پنجشنبه، تبریز میزبان نبردی است که فراتر از یک مسابقه فوتبال، تاریخ و خاطره را به هم گره می زند. تراکتور و پرسپولیس، دو قطبِ پُرشور فوتبال ایران، در مرحله ی یک شانزدهم جام حذفی به مصاف هم می روند؛ دیداری که در استادیوم یادگارامام، تماشاگران را به یاد روزهای دور و حسرت های عمیق خواهد انداخت.

58 بار رویارویی، 29 پیروزی برای پرسپولیس، 11 برد برای تراکتور و 18 تساوی. اما این آمار، تمام حقیقت را نمی گوید. برای هواداران تراکتور، سایه ی یک حسرت بزرگ روی تمام این اعداد سنگینی می کند.

آخرین باری که تراکتور در تبریز موفق به شکست پرسپولیس شد، به 2280 روز قبل بازمی گردد. زمانی که مصطفی دنیزلی روی نیمکت تراکتور بود و احسان حاج صفی با یک شلیک تماشایی، دروازه ی پرسپولیس را فتح کرد. از آن روز به بعد، تبریز در حسرت یک پیروزی دیگر مقابل سرخ های پایتخت مانده است.

در پنج رویارویی اخیر، تراکتور نتوانسته طعم پیروزی را بچشد (سه شکست و دو تساوی). آخرین برد آن ها مقابل پرسپولیس، سه سال پیش در ورزشگاه آزادی رقم خورد، با گلی از محمد عباس زاده. اما این آمارها، زخم کهنه ای را تازه می کند.

انتقال بازی از بنیان دیزل به یادگار امام، تصمیمی بود که ذهنِ درگیر دراگان اسکوچیچ را تاحدودی آرام کرد. گویی او می خواهد در این استادیومِ خاطره انگیز، طلسم را بشکند. جالب اینجاست که همین چند ماه پیش، دو تیم در چارچوب لیگ برتر در بنیان دیزل به تساوی رضایت دادند؛ نتیجه ای که نشان می دهد فاصله ها کم

آیا تراکتور می تواند به این رکوردهای منفی پایان دهد؟ آیا یادگار امام، شاهد تغییر سرنوشت خواهد بود؟ این بازی، فرصتی است برای تراکتور تا نشان دهد که تاریخ می تواند دوباره نوشته شود. پرسپولیس می آید تا سلطه اش را حفظ کند، تراکتور می آید تا انتقام بگیرد. در این میان، پرشورها، با قلبی پُر از امید و چشمانی نگران، منتظر سوت آغاز بازی خواهند بود.