فرارو اعلام حمایت چین از موضع امارات متحده عربی درباره جزایر سه گانه، بار دیگر این سوال را پررنگ کرد که چرا پکن و گاهی مسکو، به خود اجازه می دهند چنین نظراتی را درباره تمامیت سرزمینی ایران ابراز کنند.

به گزارش فرارو، در در بیانیه ای که پس از ملاقات وانگ یی، وزیر خارجه چین با همتای اماراتی اش در ابوظبی در تاریخ 12 و 13 دسامبر منتشر شد، چین بار دیگر تأکید کرد که از تلاش های صلح آمیز امارات عربی متحده برای حل مسئله جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق گفت وگوهای دوجانبه مطابق با منشور سازمان ملل و قوانین بین المللی حمایت می کند. موضعی که در تضاد 180 درجه ای با موضع ایران است.

چین و امارات ارتباطات تجاری دوجانبه گسترده ای دارند. بر اساس اعلام رسمی وزارت خارجه چین، امارات اولین بازار صادرات چین و دومین شریک تجاری این کشور در خاورمیانه و اولین شریک در تجارت غیرنفتی است. حجم تجارت میان دو کشور بر اساس همین گزارش، در سال 2024، حدود 102 میلیارد دلار بوده است. چین با 6.3 درصد، سرمایه گذاری در امارات، پس از بریتانیا، آمریکا و ایتالیا، چهارمین سرمایه گذار بزرگ مستقیم خارجی در این کشور محسوب می شود. رقم دقیق سرمایه گذاری خارجی امارات در چین مشخص نیست اما در گزارش دیدار دوجانبه وزیر اقتصاد و گردشگری امارات با وزیر تجارت چین مربوط به فوریه 2024، رقم تبادل سرمایه میان دو کشور در سال 2022 مبلغ 15 میلیارد دلار اعلام شده است.

گزارش رسمی وزارت سرمایه گذاری امارات، 2025

امارات ششمین تامین کننده نفت چین است اما تجارت پکن و ابوظبی، صرفاً مبتنی بر نفت نیست. دو کشور علاوه بر تجارت نفتی و شاخه های آن، در حوزه تکنولوژی های پیشرفته صنعتی، هوش مصنوعی، ارتباطات، الکترونیک، حمل ونقل، انرژی پاک، املاک با یکدیگر همکاری گسترده دارند. این آمار صرفاً مربوط به امارات است. اگر میزان تجارت چین با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس را در نظر بگیریم، این رقم حدود 288 تا 299 میلیارد دلار در سال 2024 تخمین زده می شود. بیشترین این آمار هم برای امارات و عربستان است.

بر اساس اعلام خبرگزاری شینهوای چین، در سال 2024، 824 هزار توریست چینی به امارات رفتند که افزایشی 31 درصدی نسبت به آمار پیشین را نشان می دهد. امارات اولین کشور در خاورمیانه بود که با چین به توافقنامه جامع معافیت ویزای متقابل دست پیدا کرد و از سال 2018 این توافقنامه اجرا می شود.

چین خریدار انحصاری نفت ایران در شرایط تحریمی است که به صورت غیررسمی فروخته می شود. بر اساس آمار رسمی وزارت خارجه چین، در سال 2024، 13.37 میلیارد دلار تجارت میان ایران و چین انجام شد. با توجه به تحریم های ایران، مراودات مالی میان ایران و چین به صورت رسمی و در شبکه بانکی بین المللی وجود ندارد و این آمار شفاف نیست. پول نفت با عبور از شبکه های ایجاد شده و گردش در آن ها به ایران می آید یا به صورت کالا پرداخت می شود.

موضوع سرمایه گذاری چین در ایران هم باید مورد توجه قرار بگیرد. رسانه های تخصصی اقتصادی می گویند مشکلات اعتبار اسنادی، نبود پوشش بیمه صادراتی ، تحریم های ایالات متحده، قرار گرفتن در لیست سیاه اف ای تی اف و ریسک بانک های چینی از جمله موانع این سرمایه گذاری است. بر اساس قرارداد 25 ساله ای که سال 1400 میان ایران و چین منعقد شد، اخباری درباره سرمایه گذاری 400 میلیارد دلاری در ایران هم به رسانه ها راه پیدا کرد. در حال حاضر آخرین آمار موجود (گزارش ایرنا در سال 1402) حاکی از آن است که چین 2 میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری کرده است.

در چنین شرایطی، چینی ها به زعم خود از موضع حل و فصل مناقشه به صورت صلح آمیز حمایت می کنند در صورتی که در نگاه ایران، مسئله و مناقشه ای وجود ندارد که بخواهد پشت میز مذاکره حل شود. بلکه ادعایی بی اساس از سوی کشورهای جنوب خلیج فارس است.