فرارو- شخصیت ها و مفاهیم بسیار زیادی در اساطیر ایران وجود دارد که هرکدام از آن ها کارکرد نمادی ویژه ای دارند. بااین حال، می توان همه مفاهیم اساطیر ایرانی را به خیر و شر تقسیم کرد.

به گزارش فرارو، خیر و شر، دو مفهوم اساسی در اساطیر ایرانی به شمار می روند. جهان در اثر تلاقی خیر و شر به وجود آمده و در نهایت نیز با نبرد میان این دو سرنوشت آن مشخص می شود.

به بیانی ساده، انگره مینو و سپنتا مینو در واقع همان خیر و شر هستند. سپنتامینو که از آن تحت عناوینی مانند روح سپنتا یا خرد سپنتا نیز یاد می شود، نماد خوبی و پاکی در جهان است. در مقابل سپنتامینو، انگره مینو قرار دارد که به عنوان نیروی شر و بدی در اساطیر ایران از آن یاد می شود.

اهورامزدا، ایزدان و امشاسپندان، در جناح سپنتامینو، و دیوها و اهریمن نیز در جناح انگره مینو قرار دارند. در باور زرتشتی، انگره مینو و سپنتامینو، هر دو از آفریدگان اهورامزدا به شمار می روند. سپنتا مینو روح همه نیکی هاست و انگره مینو همه بدی های جهان را در اختیار دارد و به وجود می آورد. بااین حال، این هردو در آیین زروانی سرنوشت متفاوتی دارند.

در آیین زروانی، که در واقع انحرافی است از آیین زرتشتی، سپنتامینو با اهورامزدا یکی پنداشته شده و او را در کنار انگره مینو یا اهریمن، از فرزندان زروان به شمار می برند. در آیین زروانی، زروان که در واقع ایزد زمان است، خدای خدایان پنداشته می شود.

زروان هزاران سال قربانی کرد تا صاحب پسری بشود. بااین حال، برای لحظه ای شک در دل او نشست و همین مسئله باعث منعقد شدن دو نطفه در درون وی شد؛ یکی نطفه ایمان و دیگری نطفه شک. زروان عهد بست که اختیار جهان را به فرزندی بسپارد که زودتر زاده شود. اهریمن که از وعده زروان آگاه شده بود، شکم وی را درید و پیش از اهورامزدا متولد شد. زروان به ناچار فرمانروایی جهان را به اهریمن داد و در ادامه نیز فروانروایی نیکی ها را به اهورامزدا بخشید.

به هرحال، چه از دید آیین زروانی و چه از دید دین زرتشتی، تکلیف جهان در نهایت، دراثر برخورد نیروهای خیر و شر مشخص خواهد شد؛ بدیهی است که بنابر وعده های اهورامزدا، در نهایت نیکی بر بدی پیروز شده و جهان سراسر صلح وصفا خواهد بود.