فرارو- ماه ها پس از آسیب دیدن بخشی از سایت های هسته ای ایران، همچنان مسئله نوع همکاری ایران و آژانس از سوی طرفین محل مناقشه است. گروسی اخیرا در این باره گفته است: وضعیت ایران به هیچ وجه حل وفصل نشده، به ویژه پس از جنگ دوازده روزه با اسراییل ذخایر اورانیوم ایران شامل 400 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا سطح 60 درصد است.

به گزارش فرارو، گلایه گروسی درباره نوع همکاری ایران و آژانس طی ماه های اخیر بارها مطرح شده و با پاسخ های مشابهی از سوی ایران مواجه شده است. این بار نیز سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به این اظهارات اعلام کرده: هر وقت لازم باشد با آژانس در ارتباط هستیم؛ نمی توانم الان بگویم میانجیگری به معنای متعارفش وجود دارد. در حال حاضر مبنای کار ایران در تعامل با آژانس قانون مصوب مجلس است.

با توجه به این شرایط پرسش هایی درباره ادامه همکاری ایران و آژانس و تاثیر گلایه های گروسی بر آینده ایران مطرح است. جلال ساداتیان، دیپلمات پیشین ایران در انگلستان و تحلیلگر سیاست خارجی در گفتگو با فرارو به تحلیل این موضوع پرداخته است:

جلال ساداتیان به فرارو گفت: درگیر یک بازی موش و گربه با آژانس شده ایم. این بازی چندان متکی به استدلال های منطقی نیست. هرچند کشور ما همواره تاکید کرده بر اساس مصالح عمل می کند. استدلال کشور ما این است که ما عضو NPT هستیم اما اگر کشوری مورد تعرض قرار بگیرد، بقیه کشورها باید از این کشور، حمایت کنند. ایالات متحده نه تنها حمایتی نکرده، بلکه ما را مورد تعرض و بمباران قرار داده است. اروپایی هایی هم که باید حمایت می کردند، حمایت نکرده اند و به جای این که حق را به ما بدهند و بپذیرند که خود به تعهدات خود عمل نکرده اند، اسنپ بک را فعال کرده اند و آن ها هستند که می خواهند به ما دستور داده و به ما دیکته کنند. بنابراین ما نیز زیر بار حرف زور نمی رویم. این استدلال ما است. اما درباره اعتراضاتی که آژانس درباره بازدید از سایت های هسته ای ما دارد. حرف سر این است که باید پروتکلی جدید طراحی شود و بر اساس آن که سایت های هسته ای ما آسیب دیده و در محل این سایت ها تشعشعات هسته ای وجود دارد، تصمیم گرفته شود. چرا که این موضوع در پروتکل های قبلی سازمان تعریف نشده است.

وی افزود: خواسته های ایران تا حد زیادی مشخص است. اما آن ها نه تنها هیچ توجهی به خواست های ایران نداشته اند، بلکه مدعی شده اند ما با آن ها، همکاری نمی کنیم. اما منظور از همکاری چیست؟ این که صرفا دستورات آژانس را انجام دهیم؟ شاید بتوان گفت واضح ترین چالش بین ایران و آژانس همین است که ایران موضع خود را شفاف و مشخص اعلام و جهت گیری کرده است، اما آقای گروسی همیشه به عنوان آتش بیار معرکه عمل می کند. درواقع ایشان به جای این که بتواند به درستی، با ایران تعامل کند، بیشتر تحت فرمان غربی ها قرار دارد که بتواند رشد کند و اخیرا هم که سودای دبیرکلی سازمان ملل را در سر دارد. در این وضعت موجود، آیا ایران می تواند به مقاومت خود ادامه دهد؟

دیپلمات پیشین ایران در انگلستان در ادامه گفت: یکی از فشارهایی که اخیرا به ایران وارد می شود این است که کشتی هایی که ایران در آب های منطقه دارد، ضبط می شود. این در حالیست که ترامپ بر خلاف همه قوانین بین المللی و در راستای منافعی که خود، برای خود تعریف کرده، کار می کند. آیا قرار است به این وضعیت ادامه بدهیم؟ تا کجا قرار است در مسیرعدم تعامل حرکت کنیم؟ آیا نمی خواهیم بالاخره به نحوی وارد گفتگو شویم؟ شیوه ای که آقای ظریف در دوحه قطر انجام داد و سعی کرد جا بیندازد که ضعیف شدن ایران به معنای تحمیل نظر سایر کشور به ما نیست، بسیار مهم است. ما باید این دیدگاه را مورد توجه قرار داده و حفظ کنیم که ایران در موضع ضعف قرار نگیرد. همچنین ما باید روی توسعه همکاری با کشورهای منطقه به ویژه کشورهایی مثل عراق مانور دهیم. باید تاکید کنیم که می خواهیم با کشورهای جهان و منطقه در چارچوب مصالح ملی همکاری کنیم.

وی افزود: همه این ها به ابتکار عمل نیاز دارد. ابتکار عمل با انفعال رخ نمی دهد. باید توجه داشته باشیم که نهادهای مهم سیاست خارجی از جمله شورای امنیت، وزارت امور خارجه و سایر سازمان ها، نهادها و اشخاص، یکپارچه عمل کرده و به دنبال روش هایی برای توسعه باشند. دیپلماسی و فضای توسعه دیپلماسی از مسیر انفعال و سکوت عبور نمی کند، بلکه به افزایش همکاری موثر نیاز داریم. در مورد مسئله هسته ای نیز تا زمانی که فعال نباشیم موفق نمی شویم. اگر منفعل باشیم حتی در مواردی که حق و حقانیت با ما است، اینطور به نظر می رسد که ما مقصریم یا اصلا کسی به ما توجه نخواهد کرد.