اوسمار ویرا در شرایطی هدایت پرسپولیس را پس از دوران نه چندان موفق هاشمیان در ابتدای فصل برعهده گرفت که بسیاری تصور می کردند بازگرداندن تیم به کورس قهرمانی زمان بر و دشوار خواهد بود. اما نتایج او طی مدت کوتاه، این ذهنیت را کاملاً تغییر داد. پرسپولیس با او در 6 بازی موفق به کسب 16 امتیاز شده و تنها 2 امتیاز از دست داده است؛ آماری که نه تنها نشان دهنده ثبات و نظم تاکتیکی ایجادشده در تیم است، بلکه بیانگر مدیریت رختکن، بازسازی روحی بازیکنان و افزایش انگیزه و کارایی فردی و گروهی آنهاست.

اوسمار سعی کرد تیم را از حالت بی برنامه خارج کرده و هویت فوتبالی جدیدی به آن بدهد. چهار کلین شیت، عملکرد خوب در خطوط مختلف و احیای بعضی بازیکنان نیمکت نشین از جمله نشانه های موفقیت اوست. در کنار این مسائل، او کمک کرد پرسپولیس فاصله اش با صدر را کاهش دهد و دوباره به یک مدعی جدی تبدیل شود.

اما با تمام این موفقیت ها، پیام اوسمار روشن و البته غیرمستقیم است: من سهم خودم را انجام داده ام، حالا نوبت باشگاه است. این نتایج در واقع به نوعی نشان دادن آدرس به هیات مدیره محسوب می شود؛ اینکه اگر آنها خواهان ادامه این روند و پایان فصل با جام قهرمانی هستند، باید تیم را در نیم فصل تقویت کنند. جذب چند بازیکن در پست هایی که پرسپولیس کمبود دارد، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت برای قهرمانی است.

به بیان ساده، این عملکرد عالی تاکنون یک هشدار و مطالبه نامه محترمانه از سوی اوسمار است: با همین داشته ها می توان جنگید، اما برای بردن جنگ و لمس جام… باید سلاح های جدید اضافه شوند.