فرارو- تاریخ اساطیر ایران سرشار از شگفتی است. این اساطیر که همانند اسطوره های دیگر نقاط جهان برپایه تقابل خیر و شر بنا شده اند، از اولین و برترین نمونه های اخلاقی جهان به شمار می روند.

به گزارش فرارو، تیر، تیشتر یا تیشتریه، یکی از مهم ترین ایزدان در اساطیر ایران باستان است. ایرانیان، به احترام ایزد تیشتر، نام یکی از ماه های تابستان را تیر نهاده اند. تیشتر، تاثیر زیادی بر تعادل نیروهای خیر در جهان دارد.

در روزهای ابتدایی خلقت، تیشتر قطره های باران را آفرید. باد قطرات باران را با خود برد و با بارش این قطرات، وروکَشَه، دریای گیهانی یا دریای بی انتها به وجود آمد. در این دریا، هزاران دریاچه هست که در راس آن ها، دریاچه ایزدبانو آناهیتا قرار دارد. همچنین دریا کیهانی، دربردارنده دو درخت اساطیری با نام های درخت دربردارنده همه تخم ها و درخت گَوکَرَنَه یا هوم سفید است که مردمان اکسیر جاودانگی را از آن دریافت می کنند.

با فرود آمدن قطرات باران، زمین به هفت قسمت تقسیم شد. بخش میانی این هفت قسمت را خونیرث می نامند که نیمی از زمین را تشکیل می دهد. باقی شش قسمت دیگر که خونیرث را احاطه کرده اند نیز، کشور خوانده می شوند. انسان ها تنها در صورتی می توانستند از بخشی به بخش دیگر سفر کنند، که سوار بر پشت گاوی آسمانی به نام سریشوک یا هَذَیوش بشوند.

نام ایزد تیشتر با باران گره خورده است. این ایزد نیکوکار، در نبردی گیهانی با اَپَوشَه یا اپوش ، که دیو خشکسالی است، درگیر می شود. تیشتر در ده روز ابتدایی ماه تیر، به صورت مردی پانزده ساله (بنابر اساطیر ایران 15سالگی، سن آرمانی انسان است) درمی آید. او در دهه دوم به شکل گاوی نر و در دهه سوم به صورت اسب ظاهر می شود و آب های جهان را هدایت می نماید.

در نیرد میان تیشتر و دیو خشکسالی، تیشتر به شکل اسبی سفید با سازوبرگ زرین، به جدال دیو خشکسالی، که شمایل اسبی سیاه و ترسناک را دارد، می رود. در ابتدا، تیشتر شکست خورده و به همین سبب از اهورامزدا طلب کمک می کند. تیشتر دلیل شکستش را کم کاری مردم در اهدای نذورات می داند. در ادامه، اهورامزدا برای تیشتر قربانی کرده و با نیرویی که به او می بخشید، وی بر دیو خشکسالی پیروز شده و آب های جهان را به مردان ارزانی می دارد.