در هفته گذشته، زمان رسمی ایالات متحده آمریکا به اندازه چند میکروثانیه عقب افتاد. دلیل این اتفاق نادر، قطع برق در آزمایشگاه حساس مؤسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) و خرابی ژنراتور اضطراری بود که باعث شد ساعت های اتمی این آزمایشگاه از همگام سازی خارج شوند. اکنون این مشکل برطرف شده است.

ماجرا از 17 دسامبر شروع شد؛ زمانی که طوفان شدید باعث قطع برق آزمایشگاه NIST شد. بدشانسی اینجا تمام نشد و ژنراتور پشتیبان هم از کار افتاد. این قطعی باعث شد سیستم های اندازه گیری و اعلان زمان رسمی برای لحظاتی از همگام سازی خارج شوند.

به گزارش Independent، ربکا جاکوبسون ، سخنگوی NIST، تأیید کرد که این اختلال باعث شد ساعت هماهنگ جهانی (UTC) اعلام شده توسط این مرکز، حدود 4.8 میکروثانیه (کمتر از 5 میلیونیم ثانیه) عقب بیفتد. برای اینکه مقیاسی داشته باشید: پلک زدن انسان حدود 350 هزار میکروثانیه طول می کشد؛ بنابراین این تأخیر برای انسان نامحسوس است، اما برای ماشین ها یک فاجعه بالقوه محسوب می شود.

شاید برای ما عقب افتادن 4.8 میکروثانیه ای خنده دار باشد، اما برای سیستم های پیشرفته این یک انحراف بزرگ است. صنایعی هستند که به زمان بندی فوق دقیق وابسته هستند: در بازارهای مالی معاملات الگوریتمی بورس در کسری از میکروثانیه انجام می شود. در ناوبری ماهواره ای (GPS) خطای زمانی چند میکروثانیه ای می تواند موقعیت شما را روی نقشه کیلومترها جابه جا کند. همچنین هماهنگی آنتن های موبایل به دقت نانوثانیه نیاز دارد.

البته در حادثه اخیر سیستم ها به طور خودکار و بدون وقفه به ساعت های مرجع دیگری در پردیس فورت کالینز سوییچ کردند و کاربران نهایی متوجه هیچ مشکلی در GPS یا خدمات دیگر نشدند. NIST نیز با فعال سازی یک ژنراتور دیزلی جدید توانست انحراف زمانی را زیر 5 میکروثانیه نگه دارد.

درکل ساعت های اتمی قلب تپنده زمان سنجی مدرن هستند. آنها با اندازه گیری فرکانس طبیعی نوسان اتم ها (رزونانس) زمان را با دقتی باورنکردنی نگه می دارند. در آزمایشگاه NIST حدود 16 ساعت اتمی وجود دارد که میانگین آنها زمان رسمی آمریکا را می سازد.