شکست استقلال مقابل گل گهر در هفته پانزدهم رقابت های لیگ برتر نه تنها شرایط این تیم در جدول رده بندی را سروسامانی نبخشید، بلکه جایگاه ریکاردو سا پینتو را نزد هواداران باشگاه استقلال متزلزل کرد. البته که در سطحی بالاتر، این شکست به مذاق مدیران فعلی باشگاه هم خوش نیامد تا آن ها با فراخواندن ریکاردو سا پینتو تشکیل جلسه دهند. از اینجا به بعد خبرها متناقض است؛ عده ای از این می گویند که سا پینتو اولتیماتوم گرفته و اگر سپاهان را نبرد، از کار برکنار می شود. عده ای دیگر ولی سعی در تلطیف شرایط داشته و دادن اولتیماتوم به سا پینتو را تکذیب کرده اند. به هر روی، هر کدام از این موارد که باشد در اصل داستان تفاوت بزرگی ایجاد نمی شود: استقلال با این مرد پرتغالی این اواخر نتایج درخوری در لیگ برتر نگرفته و از کورس مدعیان قهرمانی لیگ برتر باز مانده است.

ریکاردو؛ شجاع دلی که هواداران صدایش می زدند

از زمانی که ریکاردو سا پینتو به فوتبال ایران برگشته تا برای دومین بار روی نیمکت استقلال بنشیند، جایگاه او حسابی در بوته آزمایش قرار گرفته. ریکاردو در روزهایی هدایت استقلال را به عهده گرفت که کمتر خارجی ای حاضر به سفر به ایران می شد؛ چه برسد به آنکه بخواهد برنامه ای بلندمدت بچیند و در کشور هم بماند. آن روزها پاتریس کارترون و اسماعیل کارتال، به بهانه جنگ 12 روزه، ایران را ترک کرده و دیگر برنگشتند. سرمربیان خارجی هم علاقه چندانی برای سفر و کار کردن در ایران نداشتند. در چنین فضایی اما ریکاردو سا پینتو نه تنها پیشنهاد استقلال را پذیرفت بلکه در چندین نوبت از بی تابی اش برای حضور سریع تر در ایران خبر داد.

استقبال ریکاردو از سفر به ایران در آن بازه زمانی به قدر به مذاق مسئولان ورزشی خوش آمده بود که بسیاری را واداشت تا از او تمجید کنند. شجاع دل کم ترین صفتی بود که آن روزها، این مرد پرتغالی را با آن، مورد خطاب قرار می دادند. کار حتی تا جایی پیش رفت که بسیاری خواستار لغو محرومیت 4 ماهه این سرمربی به واسطه همین شجاعت و حسن نیت شدند. البته که در سطحی دیگر، هواداران استقلال هم از اینکه می دیدند ریکاردو دوباره به تیم شان برگشته خوشحال بودند. آن ها به قدری در فصل گذشته از عدم ثبات و ضعف سرمربیانی که در ابتدا و میانه فصل داشتند، زجر کشیدند که ریکاردو را به چشم یک نجات دهنده می دیدند.

ریکاردو هم به لحاظ فنی، خیلی زود توانست سطح استقلال را در مقایسه با فصل گذشته تغییر داده و نوید یک تیم مدعی را دهد. دست او برای خرید ستاره های بازار باز گذاشته شد و خلا های موجود را با بهترین گزینه ها پر کرد؛ دست کم آن روزها چنین تصور می شد. کمی بعد، وقتی ریکاردو و تیمش توانستند تراکتور مدعی را در هفته اول رقابت های لیگ برتر شکست دهند دیگر جایی برای شک و تردید باقی نماند؛ کم نبودند افرادی که استقلال را مدعی اصلی قهرمانی دانسته و ریل گذاری سا پینتو را در درست ترین حالت ممکن می دانستند.

سا پینتو ترسو شد؟

نیاز به گذر روزهای زیاد نبود تا بحران به کوچه سا پینتو برسد؛ درست کمی بعدتر و در اپیدمی شکل گرفته در فوتبال ایران، استقلال یکی پس از دیگری فرصت سوزی کرد تا امتیازات مهمی را از دست دهد. هرچند آن روزها این مرد پرتغالی خوش شانس بود که دیگر مدعیان هم حال خوشی نداشتند. مشکل بزرگ سا پینتو ولی دقیقا از جایی شروع شد که رقبایش در لیگ برتر، شروع به بردن های متوالی کردند ولی استقلال با سا پینتو درجا زد. این بار دیگر جا برای توجیه زیادی باقی نمی ماند؛ سا پینتو فارغ از اینکه رقیب در چه سطح و جایگاهی در جدول رده بندی لیگ برتر است، مقابل آن ها امتیاز از دست داد؛ آن هم با یک فوتبال کم وبیش ترسو که شور و هیجانی به سکو منتقل نمی کرد. نتیجه شده آنکه استقلال تحت هدایت این مرد پرتغالی در 4 دیدار اخیرش در لیگ برتر ایران بردی به دست نیاورده و از 12 امتیاز ممکن فقط 3 امتیاز کسب کرده است! حالا دیگر مسئله، شجاعت اولیه برای حضور در ایران در دوران به ظاهر جنگی نیست، بلکه شجاعت از دست رفته برای ارائه فوتبالی بی رحم در لیگ برتر است که بتواند استقلال را به جایگاهی که دارد برساند؛ به ویژه با آن همه هزینه سرسام آور. بدیهی است اگر ریکاردوی شجاع نتواند سا پینتوی شجاع تری در فوتبال ایران باشد، حضورش دوباره اش در استقلال، حتی اگر کنار خط مرد آرام و متینی نشان دهد، دوامی نخواهد داشت.