در آستانه دیدار بنیامین نتانیاهو با دونالد ترامپ در 29 دسامبر، نخست وزیر اسراییل بار دیگر با دستورکاری جنگ طلبانه راهی واشنگتن شده است؛ این بار نه با تمرکز بر برنامه هسته ای ایران، بلکه با تلاش برای کشاندن آمریکا به درگیری تازه ای علیه توان موشکی تهران؛ مسیری که به گفته منتقدان، نه برای تأمین امنیت، بلکه در خدمت تداوم یک دکترین جنگی بی پایان و تحمیل هزینه های سنگین سیاسی، نظامی و اقتصادی بر ایالات متحده است.

به گزارش، تریتا پارسی، تحلیلگر سیاسی در یادداشتی برای موسسه برای حکمرانی مسئولانه نوشت: بر اساس گزارش شبکه ان بی سی نیوز، درخواست اصلی بنیامین نتانیاهو در دیدار پیش رویش با دونالد ترامپ در تاریخ 29 دسامبر، متقاعد کردن ایالات متحده برای پیوستن به اسراییل در ازسرگیری جنگ با ایران است.

همان گونه که در ماه اوت در نشریه فارن پالیسی نوشته شد، اسراییل از پیش آماده بازگشت به درگیری بود؛ چرا که در حمله نخست خود نتوانست به اهداف کلیدی اش دست یابد. تأثیر چشمگیر حملات موشکی ایران، اسراییل را وادار کرد تنها پس از 9 روز به دنبال آتش بس برود؛ امری که در تضادی آشکار با ماه ها و حتی سال هایی است که پیش تر طول می کشید تا اسراییل برای آتش بس با حماس و حزب الله تحت فشار قرار گیرد.

جنگ ژوئن به وضعیتی از بازدارندگی متقابل انجامید؛ وضعیتی که ایران می تواند آن را بپذیرد، اما برای نتانیاهو و میراث سیاسی او غیرقابل تحمل است. در نهایت، این جنگ نه پیروزی اسراییل بود و نه پیروزی ایران.

دقیقاً همین توازن وحشت است که اسراییل را به دنبال دور تازه ای از درگیری سوق می دهد. دکترین نظامی اسراییل اجازه نمی دهد هیچ یک از دشمنان منطقه ای اش بتوانند آن را بازدارند یا برتری نظامی اش را به چالش بکشند. برنامه موشکی ایران در حال حاضر دقیقاً چنین نقشی ایفا می کند.

بر اساس گزارش ان بی سی نیوز، پیام رسانی اسراییل دیگر بر برنامه هسته ای ایران متمرکز نیست، بلکه تمرکز اصلی اکنون بر برنامه موشک های بالستیک ایران قرار گرفته است.

و دقیقاً به همین دلیل است که ترامپ باید به نتانیاهو نه بگوید. زیرا هدف اسراییل امنیت به معنای متعارف آن نیست، بلکه سلطه مطلق است. اسراییل خواهان امنیت کامل و آزادی مطلق عمل برای خود است، در حالی که هر حداقل سطحی از اطمینان را از همسایگانش سلب می کند و منطقه را به وضعیتی از ناامنیِ کامل سوق می دهد.

نمونه لبنان به خوبی این منطق را نشان می دهد. سیاست ایالات متحده بر تقویت ارتش لبنان تا سطحی متمرکز است که بتواند حزب الله را خلع سلاح کند، اما در عین حال به طور عامدانه مانع از آن می شود که این نیروها به ظرفیتی برسند که لبنان بتواند از خود دفاع کند یا در برابر تجاوز اسراییل بازدارندگی ایجاد کند.

این سیاست حتی در شرایطی ادامه دارد که اسراییل به صورت روزانه لبنان را بمباران می کند.

در نتیجه، مطالبات اسراییل از آمریکا پایانی نخواهد داشت. پس از بمباران برنامه هسته ای، تمرکز ـ و مطالبات از واشنگتن ـ به برنامه موشکی ایران منتقل شد. اگر این برنامه نیز نابود شود ـ که خود اگر بزرگی است ـ توجه ها به یکی دیگر از توانمندی های ایران معطوف خواهد شد.

تعجب آور نخواهد بود اگر روزی نیویورک تایمز گزارشی تأییدآمیز منتشر کند مبنی بر اینکه چاقوهای آشپزخانه در ایران از نظر نهادهای امنیتی اسراییل تهدیدی وجودی به شمار می آیند. سپس تحلیلگران وحشت زده در شبکه های جریان اصلی ناگزیر خواهند پرسید:

آیا آمریکا تحمل خواهد کرد که ایران کارخانه های مخفی تولید کارد و چنگال داشته باشد؟

دکترین نظامی اسراییل جنگی بی پایان را طلب می کند؛ نه برای دستیابی به امنیت، بلکه برای اعمال سلطه.

با این حال، اسراییل بدون حمایت بی پایان ایالات متحده قادر به ادامه هیچ یک از این جنگ ها نیست. مالیات دهندگان آمریکایی در سال 2024 مبلغ 21.7 میلیارد دلار از بودجه نظامی اسراییل را تأمین کردند.

در ماه ژوئن همین سال نیز ایالات متحده 25 درصد از موشک های رهگیر سامانه تاد (THAAD) خود را برای دفاع از اسراییل در جنگی غیرضروری که نتانیاهو آغاز کرده بود، مصرف کرد (یا به تعبیری هدر داد).

اسراییل آزاد است دکترین امنیتی خود را انتخاب کند. اما رییس جمهور ایالات متحده ـ به ویژه کسی که شعار اول آمریکا را سر می دهد ـ نمی تواند امنیت ملی آمریکا و رفاه مردم این کشور را فدای رؤیاهای خودبزرگ بینانه اسراییل درباره امپراتوری اسراییل بزرگ کند.

این در حالی است که راهبرد امنیت ملی ترامپ صراحتاً بر کاهش اهمیت خاورمیانه تأکید کرده و تصریح می کند که دلیل تاریخی تمرکز آمریکا بر خاورمیانه رو به افول خواهد رفت .

ترامپ پیش تر با خواسته اسراییل برای بمباران سایت هسته ای ایران موافقت کرد. اکنون، شش ماه بعد، نتانیاهو با طرح های تازه جنگی علیه برنامه موشکی ایران بازگشته است. اگر ترامپ بار دیگر در برابر نتانیاهو عقب نشینی کند، نخست وزیر اسراییل شش ماه دیگر با طرح جنگی جدیدی بازخواهد گشت تا آمریکایی ها بار دیگر خون و مالیات خود را نثار آن کنند.

این روند به طور بی پایان ادامه خواهد یافت، مگر آنکه ترامپ تصمیم بگیرد به آن پایان دهد.

او باید این تصمیم را در 29 دسامبر بگیرد.