فرارو محسن صالحی خواه؛ رویم به دیوار، گلاب به رویتان، همین چند دقیقه پیش کافه بودم. چرا شرمنده ام؟ شما که غریبه نیستید، این روزها وقتی اخبار را مرور می کنم، می بینم کافه رفتن و قهوه خوردن اَخ شده. یک چیزی توی مایه کارهای زشت ضدفرهنگی. البته اگر بخواهیم منصف باشیم، میزان ضربه ای که قهوه به فرهنگ ما می زند، در تمام مدل های آن یکسان نیست. بستگی دارد به رست قهوه [ رست به ضمه حرف ر یعنی بو دادن قهوه یعنی دانه قهوه که در ابتدا سبز یا شیری رنگ است را با حرارت به رنگ قهوه ای در آوردن] و نوع آن. هر چه رست دارک تر، طعم تلخ تر و کافیینش بیشتر، ضربه ای که وارد می کند هم سنگین تر است. با همین دست فرمان، قهوه دث ویش (آرزوی مرگ) خودِ تهاجم فرهنگی است؛ هم کافیینش بالاست هم با عرض شرمندگی، آمریکایی است. پس اگر بخواهیم این بخش را نتیجه گیری کنیم، ما بیشترین ضربه را از قهوه روبوستای دارک رست می خوریم.

حالا وسط این همه درگیری و گرفتاری و گرانی و تورم و خطر ابرتورم و محاصره ونزوئلا توسط آمریکا و انرژی هسته ای حق مسلم ماست و دعوا نکنیدهای پزشکیان و خط و نشان کشیدن مجلسی آدم ها برای وزرای مسعود و البته در آستانه شب یلدا چرا گیر دادیم به کافه؟ اول این که درست صحبت کنید! گیر دادیم یعنی چه؟! ما گیر نمی دهیم. ما اطلاع رسانی می کنیم و وظیفه آگاهسازی و روشن کردن ذهن شما را داریم. البته نه آنقدر که روشنفکر شوید ها! نه! در حد این که گوشی دستتان باشد و دوزاریتان کج به زمین نیافتد کافی ست.

دوم این که اصلاً به ما چه؟! اخیراً آقاسعید خیلی رندوم به این موضوع هم گیر داد. [بعد وقتی می گوییم شما جماعت با ساده ترین چیزهای زندگی ما هم مشکل دارید، می گویید نههههه!] پس گفتم دلیل این گیر دادن به کافه ها در چنین زمانه خطیری را به شما یادآوری کنم که بدانید الکی نیست. با یک موضوع خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی راهبردی و نقطه زن طرف هستیم.

خلاصه که از دلِ این آسایشگاهِ اعصاب و روان، شب یلدایتان مبارک باشد. امشب یک دقیقه بیشتر به عنوان کله سیاه خاورمیانه ای در این زمانه خطیر زندگی می کنیم. آجیل و هندوانه و انار گران است. کله ها خراب و اعصاب ضعیف. بیایید در این شرایط به هم گیر ندهیم تا این هم بگذرد. یادتان هست قبلاً هر کس توی پاییز این کلیپ های پُرناله پاییز که می شه می ریم اتاق جمشید را برایتان می فرستاد می گفتید خز شده؟

امسال حتی پاییز نداشتیم که مثل سال های قبل همه با هم برویم اتاق جمشید. حداقل امسال به آن هایی که برایتان آخخخخخخخخخخخخخخخخخ تو شب یلدای منی می خوانند و می فرستند گیر ندهید که سال بعد یلدا داشته باشیم. مرسی.