روز سه شنبه برخی رسانه های داخلی مدعی شدند نتیجه پرونده اتهام تجاوز به چهار عضو تیم ملی دوومیدانی ایران در کره جنوبی به نتیجه رسیده و بر این اساس دو نفر تبرئه شدند و دو نفر دیگر با حبس دو تا چهار ساله مواجه خواهند شد.

این خبر در شرایطی منتشر شد که تا لحظه نگارش این متن فدراسیون دوومیدانی هیچ واکنشی به آن نداشته و در رسانه های کره جنوبی نیز خبری در این رابطه دیده نمی شود.

سیاست سکوت حداکثری و فرار از پاسخگویی سیاستی است که فدراسیون دوومیدانی زیرنظر احسان حدادی از لحظه وقوع این اتفاق پیش گرفت. بعد از انتشار خبر هولناک دستگیری چهار عضو تیم ملی به اتهام تجاوز گروهی در کره جنوبی فدراسیون دوومیدانی کوچک ترین توضیحی در این زمینه ارایه نکرد و تنها مدت ها بعد وقتی شرایط کمی آرام شد با بیان اینکه اتفاق از عهده من خارج بود و نباید زود قضاوت کرد به یک عذرخواهی کلی گویا بسنده کرد. در این مدت هیچ کدام از نهادهای نظارتی و مدیریتی نیز احسان حدادی و همکارانش را بازخواست نکردند که هیچ، جوری با مساله برخورد کردند که انگار اتفاقی رخ نداده و ورزشکاران متهم به ناحق بازداشت شده اند!

در یکی از آخرین واکنش ها مدیران فدراسیون دوومیدانی مدعی شده بودند اتهام تجاوز گروهی از روی ورزشکاران برداشته شده و ماجرا آن طور که بازتاب داده شده، نبوده است . اما حالا با انتشار خبر حبس 4 ساله برای دو ورزشکار به نظر می رسد اتفاقا اوضاع همانقدر که انتظار می رفت، بغرنج بوده است.

این همان نقطه ای است که بسیاری از مدیران ورزشی و مخاطبان را دچار تردید و ابهام می کند. چطور ممکن است یک فدراسیون در قبال چنین وضعیتی مدام به سکوت اکتفا کند و به هیچ کس پاسخگو نباشد؟ چطور ممکن است نهادهای بالادستی در مواردی بسیار کوچک حساسیت بیش از اندازه نشان بدهند، اما نسبت به این مساله با فرد مدیر و مسوول همدلی حداکثری را در دستور کار قرار دهند؟ مهدی مبینی، سرپرست سابق فدراسیون دوومیدانی که اجازه نیافت مقابل احسان حدادی در انتخابات این فدراسیون شرکت کند تا فرد مورد قبول نهادهای نامرتبط به راحتی بر کرسی ریاست بنشیند، پیش از سکته قلبی و تسلیم کردن جان به جان آفرین در واکنش به اتفاقات کره جنوبی به یکی از رسانه ها گفته بود: به خدا اگر این اتفاق در زمان ریاست من رخ داده بود صبح در میدان آزادی اعدامم می کردند، اما گویا برخی در این کشور مصونیت دارند.

جالب ترین نکته ماجرا اینجاست که احسان حدادی در قبال بازداشت ورزشکاران ایرانی در کشور خارجی به اتهام تجاوز گروهی سکوت اختیار کرد، اما نطقش دقیقا همزمان با حواشی ماراتن کیش و دویدن چند زن باز شد و حالا هم که بحث صدور حکم زندان 4 ساله برای ورزشکاران منتشر شده، دوباره به تنظیمات کارخانه برگشته و در سکوت مطلق فرو رفته است.

این بی توجهی فدراسیون و سکوت آنقدر عجیب بوده که واکنش رسانه ها را به دنبال داشته است. به عنوان مثال خبرگزاری مهر روز گذشته نوشت: همان طور که فدراسیون دوومیدانی در زمان وقوع این اتفاق واکنش شفاف و روشنی نداشت و رسانه های داخلی را در بی خبری گذاشت حالا هم در قبال انتشار رای دادگاه کره حاضر به پاسخگویی نیست. از روز گذشته تا به امروز نه اطلاعیه ای منتشر و نه مقام مسوولی حاضر شده است درباره صحت و سقم این اخبار توضیح بدهد. در این میان احسان حدادی، رییس فدراسیون دوومیدانی نیز همچنان ترجیح داده سکوت کند. سکوتی که پیش از این هم به یکی از رویه های تکراری او در مواجهه با بحران ها تبدیل شده است.