​عملکرد استقلال در نیم فصل نخست لیگ برتر، وقتی کنار آمار و انتظارات قرار می گیرد، تصویر نگران کننده ای را نشان می دهد. آبی های پایتخت فصل گذشته که از آن به عنوان یکی از بدترین فصول تاریخ باشگاه یاد می شود، تا پایان نیم فصل تنها 4 برد داشتند؛ آماری که با وجود تمام انتقادات، حالا یک مقایسه تلخ را رقم زده است. استقلالِ این فصل که با برچسب بهترین تیم تاریخ باشگاه بسته شد، تا پایان نیم فصل فقط یک برد بیشتر از فصل فاجعه بار قبل داشته و با 5 پیروزی وارد تعطیلات نیم فصل شده است.

استقلال در 14 مسابقه لیگ برتر تنها 22 امتیاز کسب کرده؛ یعنی 20 امتیاز کامل را از دست داده است. عددی که برای تیمی با این حجم از هزینه، ستاره و توقع، چیزی جز آمار فاجعه بار نیست. نگاهی به فهرست پیروزی ها هم عمق مشکل را نشان می دهد؛ استقلال در نیم فصل نخست فقط موفق به شکست تراکتور، مس رفسنجان، فجرسپاسی، آلومینیوم اراک و فولاد شده و در بسیاری از بازی های دیگر یا امتیاز از دست داده یا نمایش هایی کم رمق و بدون جذابیتی را ارائه کرده است.

این آمار زمانی نگران کننده تر می شود که بدانیم استقلال بخش قابل توجهی از امتیازاتش را در بازی های به ظاهر قابل دسترس از دست داده و مقابل رقبای مستقیم بالانشین نتوانسته نتایج لازم را بگیرد. نوسان شدید در ترکیب، افت فنی برخی مهره های کلیدی، حواشی خارج از زمین و تصمیمات بحث برانگیز کادرفنی، همگی دست به دست هم داده اند تا استقلال با وجود صعود آسیایی، در لیگ برتر از کورس قهرمانی فاصله بگیرد و فاصله اش با سپاهان صدرنشین به شکل نگران کننده ای افزایش پیدا کند.

در چنین شرایطی، دیدار معوقه مقابل سپاهان بیش از یک بازی معمولی است. این مسابقه می تواند آخرین فرصت ریکاردو ساپینتو برای حفظ جایگاهش روی نیمکت استقلال باشد؛ دیداری که هم از نظر جدولی اهمیت حیاتی دارد و هم از نظر مدیریتی و روانی، نقش تعیین کننده ای در آینده سرمربی پرتغالی خواهد داشت. اگر استقلال در اصفهان هم ناکام بماند، بعید نیست صبر مدیران به پایان برسد و نیم فصل دوم با تصمیمات بزرگ تری برای نیمکت آبی ها آغاز شود.