعی که طی چند روز اخیر و به دنبال افزایش قیمت دلار در بازارهای تهران پیش آمده، به اعتماد گفت: از اول هفته، با وضع بسیار بدی مواجه شده ایم. شرکت ها حاضر نیستند به ما جنس بفروشند. خودمان هم بلاتکلیفیم. صبح یک قیمت داریم و بعد از ظهر یک قیمت. وقتی مشتری می آید، از او می خواهیم که صبر کند تا قیمت روز بگیریم و البته مشتری هم قبول نمی کند و از خرید منصرف می شود. در هیچ سالی با چنین وضعی مواجه نبوده ایم. قیمت اجناس ما باید یک نرخ ثابت باشد تا مشتری هم راضی به خرید شود ولی 3روز است که هیچ فروش نکرده ایم.

کمی جلوتر از این مغازه، فروشنده دیگری که مشغول تنظیم حساب و کتاب است، می گوید که در این سه روز، مشتری هم آمده ولی واقعیت را به مشتری گفته و اینکه چون خودش مجبور بوده گران بخرد، ناچار است گران هم بفروشد. تا عصر دیروز و در دومین روز اعتراضات صنفی فروشندگان موبایل و سایر اصناف، هر چه فاصله مغازه ها با بازار موبایل علاءالدین، کمتر می شد، به تعداد مغازه هایی که به طور کامل، تعطیل کرده و کرکره هایشان را پایین کشیده بودند هم اضافه می شد. بین چند مغازه کاملا تعطیل، صاحب یکی از مغازه ها که پشت کرکره های نیمه بسته نشسته بود، در توضیح شرایط نابسامان اقتصادی که تمام اصناف را درگیر کرده، به خبرنگار اعتماد گفت: 3 روز است که هیچ مشتری نداریم. فروش هم نداریم. با این وضع قیمت دلار، حتی قادر نیستیم جنس بخریم. ما از بانه و گناوه جنس می خریم ولی آنها هم حاضر نیستند با این وضع دلار به ما جنس بفروشند و می گویند جنس نمی فروشیم تا از این هم گرانتر شود. واقعا نمی دانیم با این وضع تا چه زمانی می توانیم ادامه دهیم. همین حالا هم قیمت اجناس ما نسبت به دو هفته قبل چند برابر گران شده. تلویزیون 65 اینچ، ظرف دو ماه 10 میلیون تومان گرانتر شده و مشتری حاضر به خرید نیست. تا امروز با چنین وضعی مواجه نبودیم. هر که وارد مغازه می شود بعد از کلی چانه و درخواست تخفیف، می خواهد با چک و قسطی خرید کند که این یعنی ضرر در ضرر. چون با این وضع بازار، فروش قسطی، دیوانگی محض است.

نزدیک تقاطع حافظ و جمهوری، دو سمت خیابان پر است از بازارهای بزرگ فروش موبایل. چند بازار، درهای کرکره ای دارند و چند بازار، درهای نرده ای طوری که از پشت نرده ها، مغازه های داخل بازار معلوم است؛ مغازه هایی با چراغ های خاموش و تعطیل. کرکره تمام بازارها هم پایین است. فروشنده های مغازه ها، توی پیاده رو ایستاده اند و می گویند که چون از روز یک شنبه تصمیم گرفته اند که فروش را متوقف کنند، هیات مدیره بازارها هم در همراهی با فروشنده ها و در اعتراض به قیمت دلار، دستور به تعطیلی کامل بازارها داده اند. یکی از فروشنده ها می گوید: اگر مغازه را باز می گذاشتیم، مردم در اعتراض شیشه هایمان را می شکستند.

فروشنده ها می گویند که تصمیم به توقف فروش و اعتراض، صبح یک شنبه و توسط فروشندگان بازار علاء الدین اعلام شد و از ظهر یک شنبه، باقی بازارها هم به همکارانشان در بازار علاء الدین ملحق شده و با دست کشیدن از فروش از این تصمیم حمایت کرده اند. یکی از فروشنده ها که به نرده های یکی از بازارهای تعطیل شده تکیه داده، با دلخوری از افزایش قیمت دلار که کاسبی و زندگی هزاران نفر از کاسبان بازار موبایل خیابان جمهوری را مختل کرده می گوید: در این سه روز، هیچ کدام از مسوولان از ما حمایت نکردند. حتی پیگیر نشدند که این قیمت دلار بر زندگی ما چه تاثیری دارد. یک جایی باید تصمیم می گرفتیم که اعتراض مان را نشان دهیم. با این وضع قیمت دلار حتی یک قاب گوشی هم نمی توانیم بفروشیم و برای مسوولان اصلا مهم نیست که زندگی ما با فروش موبایل و تجهیزات جانبی اداره می شود.

نبش تقاطع حافظ و جمهوری تا جلوی بازار بزرگ چارسو، تعداد زیادی از ماموران امنیتی، انتظامی، بسیج و یگان ویژه، مسلح و با خودروهای چراغ دار و ون های سفید رنگ مستقر شده اند. بازار چارسو یکی از مراکزی بود که از عصر یک شنبه برای همراهی با تعطیلی بازار موبایل اعلام آمادگی کرده بود. از طبقه همکف بازار می توان دید که چراغ سردر اغلب مغازه ها در طبقات بالاتر روشن است. در طبقه همکف هم که برندهای معروف موبایل هستند، فروشنده ها لابلای میزهای نمایشگر راه می روند و با یکدیگر حرف می زنند و شوخی می کنند و از مشتری هم خبری نیست. خلوتی این بازار بزرگ نشان می دهد که یک چیزی درست نیست. فروشنده یکی از همین برندها در طبقه همکف چارسو، پسرجوانی است که وقتی می پرسم آیا شما امروز فروش داشتید و مشتری برای خرید آمده ؟ از من و میز نمایشگر طوری فاصله می گیرد و قدم قدم عقب می رود انگار من بیماری مسری دارم و باید دور شود تا در امان بماند. مغازه های روبه روی مجتمع چارسو، خرده فروش هایی هستند که از دستورات علاءالدین تبعیت می کنند. داخل یکی از مغازه های نبش تقاطع، سه فروشنده نشسته اند و یک نفرشان، به محض اینکه می فهمد خبرنگارم، از مغازه خارج می شود و دو نفر دیگر هم، خودشان را به نشنیدن می زنند. وقتی سوالم درباره وضع روزهای یک شنبه و صبح تا عصردوشنبه را تکرار می کنم، یکی از همین دو نفر می گوید که ماموران انتظامی به همه مغازه دارها گفته اند با هیچ کسی حرف نزنند. دو تا مغازه پایین تر، یکی از فروشنده ها حوصله توضیح بیشتری ندارد و در جواب دلیل ادامه اعتراضات می گوید: نه می توانیم بخریم، نه می توانیم بفروشیم. باید تکلیف این وضع روشن شود.

داخل مغازه دیگری که از تیررس نگاه ماموران مستقر در تقاطع، دور است، سه فروشنده نشسته اند. یکی شان خیلی خلاصه و بی حوصله می گوید که شرکت های فروش موبایل، از اول هفته حاضر به فروش نشده اند و وقتی شرکت ها نفروشند، قیمت جنس هم معلوم نیست و بنابراین، مغازه ها هم امکان فروش ندارند. همین فروشنده در جواب اینکه این قیمت دلار با این افزایش چه تاثیری بر وضع بازار موبایل داشته، می گوید که کمتر از 30 روز، قیمت گوشی موبایل گرانتر شده و در مثال می گوید که گوشی 7 میلیون تومانی، به 18 میلیون تومان رسیده است. وقتی می پرسم از صبح اینجا چه خبر بوده و در تقاطع چه اتفاقی افتاده که این همه مامور اینجا جمع شده، همکارش حرفش را می برد و با لحنی عصبی به من می گوید: مامور، به من گفته که حق ندارم حرف بزنم. چرا این سوال ها را از ما می پرسی ؟ مگر من چه چیزی اضافه تر از حقم خواستم ؟ من فقط درآمدی خواستم که جواب رزق زن و بچه ام باشد. من لباس نخواستم، سفر و تفریح و خانه بهتر نخواستم. من فقط به اندازه رزق زن و بچه ام خواستم. من با 400 هزار تومان ازدواج کردم و حالا همکار من (به همان فروشنده ای که اولین جواب ها را به من داد اشاره می کند و می گوید) با 40 میلیون تومان هم نمی تواند ازدواج کند و حتی سال به سال هم به شهرستان و به دیدن خانواده اش نمی رود و حتی روزهای پنج شنبه و جمعه هم کار می کند و دایم گل می کشد تا مشکلاتش را از یاد ببرد.

مرد باقالی فروش جلوی همین مغازه ها، همین طور که باقالی های داغ روی چرخ دستی اش را با کفگیر زیر و رو می کند، در جواب سوالم می گوید که اینجا، نه گاز اشک آور زده اند و نه کسی را گرفته اند و نه به کسی باتوم زده اند و همزمان در چشم های من نگاه می کند و چشمک می زند. پایین تر از ساختمان بورس، بازار بزرگ موبایل ایرانیان است با کرکره های بسته و چراغ های خاموش. مرد لبو فروشی که نبش کوچه بالای بازار موبایل ایستاده می گوید این بازار از ساعت 2 بعد از ظهر دوشنبه تعطیل کرده و قرار است تا ارزان شدن قیمت دلار همین طور کار کند.

کمی بالاتر، یک کافه است و پشت یکی از میزها، چند مرد نشسته اند و مشغولند به قلیان کشیدن و چای خوردن. اینها، فروشنده های بازار علاء الدین هستند که ظهر دو شنبه، گاز اشک آور در چشم و حلق شان رفته و می گویند که سه نفر از تصمیم گیران اصلی هم دستگیر شده اند.

مردها صاحب مغازه هایی کوچک و 6 متری در پاساژ علاء الدین هستند و باید ماهانه 250 میلیون تومان اجاره بدهند و می گویند که هر روز تعطیلی هر مغازه، حداقل 100 میلیون تومان ضرر دارد ولی باید این وضع به یک نتیجه درست و دایمی برسد. وقتی از وضع قیمت گوشی موبایل می پرسم، یکی شان می گوید: ظرف یک ماه، قیمت آیفون 16 از 80 میلیون تومان رسیده به 152 میلیون تومان و هزینه رجیستری آیفون 17 هم از 40 میلیون تومان رسیده به 84 میلیون تومان و مشتری هایمان با این قیمت ها تا دو برابر کمتر شده. ما باید یک کاری می کردیم. از روز یک شنبه توی مغازه هایمان نشستیم ولی جنس نفروختیم. 1100 مغازه داخل پاساژ علاء الدین است و همگی در این تصمیم نقش داریم. روز دوشنبه هم تمام بازارها به ما ملحق شدند.