​علیرضا بیرانوند در شبی که بار دیگر مقابل تیم سابقش قرار گرفته بود، دو بار برابر حسین کنعانی زادگان تسلیم شد. نخست در ثانیه های پایانی وقت قانونی، جایی که کنعانی با ضربه ای سرنوشت ساز بازی را به تساوی کشاند و سکوتی سنگین روی سکوهای یادگار انداخت. بار دوم هم در ضربه اول پنالتی ها جایی که مدافع پرسپولیس با اعتمادبه نفس کامل، توپ را به تور دروازه تراکتور دوخت و یزله رقصید.

اما ماجرا به همین جا ختم نشد. بیرانوند که به روحیه بالا و بازی های روانی اش شهره است، پس از آن گل ها تلاش کرد با مکالمه و رفتارهای خاص خود، تمرکز کنعانی را در ادامه ماراتن پنالتی ها بر هم بزند. اگر کنعانی با رقصرو شادی اش بازی روانی خود را به راه انداخت، بیرانوند هم بلد بود چطور با صحبت هایش روی ذهن کاپیتان پرسپولیس و هم تیمی سابقش راه برود.

در نهایت، این دوئل ذهنی در پنالتی یازدهم به اوج رسید. پس از یک ماراتن فرسایشی و پرتنش، کنعانی زادگان که پیش تر قهرمان پرسپولیس در این بازی شده بود، این بار نتوانست بیرانوند را مغلوب کند و ضربه اش مهار شد تا تراکتور به صعود برسد.

شبی که برای کنعانی، ترکیبی از قهرمانی و ناکامی بود و برای بیرانوند، نمایشی از تجربه، صبر و بازی روانی و تلافی کردن بازی فصل گذشته برابر پرسپولیس.