در حالی که تنها 13 روز تا پایان سال 2025 باقی مانده، ولادیمیر پوتین با اعلام الحاق سامانه بالستیک میان برد اورشنیک به توان رزم روسیه، شوک جدیدی به پایتخت های غربی وارد کرد. این سامانه که نخستین موشک بالستیک میان بردِ طراحی شده در دوران پس از فروپاشی شوروی است، قرار است خلأ ناشی از ضعف های کلاسیک پدافندی و هوایی روسیه را در برابر ناتو پر کند.

موشک اورشنیک با برد تخمینی 4000 کیلومتر، به کلاهک های مجزا با قابلیت هدایت مستقل (MIRV) مجهز شده که بر روی وسایل نقلیه بازگشتی هایپرسونیک سوار هستند.

سرعت و مانورپذیری: این کلاهک ها نه تنها با سرعتی چندین برابر صوت حرکت می کنند، بلکه قادر به انجام مانورهای ناگهانی در جو هستند. این ویژگی باعث می شود سیستم های رهگیر مدرن مانند Arrow-3 آلمان، فرصت کافی برای قفل کردن و انهدام آن ها را نداشته باشند.

استقرار استراتژیک در بلاروس: روسیه قصد دارد این سامانه ها را بر روی شاسی های 12 چرخ ساخت بلاروس سوار کرده و در خاک این کشور مستقر کند. این اقدام، زمان واکنش ناتو به حملات احتمالی را به حداقل ممکن می رساند.

تحلیل گران نظامی معتقدند اشتیاق کرملین برای تولید انبوه اورشنیک (تخمین 300 فروند در سال)، نتیجه مستقیم درس هایی است که از نبردهای اخیر خاورمیانه گرفته شده است. در متن گزارش militarywatchmagazine آمده است که موفقیت خیره کننده حملات موشکی وسیع جمهوری اسلامی ایران نشان داد که یک زرادخانه بالستیک دقیق و پرپیمانه می تواند برتری هوایی دشمن را خنثی کرده و موازنه وحشت ایجاد کند.

روسیه با استفاده از اورشنیک می تواند بدون استفاده از کلاهک هسته ای، هزینه های غیرقابل تحملی را به ناتو تحمیل کند.