تصاویر و تحلیل های منتشرشده در وب سایت WION یک سناریوی نگران کننده را برجسته می کند: احتمال کمک روسیه به ونزوئلا برای دسترسی به موشک های پیشرفته ضدناو، سلاح هایی که در ادبیات نظامی به Carrier Killer یا قاتل ناو هواپیمابر مشهورند. این موضوع، در نگاه اول شاید اغراق آمیز به نظر برسد، اما برای ارتش آمریکا که ناوهای هواپیمابرش ستون فقرات قدرت جهانی اش هستند، یک پرسش بسیار جدی مطرح می کند. آیا این ناوها واقعاً شکست ناپذیرند؟

ونزوئلا از نظر جغرافیایی در حیاط خلوت سنتی ایالات متحده قرار دارد. منطقه ای که واشنگتن دهه ها آن را حوزه نفوذ مستقیم خود می دانست. اما روابط نزدیک کاراکاس و مسکو، به ویژه در سال های اخیر، این معادله را پیچیده کرده است.

اصطلاح Carrier Killer معمولاً به موشک هایی اطلاق می شود که بتوانند از فاصله دور، با دقت بالا و سرعت زیاد، ناوهای هواپیمابر را هدف قرار دهند.

موشک های هایپرسونیک به دلیل سرعت بسیار بالا و توان مانور، کابوس سامانه های پدافندی محسوب می شوند. گزارش WION تأکید می کند که روسیه یکی از معدود کشورهایی است که به طور عملیاتی روی سلاح های هایپرسونیک سرمایه گذاری کرده و حتی آن ها را وارد خدمت کرده است. اگر چنین فناوری ای یا حتی نسخه ساده تر آن در اختیار ونزوئلا قرار گیرد، معادله امنیتی در دریای کاراییب تغییر خواهد کرد.

نکته مهم این است که هیچ تأیید رسمی درباره انتقال موشک های هایپرسونیک به ونزوئلا وجود ندارد؛ اما اگر چنین شود چه؟ . این پرسش دقیقاً همان چیزی است که ذهن تحلیلگران نظامی را درگیر کرده است.

ناوهای هواپیمابر آمریکا تنها نیستند. هر ناو با یک گروه ضربتی شامل ناوشکن ها، رزم ناوها، جنگنده ها و سامانه های راداری پیشرفته حرکت می کند. این سامانه ها برای مقابله با تهدیدهای متعارف بسیار کارآمدند.

اما هایپرسونیک ها قواعد بازی را تغییر می دهند. چرا که در صورت استفاده از آن ها زمان هشدار به شدت کاهش می یابد، رهگیری دشوارتر می شود، و در این میان حتی یک اصابت موفق می تواند پیامد راهبردی داشته باشد. به همین دلیل است که پنتاگون به طور علنی اعتراف کرده مقابله با هایپرسونیک ها یکی از بزرگ ترین چالش های نظامی دهه آینده است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند مسکو با مطرح کردن چنین سناریوهایی، قصد دارد به واشنگتن یادآوری کند که هیچ نقطه ای کاملاً امن نیست.