بازدیدکنندگان از نمایشگاه رودستر اوکلند در سال 1979 با دیدن یک تخم مرغ سفید درخشان روی چهار چرخ که گویی از دل یک سریال تلویزیونی بیرون آمده بود، شگفت زده می شدند. این خودرو که ماشین مورک نام داشت، در کارگاه سفارشی سازی راد پاول برای سریال جدید رابین ویلیامز با نام "Mork & Mindy" ساخته شده بود.

لری وود، طراح مشهور هات ویلز، طراحی شاسی این خودرو را بر عهده داشت و تیم پاول با چکش کاری سقف های فولکس واگن بیتل، بدنه بیضی شکل و صیقلی آن را خلق کردند. این خودرو به یک موتور 4.1 لیتری V-6 بیوک در قسمت جلو مجهز بود و از یک سقف حبابی خاص بهره می برد. با این حال، طبق گزارش ها، رابین ویلیامز پس از دیدن خودرو تمایلی به آن نشان نداد و شبکه ABC نیز از پرداخت هزینه و امضای چک امتناع کرد.

پس از لغو قرارداد تبلیغاتی، سازندگان خودرو با یک چالش حقوقی بزرگ روبرو شدند؛ آن ها نمی توانستند بدون مواجهه با شکایت های سنگین، از نام مورک استفاده کنند. به همین دلیل، با نصب برچسب های جمجمه و تغییر نام به Morque Machine ، خودرو را به تورهای نمایشگاهی فرستادند، در حالی که پروژه اصلی عملاً بدون صاحب باقی مانده بود.

در سال 1982 و با شروع تب پک من در آمریکا، یک فرد هوشمند تصمیم گرفت این خودروی رها شده را به بزرگترین پک من روی زمین تبدیل کند. در کارگاه پاول، پوسته سفید قدیمی جدا شد (که اکنون در یک مجموعه خصوصی نگهداری می شود) و بدنه جدیدی به رنگ زرد درخشان با دهان گوه ای شکل و چشم های معروف پک من جایگزین آن گردید.

این خودرو که اکنون با نام Pac-Man Rod شناخته می شود، همچنان از همان موتور V-6 بیوک با یک فیلتر هوای کرومی خیره کننده استفاده می کند. طراحی داخلی آن شامل تودوزی سیاه و زرد بوده و برای جذابیت بیشتر، از دسته های بازی (جو استیک) واقعی آتاری به عنوان اهرم دنده در آن استفاده شده است. این خودرو صرفاً یک مدل نمایشی است و اجازه تردد در خیابان را ندارد.