فرارو- در میان آثار نهایی لیست اسکار نام فیلم سینمایی کیک رییس جمهور نیز دیده می شود، فیلمی که داستانی متفاوت از دنیای کودکان روایت می کند.

به گزارش فرارو، این فیلم نخستین اثر عراقی حاضر در جشنواره های مختلف که تلاش می کند تصویری تراژدی و کمدی از زندگی زیر سایه استبداد ارائه دهد. اثری که به نظر می رسید تلاش موفقی داشته و مخاطب را با خود همراه می کند.

داستان در عراق دهه90 روایت می شود، جایی که صدام حسین کنترل کشور را کاملا در دست دارد و هر روز به دولتی اعلام جنگ می دهد، کمبود غذا و دارو باعث شده تا زندگی مردم روز به روز بدتر شود. فیلم با یک قرعه کشی شروع می شود، نه از آن قرعه هایی که همه دوست دارند برنده شوند. در واقع همه به دنبال باختن در این مسابقه اجباری هستند. چرا که برنده باید کیک تولد صدام را بپزد.

لامیا دختری 9ساله با مادربزرگ و خروسش در روستایی دور از شهر زندگی می کنند. او به شهر سفر می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کند تا مواد اولیه کیک تولد را بخرد، کیکی که ماجراهای زیادی به دنبال دارد. این دختر در سفر به شهر با موانعی روبرو می شود که در زندگی تجربه نکرده است. داستان ظرافت لامیا را در برابر سختی های بزرگسالی قرار می دهد، شخصیت ها از پلیس گرفته تا فروشنده ها هر یک تصویری متفاوت از خشم، مهربانی و دروغ را نشان می دهند.

همچنین فضاسازی درست نیز شلوغی شهر و سختی زندگی را به تصویر می کشد. دخترک نماد امید و شجاعت که کودکانه ترین و انسانی ترین واکنش ها به استبداد و سختی را از خود نشان می دهد. پرتره های صدام حسین در همه جا دیده می شود و دیوارها پر از شعارهای حکومتی است. در واقع شعارها و عکس ها تبدیل به ابزاری شدند تا کارگردان جهان فیلم را نشان دهند. فضایی که هر چه جلوتر می رود بیننده را با واقعیت های سیاسی و اجتماعی عراق آشنا می کند.

در عین حال کیک رییس جمهور با استفاده از طنز میان تلخی ها تعادل ایجاد می کند، به خصوص زمانی که کاراکتر سعید ، دوست لامیا وارد ماجرا می شود. او بر خلاف دخترک که از هر چیزی می ترسد با سرکشی و طنز به اتفاقات واکنش نشان می دهد. در حقیقت فیلم با نگاه متفاوت این کودکان به خوبی نمایش می دهد که هر فرد ممکن واکنش مختلفی به شرایط اجتماعی و سیاسی داشته باشد.

رابطه سعید و لامیا قلب عاطفی فیلم را شکل می دهد، مشاجره ها و دوسی هایشان شبیه خانواده ای که سال ها کنار هم زندگی کرده اند. لحظه ای با هم دعوا و سی ثانیه بعد آشتی می کنند. تضاد میان آن ها نشان می دهد که چگونه حتی صمیمی ترین روابط در شرایط اجتماعی و سیاسی ممکن نابود شود.

کیک رییس جمهور در لایه های عمیق تر به ترس می پردازد، ترسی که از حکومت صدام به مردم منتقل می شود و در کاراکترهای مختلف بازتولید می شود. معلم مدرسه نمونه ای از همین چرخه معیوب است. او خشونت اعمال می کند چرا که خود را مسئول اجرای قوانین می داند. چرخه ای که نشان می دهد استبداد نه تنها از بالا بلکه ممکن است از طریق افراد عادی ادامه پیدا کند. فیلم در پایان نشان می دهد که لامیا به انسانی تبدیل شده که دیگر کودک ابتدای داستان نیست، او چیزی را از دست داده که قابلیت بازگشت ندارد؛ سادگی دوران کودکی در وجود دخترک از بین رفته است.

در نهایت کیک رییس جمهور با نگاهی انسانی یادآور می شود که قربانیان سیاست و جنگ همان هایی هستند که کمترین نقش در شکل گیری آن داشتند.