فرارو- محمدابراهیم فرخ غفاری، در 7 اسفند سال 1300 متولد شد و در 26 آذر سال 1385 از دنیا رفت. وی یکی از مهم ترین کارگردانان سینمای ایران به شمار می رود.

به گزارش فرارو، در روزهای ابتدایی ورود سینما به ایران، با آثاری روبه رو بودیم که در بسیاری از مواقع از کیفیت هنری قابل قبولی برخوردار نبودند. بااین حال، با سربرآوردن تعدادی از کارگردانان مهم، سینمای ایران دچار تغییرات بسیار زیادی شد؛ یکی از این کارگردانان، فرخ غفاری بود.

غفاری به سبب زندگی در یک خانواده متمول و درعین حال منصب دار، روزگار نوجوانی را در خارج از ایران به سربرد و در همین دوره بود که با سینمای کلاسیک غربی آشنا شد. آشنایی با سینمای کلاسیک غربی، او را به مسیری هدایت کرد که علارغم همه پیچ وخم هایی که داشت، مسیر مورد علاقه وی بود.

قرار بود حقوق بخواند. پدرش حسنعلی غفاری، که از اعضای وزارت خارجه ایران بود، ترجیح می داد تا فرزندش را در قامت یک حقوق دان یا یک سیاست مدار ببیند. بااین حال، تصمیم فرخ غفاری چیز دیگری بود. مهر سینما بیشتر از این حرف ها در جان او افتاده بود که بتواند به راحتی دست از آن بکشد.

این شد که به فرانسه رفت و در آنجا ضمن تحصیل در رشته ادبیات، به تئاتر رو آورد. مدتی را به عنوان روزنامه نگار گذراند و رفته رفته با تعداد زیادی از چهره های مهم سینما فرانسه آشنا شد. پس از اتمام تحصیلاتش به ایران بازگشت و به شکل حرفه ای به فیلم سازی مشغول شد. ابتدا چندین فیلم کوتاه و در ادامه نیز در سال 1337 اولین فیلم بلندش را تولید کرد.

در سال 1337فیلم جنوب شهر را ساخت. این فیلم از همان ابتدا غفاری را به عنوان کارگردانی دگراندیش به جامعه سینمایی ایران معرفی کرد. غفاری تاثیر مستقیمی بر شکل گیری سینمای مدرن در ایران داشت. در فاصله یک سال از فیلم جنوب شهر، فیلم عروس کدومه را ساخت. غفاری که از استقبال کمی که از فیلم اولش شده بود، دلسرد بود، فیلم دومش را کمی به آنچه جامعه دوست داشت نزدیک تر کرد. همین مسئله باعث شد تا فیلم عروس کدومه به یکی از ضعیف ترین آثار کارنامه فیلم سازی وی بدل شود. با ازسرگذراندن دو تجربه ناموفق ازنظر تجاری، اوضاع مالی غفاری به هم ریخت و مجبور شد تا برای مدتی از فیلم سازی فاصله بگیرد.

در نهایت در سال 1343 با ساخت فیلم شب قوزی به سینما برگشت و اولین موفقیت تجاری اش را در سینمای ایران به دست آورد. شب قوزی، علاوه بر ایران، در دیگر کشورهای جهان نیز اکران شد و نام غفاری را به عنوان یکی از اصلی ترین نمایندگان سینمای مدرن ایران به فراسوی مرزها برد.

کارنامه کاری غفاری سرشار از سکوت های خواسته و ناخواسته است. او پس از ساخت فیلم شب قوزی، دوباره به غار تنهایی اش برگشت و به مدت 11 سال هیچ فعالیت سینمایی ای نداشت. پس از یازده سال، با ساخت فیلم زنبورک به سینما بازگشت و یکی دیگر از آثار درخشان تاریخ سینمای ایران را تولید کرد.

غفاری هرگز چنان که باید و شاید، مجال نشان دادن استعدادهایش را نیافت. بااین همه، تاثیر بی مانند او بر سینمای ایران و دیگر فیلم سازان ایرانی، قابل کتمان نیست. در سال های بعد اجازه فعالیت به غفاری داده نشد و این پایان یکی از سینماگران مستعد ایران بود.