شرکت هوافضای چنگدو با به پرواز درآوردن همزمان دو پیش نمونه از جنگنده فوق سنگین و دوربرد نسل ششم خود، عملاً پیشتازی 3 ساله چین در رقابت تسلیحاتی با پروژه F-47 ایالات متحده را تثبیت کرد.

در حالی که جهان هنوز در حال هضم دستاوردهای نسل پنجم جنگنده هاست، پکن با بردی فراتر از انتظار، وارد عصر جدیدی از نبردهای هوایی شده است. گزارش های رسیده حاکی از آن است که شرکت هوافضای چنگدو ($Chengdu$) برای اولین بار، دو فروند پیش نمونه از جنگنده فوق سنگین نسل ششم خود را در یک آرایش فرمیشن (پرواز هماهنگ) به پرواز درآورده است؛ رویدادی که نشان دهنده بلوغ خیره کننده این پروژه محرمانه است.

اولین پیش نمونه این جنگنده در 26 دسامبر 2024 رونمایی شد و تنها چند ساعت بعد، شرکت شنیانگ نیز از نسخه سبک تر خود پرده برداری کرد. اما آنچه در پرواز اخیر جلب توجه می کند، تفاوت های معنادار پیش نمونه دوم نسبت به نسخه اولیه است.

نسخه جدید به نازل های خروجی زاویه دار مجهز شده که جایگزین خروجی های فرورفته قبلی شده اند. این تغییرات نشان دهنده تجهیز جنگنده به سیستم کنترل بردار رانش است که مانورپذیری این غول بی دم را در نبردهای نزدیک به شدت افزایش می دهد.

برخلاف جنگنده های غربی که به شدت به هواپیماهای سوخت رسان وابسته اند، جنگنده نسل ششم چنگدو در کلاسی کاملاً متفاوت تعریف شده است. در حالی که J-20 چین هم اکنون بردی بیشتر از تمامی رقبا در ناتو دارد، پلتفرم جدید با شعاع عملیاتی بیش از 4000 کیلومتر، یک جهش کوانتومی محسوب می شود.

این هواپیما به دلیل جثه عظیم خود، به جای دو موتور، از سه موتور بهره می برد (شامل یک موتور مرکزی با طراحی متفاوت) که توان لازم برای حمل رادارهای غول آسا و تسلیحات سنگین در مسافت های طولانی اقیانوس آرام را فراهم می کند. این ابعاد بزرگ، نیاز جنگنده به پشتیبانی هواپیماهای آواکس مانند KJ-500 را در عملیات های برون مرزی به حداقل می رساند.

تصاویر منتشر شده از محفظه های سلاح شکمی این جنگنده، ظرفیتی چندین برابر بیشتر از F-35 یا حتی J-20 را نشان می دهد. محفظه های سلاح این پرنده به گونه ای طراحی شده اند که علاوه بر موشک های کروز و بالستیک، می توانند موشک های هوا به هوای فوق دوربرد مانند PL-17 با برد 500 کیلومتر را حمل کنند.

این ترکیب (برد پروازی بالا + موشک 500 کیلومتری) یک تغییر دهنده بازی تمام عیار است. این جنگنده می تواند از اعماق اقیانوس آرام، تانکرهای سوخت رسان و هواپیماهای راداری ایالات متحده را پیش از آنکه متوجه حضور دشمن شوند، شکار کند و ناوگان جنگنده های متحدین را در آسمان زمین گیر و بدون پشتیبانی رها کند.

داده های تحلیلگران نشان می دهد که برنامه نسل ششم چین حداقل 3 تا 4 سال از رقیب آمریکایی خود، یعنی پروژه F-47، جلوتر است. در حالی که پکن هم اکنون دو پیش نمونه عملیاتی در حال آزمایش دارد، انتظار نمی رود اولین پرواز F-47 زودتر از سال 2028 انجام شود. این شکاف زمانی می تواند موازنه قدرت در منطقه ایندو-پاسیفیک را به نفع پکن تغییر داده و تقاضای جهانی برای خرید F-35 را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.