پژوهشگران اخیراً در مجله Rheumatology گزارش دادند افرادی که در معرض آلودگی هوای ذره ای قرار دارند، سطوح بالاتری از آنتی بادی های ضدهسته ای (آنتی نوکلئار) دارند که شاخصی شناخته شده از بیماری های روماتیسمی خودایمنی است.

به گزارش تسنیم، ساشا برناتسکی، پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: این نتایج ما را به سمت درک تازه ای هدایت می کند از این که آلودگی هوا چگونه می تواند تغییراتی در سیستم ایمنی ایجاد کند که با بیماری های خودایمنی مرتبط هستند.

در این مطالعه، پژوهشگران نمونه های خون بیش از 3500 نفر از ساکنان منطقه انتاریوی کانادا را جمع آوری کردند و سطح آنتی بادی های ضد هسته ای آن ها را بررسی کردند.

آنتی بادی های ضد هسته ای توسط سیستم ایمنی به عنوان بخشی از بیماری های خودایمنی تولید می شوند. این آنتی بادی ها به اشتباه سلول ها و بافت های خود بدن را هدف قرار می دهند.

تیم پژوهشی نتایج این آزمایش های خونی را با میانگین میزان مواجهه افراد با آلودگی ذره ای هوا مقایسه کرد؛ این میزان بر اساس داده های پایش آلودگی هوا در نشانی محل سکونت افراد برآورد شده بود.

بر اساس نتایج مطالعه، افرادی که بیشترین میزان مواجهه با آلودگی هوا را داشتند، 46 تا 54 درصد بیشتر احتمال داشت که سطوح بالایی از آنتی بادی های ضد هسته ای داشته باشند.

به گفته آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، آلودگی ذرات ریز شامل ذراتی با قطر 2٫5 میکرون یا کمتر است.

برناتسکی گفت: این ذرات بسیار ریز در آلودگی هوا آن قدر کوچک هستند که می توانند به جریان خون برسند و به طور بالقوه کل بدن را تحت تأثیر قرار دهند. برای مقایسه، قطر یک تار موی انسان حدود 50 تا 70 میکرون است.

او تأکید کرد که چنین آلودگی ای فقط مشکل شهرهای بزرگ نیست و افزود: آلودگی هوا اغلب به عنوان مشکلی شهری و ناشی از ترافیک دیده می شود، اما مناطق روستایی و حومه شهرها نیز به دلیل آتش سوزی های جنگلی کیفیت هوای نامناسبی را تجربه می کنند.