فرارو-دانشمندان پس از دهه ها گمانه زنی و بررسی اجساد باستانی، بالاخره توانستند چهره یکی از مرموزترین انسان های اولیه آسیا را بازسازی کنند. آنها با بررسی جمجمه ای 146 هزار ساله در هاربین چین، معروف به مرد اژدها ، پرده از چهره واقعی دنیسووان ها برداشتند و نکات جدیدی درباره زندگی و ویژگی های این انسان های باستانی آشکار کردند.

به نقل از earth، جمجمه پهن هاربین با ابروهای برجسته و گونه هایی با استحکام نئاندرتال ها و ظرافت نسبی انسان های مدرن، تصویری کامل تر و ملموس تر از دنیسووان ها ارائه می دهد؛ گروهی که تاکنون فقط از طریق چند دندان، فک، استخوان و نشانه های ژنتیکی شناخته می شد.

پژوهشگران با تحلیل جرم دندان ها و پروتیین های باستانی نشان دادند که این جمجمه متعلق به دنیسووان هاست و نظریه قبلی درباره گونه ای جداگانه به نام Homo longi را نقض کردند. تحلیل جرم دندان ها و پروتیین های باستانی ثابت کرد که حتی بخش های کوچک از بافت های باستانی می توانند اطلاعات ژنتیکی ارزشمندی را در طول هزاران سال حفظ کنند. جمجمه هاربین با ابعاد عظیم و استخوان بندی محکم، تصویری از تنومندی و قدرت دنیسووان ها ارائه می دهد و نشان می دهد این انسان های باستانی با محیط های سرد و دشوار کاملاً سازگار بوده اند.

تحلیل شیمیایی فک های دنیسووان ها نشان می دهد که آنها عمدتا از مواد غذایی گوشتی تغذیه می کردند و در مناطق سرد و مرتفع زندگی می کردند؛ آنها مجبور بودند برای تامین غذا و بقا در سرمای شدید، مسافت های طولانی را طی کنند و با تغییر فصل، به دنبال شکار و منابع غذایی حرکت کنند.

علاوه بر این، DNA دنیسووان ها هنوز در ژنوم انسان های مدرن جاری است. برخی ساکنان ملانزی، از جمله مردم جزایر پاپوا، هنوز درصد قابل توجهی از ژن های دنیسووان ها را در ژنوم خود دارند. این موضوع نشان می دهد که این تبادل ژنتیکی تاثیری پایدار بر نسل های بعد گذاشته است.

بازسازی مصور چهره جمجمه هاربین، از دنیسووان ها، که با نام مرد اژدها شناخته می شود.

در مناطق مرتفع تبت، نسخه ای از ژن EPAS1 که از دنیسووان ها به انسان های مدرن منتقل شده است، به آن ها کمک می کند تا در ارتفاعات بالا با اکسیژن کمتر به خوبی زنده بمانند و فعالیت کنند. پژوهش ها نشان می دهد که این تبادل ژنتیکی به سازگاری با محیط محدود نیست و بر سیستم ایمنی، متابولیسم چربی و حتی پاسخ بدن به برخی بیماری ها نیز تأثیرگذار است.

پژوهشگران توانستند با بازسازی سه بعدی جمجمه مرد اژدها و داده های ژنتیکی درباره رفتار اجتماعی، توانایی گفتار، نحوه حرکت و ویژگی های ظاهری دنیسووان ها فرضیه های تازه ای ارائه دهند. این کشف نشان می دهد که دنیسووان ها در گستره وسیعی از آسیا زندگی می کردند، از سرمای سیبری تا جزایر کم ارتفاع ملانزی و هر گروه ویژگی های خاص و متفاوتی داشتند.

کشف مرد اژدها تصویر واقعی دنیسووان ها را به نمایش می گذارد و نشان می دهد که تاریخ تکامل انسان بسیار پیچیده تر و متنوع تر از آن چیزی است که پیش تر تصور می شد.