علیرضا خامسیان، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر معاون اول رییس جمهور، در ایران نوشت: نوع مواجهه برخی چهره های سیاسی متعلق به اردوگاه افراطیون البته با گرایشات مختلف با مسائل کشور، تفاوت معناداری با یکدیگر ندارد. این افراد موجودیت و ماهیت خود را در فضایی می بینند که تحول خواهی به حاشیه رانده شود.

اشتراک اینها البته به این فقره قابل تقلیل نیست. هر دو جریان هر گونه حضور گفتمان تحول خواهانه در حاکمیت را برنمی تابند. به این نشان، که از بدو شکل گیری دولت چهاردهم این دو جریان سخنی بر زبان نراندند مگر آنکه تخریب عالی رتبه ترین چهره درون دولت یعنی آقای دکتر عارف بخشی از آن باشد.

اینکه کلیت مسائل کشور در راهبردها و سیاست ها نادیده گرفته شوند و مسائل شخصی مبنای موضع گیری شود، شخصی کردن سیاست است. این رویکرد سیاست ورزی نیست، عقده گشایی است. البته آنگاه که سیاست به قدرت و پست و مقام تقلیل یابد، هر نوع سخن و موضع گیری، بی التفات به سایر مؤلفه های برسازنده سیاست معطوف می شود.

دکتر عارف اما از آنجا که سیاست ورزی خود را بر اساس منافع و مصالح ملی تعریف کرده است، جایگاه، شخصیت، موقعیت و گفتمانی استوارتر از آن دارد که با این بازی ها خدشه ببیند. کسانی که بی التفات از موقعیت کشور و بر اساس برداشت نادرست از قانون مشاغل حساس و همچنین با علم به نادرست بودن گزاره های خود، معاون اول رییس جمهور را مورد هدف قرار می دهند، درک درستی از منطق موقعیت و نقش مؤثر دکتر عارف در مدیریت اوضاع ندارند، برای همین است که فکر می کنند آنان مرد میدان در وضع بحرانی اند، در اینجا نیز آنان به بیراهه می روند.

البته این نوع مواجهه بی دستاورد نیست. همزمان مبانی شخصی و قدرت، بنیان افراطیون را بر آفتاب می افکند. چنانکه زر و زراندوده را با معیار آتش، از هم تمییز می دهند!

زراندودگان را به آتش برند/ پدید آید آنگه که مس یا زر اند.