فرارو- در گستره ادبیات فارسی، هستند شاعرانی که با یک شعر به شهرت زیادی دست یافته اند. در بسیاری از مواقع، شعری از شاعر خود جلوتر رفته و در حافظه جمعی مردم کشوری ثبت شده است.

به گزارش فرارو، سیدمجدالدین میرفخرایی، ملقب به گلچین گیلانی، ازجمله شاعران مطرح قرن پیش است. او با سرودن شعر باز باران با ترانه به شهرت زیادی رسید. بااین حال در ادامه آوازه شعر از شاعر بیشتر شد و لااقل برای چندین نسل از مردم ایران به اثری آشنا بدل شد.

گیلانی در 11 دی سال 1288 در رشت متولد شد و در 29 آذر سال 1351، در لندن از دنیا رفت. روزگار کودکی اش را در رشت سپری کرد و در ادامه برای تحصیل به تهران رفت. در ابتدا در برای تحصیل در رشته فلسفه وارد دانشگاه شد. پس از اخذ مدرک کارشناسی در این رشته، برای ادامه تحصیل به انگلیس رفت و در آنجا به تحصیل در رشته پزشکی روآورد. گیلانی باقی عمرش را در انگلستان گذراند.

مسئله فرهنگ، درعین حال که با جغرافیا گره خورده است، در بسیاری از مواقع خاصیتی فرامرزی پیدا می کند. پسری با اصالت تفرشی، در رشت متولد شده و در لندن از دنیا می رود. بااین حال معروف ترین اثری که از خود به جا گذاشته است، برای سال ها و برای مردم گستره عظیمی از جهان، یادآور فضای بهت آور شهری است که شاعری در آن متولد شده است.

گلچین گیلانی در یکی از روزهای سال 1319، در لندن، با یاد روزگار کودکی اش در گیلان، شعری را خلق کرد که در ادامه بدل به یکی نقاط اتصال مردم ایران با گیلان شد. چنان که گفته اند آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند . گیلانی اشعار بسیار دیگری نیز دارد، اما هیچ کدام از این شعرها به جایگاهی که شعر باز باران... دارد نزدیک هم نشدند. البته نباید انکار کرد که کوشش حسن انوری برای قرار دادن این شعر در کتاب های درسی، تاثیر بسیار زیادی در شهرت آن داشت.

بااین همه، اثری که حاصل دلتنگی شاعری سفرکرده برای مملکتش بود، مسیرش را پیدا کرد و درست جایی قرار گرفت که باید. تو گویی این شعر، دست چندین نسل از مردم ایران را به همراه گلچین گیلانی گرفت و با خود به دل جنگل های گیلان برد.