فرارو- مارک تیسن ستون نویس روزنامه واشنگتن پست

به نقل از روزنامه واشنگتن پست، دونالد ترامپ در نخستین سالِ بازگشت به قدرت، عملاً از شمایلِ رییس جمهور کم میل به مداخله گری خارجی فاصله گرفته و سیاستی تهاجمی تر را به نمایش گذاشته است. از صدور دستور حملات هوایی علیه حوثی ها و ایران تا هدف گیری قایق های حامل مواد مخدرِ وابسته به ونزوئلا، از دادن چراغ سبز به اوکراین برای ضربه زدن در عمق خاک روسیه تا تهدید به اعزام ارتش آمریکا با سلاح های آتشین به نیجریه برای حفاظت از مسیحیان در برابر تندروهای اسلام گرا، همه نشانه های یک چرخش آشکار در رفتار خارجی کاخ سفید است.

این مسیر، دقیقاً مطابق انتظارِ بخشی از راستِ نوانزواگرا برای دورهٔ دوم ترامپ نیست؛ جریانی که گمان می کرد کاخ سفید در دور جدید، از ماجراجویی بیرونی فاصله خواهد گرفت. حالا همان طیف با گلایه می گوید رییس جمهور، بیش از اندازه و برخلاف وعده های ضمنی، وقت و انرژی خود را صرف سیاست خارجی کرده است. اما داده های تازه، روایت متفاوتی را برجسته می کنند و تصویرِ رایج از خستگی پایگاه ترامپ از سیاست خارجی را به چالش می کشند.

بر اساس نظرسنجی اخیر مؤسسه رونالد ریگان ، پایگاه ماگا نه تنها از نقش آفرینی آمریکا در جهان عقب نمی نشیند، بلکه رهبری واشنگتن در عرصه بین المللی را فوق العاده مهم می داند و از شیوه پیشبرد سیاست خارجیِ ترامپ نیز رضایت نشان می دهد. بر پایه همین نظرسنجی، جمهوری خواهانِ ماگا در مقایسه با همه گروه های دیگر از دموکرات ها و مستقل ها گرفته تا حتی جمهوری خواهان جریان اصلی مواضعی تندتر و در عین حال کمتر انزواگرایانه دارند. این طیف، نسخه آمریکای انزواطلب را نمی پسندد و به جای عقب نشینی از صحنه جهانی، از ترامپ رهبری جسورانه تر و فعال تری را مطالبه می کند.

اعداد تازه از چرخشی پرشتاب در پایگاه ماگا نسبت به نقش جهانی آمریکا حکایت می کنند. سال گذشته و در دوره جو بایدن، فقط 51 درصد از رأی دهندگانِ ماگا می گفتند بهتر است ایالات متحده در تحولات بین المللی فعال تر باشد و رهبری را به دست بگیرد ؛ اما امسال، هم زمان با بازگشت دونالد ترامپ به جایگاه فرماندهی کل قوا، این سهم با جهشی چشمگیر به 79 درصد رسیده است. در سوی مقابل، تنها 18 درصد از جمهوری خواهانِ ماگا معتقدند آمریکا باید در جهان کمتر درگیر شود؛ رقمی که در قیاس با 39 درصدِ سال 2024، افتی محسوس و معنادار را نشان می دهد. حاصل جمع این جابه جایی ها، تصویری روشن از تغییر جهت پایگاه ترامپ است: فاصله ای 61 واحدی به سود ایده رهبری جهانی آمریکا و به زیان نسخه انزواگرایانه از نقش واشنگتن در جهان.

هم زمان، داده ها حکایت از آن دارند که در میان جمهوری خواهانِ ماگا، اولویت دادن به سیاست خارجی و دفاع ملی تقریباً به یک اجماع تبدیل شده است: 92 درصد می گویند این دو حوزه باید در صدر دستور کار آمریکا قرار گیرد. در همین چارچوب، 59 درصد از آن ها این اولویت را فوق العاده مهم توصیف کرده اند؛ نسبتی که در مقایسه با همه گروه های دیگر از دموکرات ها و مستقل ها تا جمهوری خواهان غیرماگا بالاتر گزارش شده است.

تصویر غالب در میان جمهوری خواهانِ ماگا روشن است: حمایت از اوکراین نه تنها پابرجا مانده، بلکه پس از بازگشت ترامپ پررنگ تر هم شده است. بر اساس داده های ارائه شده، 62 درصد از جمهوری خواهانِ ماگا با ارسال سلاح به اوکراین موافق اند؛ رقمی که هم از جمهوری خواهانِ غیرماگا (53 درصد) بالاتر است و هم نسبت به سال 2024، رشد 15 واحدی را نشان می دهد.

وقتی سناریوی دیگری مطرح می شود یعنی فروش تسلیحات ساخت آمریکا به متحدان اروپایی و انتقال آن ها به اوکراین، حمایت در میان جمهوری خواهانِ ماگا برای مسلح کردن کی یف جهش می کند و به 78 درصد می رسد. اما مطالبه در این پایگاه به ارسال سلاح ختم نمی شود و فراتر از آن، خواستِ تقویت جدی تر توان نظامی اوکراین نیز به چشم می آید. بخش قابل توجهی از پایگاه ماگا صرفاً به حمایت کلی از تسلیح اوکراین بسنده نمی کند و خواهان ارسال تجهیزات کشنده و مرگبار است. چنان که در پرسشی درباره ارسال موشک های کروز دوربرد مانند تاماهاوک که می تواند به اوکراین امکان ضربه زدن در عمق خاک روسیه را بدهد، 61 درصد گفته اند از اتخاذ چنین تصمیمی حمایت می کنند.

در بخش راهبرد حل وفصل جنگ نیز آرای جمهوری خواهانِ ماگا پراکنده است، اما می توان از دل آن یک تصویر قابل جمع بندی بیرون کشید. 33 درصد معتقدند آمریکا باید از دفاع اوکراین از تمام حاکمیت سرزمینی حمایت کند؛ تقریباً به همین میزان نیز توافقی را می پذیرند که بر اساس آن، اوکراین در ازای آتش بس بلندمدت همراه با تضمین های امنیتی، بخشی از قلمرو را واگذار کند. هم زمان، حدود یک چهارم هم از آتش بسی موقت در امتداد خطوط کنونی پشتیبانی می کنند، بی آنکه کنترل روسیه بر مناطق تحت تصرفش به رسمیت شناخته شود.

پایگاه جمهوری خواهانِ ماگا در حالی که از تلاش های صلحِ دونالد ترامپ حمایت می کند، در نگاه به روسیه همچنان بدبین و بی اعتماد باقی مانده است. بر اساس داده های ارائه شده، 74 درصد روسیه را دشمن توصیف کرده اند و 73 درصد اوکراین را متحد می دانند. در همین چارچوب، 61 درصد نیز می گویند به روسیه اعتماد ندارند که به شروط هیچ توافق صلحی پایبند بماند.

این بدبینی، در نسخه پیشنهادیِ تضمین اجرا هم به روشنی دیده می شود. 63 درصد از جمهوری خواهانِ ماگا از اعطای تعهد دفاع جمعی به اوکراین حمایت می کنند؛ سازوکاری نزدیک به ناتو که بر اساس آن، اگر اوکراین دوباره هدف حمله قرار گیرد، آمریکا و متحدان اروپایی موظف به پاسخ نظامی خواهند بود. هم زمان، 73 درصد نیز از تشکیل نیروی بین المللی برای نظارت بر منطقهٔ غیرنظامی شده میان اوکراین و روسیه پشتیبانی می کنند. جمع بندی این ارقام پیام روشنی دارد: جریان راستِ ضدِاوکراین با بدنه ماگا هم مسیر نیست. حمایت از اوکراین در میان جمهوری خواهانِ ماگا پس از انتخاب ترامپ افزایش یافته است؛ آن ها صلح می خواهند، به روسیه اعتماد ندارند و ایده کنارگذاشتنِ اوکراین را تأیید نمی کنند.

این مقاله، ناتو را پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید در سال 2017 ائتلافی سربار تصویر می کشد؛ پیمانی که بار اصلی اش بر دوش آمریکا افتاده بود و بسیاری از اعضا سهم دفاعیِ خود را جدی نمی گرفتند. در آن مقطع، بنا بر روایت مقاله، فقط سه کشور عضو به تعهد هزینه کردِ 2 درصد از تولید ناخالص داخلی برای دفاع پایبند بودند. اما روایت ادامه می دهد که امروز به لطف ترامپ همه متحدان در مسیر تحقق همان تعهد قرار گرفته اند و شکاف گذشته در حال پرشدن است. حتی در نشست ناتو در هلند در سال جاری نیز، به روایت نویسنده، ترامپ توانسته متحدان را به توافقی برای افزایش هزینه های دفاعی تا سطح 5 درصد برساند.

به ادعای نویسنده، پیامد سیاسی این تغییرات صرفاً در بودجه ها و ارقام خلاصه نشده است. ترامپ گفته پس از این تحولات، نسبت به ناتو نگاهش متفاوت شده و پایگاه جمهوری خواهانِ ماگا نیز هم راستا با همین چرخش، ارزیابی نرم تری از ائتلاف پیدا کرده اند؛ تا جایی که بنا بر داده های ارائه شده، فقط 32 درصد از آن ها دیدگاهی نامطلوب نسبت به ناتو دارند. در سطح تعهدات امنیتی نیز روندی صعودی گزارش می شود: سال گذشته 69 درصد از رأی دهندگانِ ماگا از پاسخ نظامی در صورت حمله به یک متحد اروپاییِ ناتو حمایت می کردند، اما این رقم امسال به 76 درصد رسیده است. در مقابل، تنها 14 درصد گفته اند با دفاع از متحدِ مورد حمله مخالفت خواهند کرد.

طبق داده های نقل شده، جمهوری خواهانِ ماگا به عنوان حامی ترین گروه نسبت به اسراییل در آمریکا معرفی شده اند. بر اساس همین ارقام، 79 درصد اسراییل را متحد می دانند، 72 درصد با ارسال تسلیحات آمریکایی به اسراییل موافق اند و 76 درصد نیز از ادامه اقدام نظامیِ اسراییل علیه حماس حمایت می کنند.

این خط مشی، بنا بر روایت مقاله، به اسراییل ختم نمی شود و به پرونده ایران هم امتداد پیدا می کند. نویسنده می گوید جمهوری خواهانِ ماگا از عملیات چکش نیمه شب نیز با شدت حمایت کرده اند؛ عملیاتی مشترک میان آمریکا و اسراییل که مدعی است در نتیجه آن، برنامه هسته ای ایران منهدم شده است. در همین چارچوب، به روایت مقاله، 87 درصد از جمهوری خواهانِ ماگا تصمیم ترامپ برای حمله نظامی به ایران را تأیید می کنند و 73 درصد نیز از اقدام نظامیِ بیشترِ آمریکا برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای حمایت نشان می دهند. در مقابل، این حمایت در میان جمهوری خواهانِ غیرماگا 61 درصد گزارش شده است.

روایت ارائه شده از سیاست ترامپ در نیمکره غربی بر نمایش قدرت دریایی استوار شده است و از بزرگ ترین استقرار تجهیزات و توان دریایی آمریکا در دریای کاراییب از زمان تهاجم به پاناما خبر می دهد. در همین چارچوب، او با اتکا به این قدرت آتش بیش از 20 قایق تندرو و یک زیردریایی را هدف قرار داده است؛ شناورهایی که ابزار نارکو-تروریست ها برای انتقال مواد مخدر مرگبار به آمریکا معرفی شده اند. این روایت همچنین تأکید می کند که اقدام نظامی علیه کارتل ها در میان پایگاه ماگا پشتوانه ای قاطع دارد و 90 درصد از جمهوری خواهانِ ماگا از این رویکرد حمایت می کنند.

در پرونده چین و تایوان، اعداد و درصدها تصویری حتی سخت تر و صریح تر می سازند؛ تصویری که در آن جمهوری خواهانِ ماگا، در میان همه گروه های سنجش شده، طرفدارترین طیف نسبت به تایوان معرفی می شوند. بر اساس داده های نقل شده، 83 درصد از این طیف می گویند دفاع آمریکا از تایوان در برابر تجاوز چین مهم است.

اما این حمایت، در سطح شعار متوقف نمی ماند و در سناریوی اقدام نظامی چین، به گزینه های عملیاتی هم تسری پیدا می کند: 75 درصد با اعزام دارایی های نظامی آمریکا به منطقه موافق اند؛ 72 درصد از ایجاد منطقه پرواز ممنوع حمایت می کنند؛ گزینه ای که می تواند تا مرز سرنگون کردن جنگنده های چینی هم پیش برود. در گام بعد، 63 درصد با تعهد نیروهای زمینی آمریکا برای دفاع از تایوان همراهی می کنند؛ و در نهایت، 84 درصد خواهان آن هستند که آمریکا تایوان را رسماً به عنوان کشوری مستقل به رسمیت بشناسد.