در پی اظهارات اخیر علیرضا زاکانی شهردار تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی، بیانیه ای منتشر کرد.

به گزارش هم میهن آنلاین، متن کامل بیانیه به شرح زیر است:

مردم شریف ایران، شهروندان فرهیخته تهرانی و اندیشمندان گرامی

شهردار تهران در مراسمی که به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان حاضر در جلسه، که عملکرد شهرداری تهران در قبال خانه اندیشمندان علوم انسانی را زیر سوال برده بود، بار دیگر ادعاهای نادرستی را علیه این مجموعه فرهنگی و نهاد مدنی مطرح کرد. خانه اندیشمندان وظیفه خود می داند برای صیانت از حریم علم و دانش و دفاع از مقام و منزلت شما فرزانگان و همراهان همیشگی و نیز برای تنویر افکار عمومی نکات زیر را به استحضار برساند:

1- ادعای شهردار تهران مبنی بر غیرقانونی بودن واگذاری ساختمان ورشو به خانه اندیشمندان علوم انسانی، ادعای نادرستی است. خانه اندیشمندان علوم انسانی یک موسسه فرهنگی دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و شهرداری تهران در سال 1392 با رعایت تشریفات قانونی، بهره برداری از ساختمان ورشو را به این موسسه واگذار کرد.

هدف این موسسه ارائه خدمات فرهنگی فاخر به شهروندان تهرانی و فعالیت های آن در طول سال های گذشته صددرصد عام المنفعه و در راستای خیرعمومی بوده و از این فعالیت ها هیچ سود و منفعتی نصیب فرد یا گروهی نشده است. مضاف بر این، در طول این سال ها، همکاری گسترده و خوبی بین خانه اندیشمندان و مدیریت شهر تهران وجود داشت.

در این دوره زمانی 12 ساله، سه بار ترکیب شورای شهر تهران تغییر کرده و هشت نفر سکان مدیریت شهرداری تهران را برعهده داشته اند. شهردار تهران در حالی ادعای غیرقانونی بودن قرارداد منعقده با خانه اندیشمندان را مطرح می کند که در دوره مدیریتی ایشان، بخش های مختلف شهرداری به استناد به مفاد این قرارداد، بارها با این موسسه برای گرفتن سالن های در اختیار مجموعه مکاتبه کرده اند.

همچنین در طول این سال ها، شهرداری تهران پشتیبانی و نگهداری از ساختمان ورشو را برعهده داشته و نیروهای خدماتی و انتظامات آن را تامین و فردی را به عنوان مدیر ساختمان در محل مستقر نموده بود. آیا این سطح از تعامل با مجموعه ای که به صورت غیرقانونی ساختمان را تصرف کرده، قابل درک است؟! چطور هفت شهردار یا سرپرست قبلی شهرداری تهران و نیز اعضای سه دوره شورای شهر متوجه غیر قانونی بودن این قرارداد نشدند؟!

2- شهرداری تهران در سال 1397 برای اولین بار طی مکاتبه ای خواستار تخلیه ساختمان ورشو شد اما پس از ارائه مستندات قانونی از طرف خانه اندیشمندان، شهرداری تهران دیگر پیگیر موضوع نگردید و این موسسه به کار خود ادامه داد. شهردار فعلی تهران قصد دارد با انتساب پیشینه موضوع به شهردار سابق، اقدام ناشایست خود علیه مردم و نخبگان شهر را توجیه و افکار عمومی را فریب دهد.

اما مردم عزیز به ویژه شهروندان تهرانی فراموش نمی کنند عوامل شهرداری چگونه در تیر 1402 بدون توجه به بدیهی ترین اصول حقوقی و بدون رعایت تشریفات قانونی و با نقض صریح مفاد قرارداد منعقده، ساختمان خانه اندیشمندان را تصرف کردند و حرمت بزرگان و اصحاب علم و اندیشه و فرهنگ کشور را شکستند.

3- ادعای شهردار تهران مبنی بر اینکه عده ای در خانه اندیشمندان علوم انسانی سند یک ملک عمومی چند هزار میلیارد تومانی را به نام خود زده اند، کذب محض است. قرارداد منعقده بین شهرداری تهران و خانه اندیشمندان از نوع بهره برداری با حفظ مالکیت شهرداری بوده و موضوع انتقال مالکیت ساختمان ورشو به فرد یا موسسه اساسا مطرح نبوده است.

4- شهردار تهران با بی شرمی موضوع خانه اندیشمندان علوم انسانی را مشابه اختلاس در بانک آینده دانسته اما این یک قیاس مع الفارق است چراکه سرسوزنی مشابهت بین این دو موضوع وجود ندارد و اساسا اختلاف شهرداری تهران با خانه اندیشمندان هیچ ارتباطی با موضوعات مالی ندارد.

شهردار تهران با طرح این ادعا توهین بزرگی به اصحاب علم و فرهنگ و پیشکسوتان و فرهیختگان کشور و خدمتگزاران ایشان در خانه اندیشمندان کرده است؛ بزرگان و فرزانگانی که عاشقانه و بدون چشمداشت مالی برای اعتلای ایران و ارتقای اندیشه و ارایه خدمات فرهنگی فاخر به شهروندان تهرانی و هموطنان فرهیخته در اقصی نقاط ایران و جهان، در خانه اندیشمندان جمع می شدند و تنها انتظارشان این بود که علم و فرهنگ میدان تاخت وتاز دعواهای جناحی و سیاسی نشود.

5- بر خلاف ادعای شهردار تهران، خانه اندیشمندان علوم انسانی در طول سال های فعالیت خود همواره محلی برای گفتگو و تضارب آرا جریان های مختلف فکری و فرهنگی مختلف کشور و چتر فراگیری برای اصحاب علم و فرهنگ بوده است و ظرفیت های موجود در ساختمان ورشو را به صورت عادلانه و با روی گشاده در اختیار بیش از 270 انجمن علمی، موسسه فرهنگی و نهاد مدنی قرار داده بود.

بنابراین ادعای شهردار تهران مبنی بر اینکه با تعطیلی خانه اندیشمندان در صدد بوده زمینه استفاده همه گروه ها و مجموعه های علمی و فرهنگی از ظرفیت موجود در ساختمان ورشو را فراهم سازد، نادرست و عوام فریبانه است. نگاهی گذرا به فهرست فعالیت های خانه اندیشمندان نشان می دهد این موسسه از تمام طیف های فکری و فرهنگی موجود در جامعه برای پربار کردن جلسات و نشست ها بهره گرفته است.

6- پیشنهادی که از طرف شهردار تهران برای تعامل و همکاری با خانه اندیشمندان علوم انسانی مطرح شد، غیرصادقانه و معطوف به قلب ماهیت و بی اعتبار کردن خانه اندیشمندان بود. این پیشنهاد متضمن محدود کردن فضای مورد استفاده خانه به دو اتاق و واگذاری سایر فضاهای ساختمان به موسسات مورد نظر شهرداری و انتصاب مدیری از شهرداری تهران برای تمشیت امور مجموعه و تداوم فعالیت های خانه زیر نظر این مدیر بود.

لذا خانه اندیشمندان با صراحت اعلام کرد ضمن پای بندی به اصل تعامل منطقی، حاضر به عدول از دو اصل فضیلت محور استقلال در تصمیم گیری ها و حفظ حرمت بزرگان و پیشکسوتان و اصحاب علم و فرهنگ نیست. واضح است پذیرش این پیشنهاد باعث ایجاد تشتت مدیریتی و بروز اختلاف و منازعه در یک مجموعه علمی و فرهنگی می شد و دو اصل فوق نقض می گردید لذا پیشنهاد مطرح شده از طرف خانه اندیشمندان رد شد.

همچنین علیرغم درخواست های مکرر خانه اندیشمندان، شهرداری تهران حتی حاضر به گفتگو در مورد پیشنهادهای خانه اندیشمندان در خصوص حل مشکل بر اساس راه حل های مرضی الطرفین نبود و پیش شرط برگزاری جلسه و گفتگو در این خصوص را پذیرش پیشنهاد شهردار تعیین کرده بود.

7- بر خلاف ادعای شهردار تهران، مصوبه ای از طرف کمیسیون واگذاری املاک شهرداری تهران در خصوص لزوم تغییر اساسنامه خانه اندیشمندان و ورود دو نفر از معاونان شهردار تهران به هیات مدیره خانه، به این موسسه ابلاغ نگردیده است.

8- اقدام شهرداری تهران برای ابطال قرارداد منعقده با خانه اندیشمندان برخلاف موازین مسلم حقوقی و آیین دادرسی مدنی است. جهت استحضار شهروندان گرامی، در اسفند سال 1402 شعبه 10 دادگاه تجدید نظر استان تهران در موضوع درخواست شهرداری تهران برای رجوع و گرفتن ساختمان ورشو، رای قطعی به نفع خانه اندیشمندان و در محکومیت شهرداری تهران صادر کرد اما شهرداری تهران برخلاف موازین مسلم حقوقی به ویژه اصل اعتبار امر مختومه در آیین دادرسی مدنی، پس از صدور این رای، دادخواست ابطال قرارداد را به دادگاه ارائه کرد.

در همان زمان جمعی از برجسته ترین حقوقدانان کشور در نامه ای سرگشاده به روسای قوای سه گانه، اقدام دستگاه قضایی به پذیرش دادخواست ابطال قرارداد و صدور رای به نفع شهرداری را خلاف قانون دانسته، به آن اعتراض کردند.

9- خانه اندیشمندان علوم انسانی در راستای اثبات حسن نیت خود، پیشنهاد هیات امنایی شدن مجموعه را، که به طور رسمی از طرف چهارده عضو محترم شورای شهر تهران (دو سوم اعضا) مطرح شده و رییس شورا هم با آن موافقت کرده بود، پذیرفت و طی نامه های جداگانه ای موافقت خود را با اصل این پیشنهاد رسما اعلام و الگوی اجرایی آن را به رییس محترم شورا ارائه کرد اما شهرداری تهران علیرغم اعلام موافقت با این پیشنهاد و در حالی که روند گفتگو و توافق در مسیر مناسبی قرارگرفته بود، تنها نیم ساعت پس از تاکید آقای چمران در صحن علنی شورا برای تسریع بر انجام این توافق، ساختمان ورشو را به تصرف خود درآورد و فضا را برای تعامل و گفتگو و توافق مسدود کرد و خانه اندیشمندان را برای تخلیه کامل ساختمان تحت فشار قرار داد.

خانه اندیشمندان علوم انسانی در برابر قانون تمکین کرد و عزتمندانه از ساختمان ورشو خارج شد اما این سرو سهی در برابر این ناملایمات سرخم نخواهد کرد. در حال حاضر برنامه های خانه در بستر فضای مجازی برگزار می شود اما به فضل الهی در آینده نزدیک بار دیگر مردم شریف ایران از ثمرات این شجره طیبه در قالب برنامه های حضوری بهره مند خواهند شد اما؛

شهردار تهران در برابر نهیب وجدان آگاه و بیدار جامعه و پرسش از علت خاموش کردن چراغ یک مجموعه فرهنگی که سرمایه اجتماعی بزرگ و ارزشمندی برای کشور ایجاد کرده بود، چه پاسخی دارد؟

آیا شهرداری تهران به جای اختصاص این همه وقت و انرژی برای گرفتن ساختمان ورشو بهتر نبود صدها ساختمان بلا استفاده و راکد خود در سطح شهر را برای انجام فعالیت های فرهنگی فعال می کرد؟

آیا شهرداری تهران به جای اعمال فشار فزاینده بر یک نهاد مدنی و بسیج غول رسانه ای خود برای تخریب یک موسسه فرهنگی، بهتر نبود قدری بر انجام وظایف اصلی و معطل مانده خود در شهر تهران تمرکز می کرد؟

آیا اگر شهردار تهران به نظر اکثریت قاطع شورای شهر تهران احترام گذاشته و به خواست نهادی که انتخاب کننده و مشروعیت بخش شهردار است، تمکین کرده بود امروز آبرو و عزت بیشتری در جامعه نداشت؟

ای کاش شهردار تهران به دور از هیاهوی اختلافات سیاسی و رقابت های جناحی و لجاجت های کودکانه اندکی در مورد مسائل فرهنگی و حال ناخوش مردم تهران بیشتر می اندیشید و از فرصت باقیمانده برای جبران مافات استفاده می کرد.

به امید روزهای خوش برای مردم تهران

و آینده ای درخشان برای ایران

خانه اندیشمندان علوم انسانی

1404/09/25