جنگنده اف-14 تامکت نامی است که با نبردهای هوایی، موشک های دوربرد و برتری هوایی گره خورده است. این جنگنده برای شکار بمب افکن های دشمن طراحی شده بود، نه برای حمله به زمین اما بر اساس گزارش وب سایت 19FortyFive ، سرگرمی مخفی این جنگنده انهدام تانک ها روی زمین بود.

تامکت ها در ابتدا فقط رهگیر بودند. اما با گذشت زمان و تغییر میدان های نبرد، نیروی دریایی آمریکا تصمیم گرفت از این جنگنده گران قیمت، بیش از یک نقش کلاسیک بگیرد. در عملیات های نظامی آمریکا در خاورمیانه، اف-14ها به تدریج وارد مأموریت های حمله مستقیم به اهداف زمینی شدند که کاملاً خارج از طراحی اولیه شان بود.

بر اساس این گزارش، اف-14ها به بمب های هدایت شونده دقیق مجهز شدند. این سلاح ها به خدمه پروازی اجازه می داد از ارتفاع بالا، اهداف زرهی را شناسایی و منهدم کنند. تانک ها، خودروهای زرهی و اهداف زمینی که پیش تر کار هواپیماهای تهاجمی بود، حالا در فهرست شکار تامکت ها قرار گرفته بودند.

نکته شوک آور اینجا است که اف-14 در نقش جدید، عملکرد مؤثری داشت.

کلید این تغییر، اضافه شدن پادهای هدف گیری پیشرفته بود. این سامانه ها دید دقیق تری از زمین می دادند و امکان استفاده از مهمات هوشمند را فراهم می کردند. حالا دیگر تامکت ها دیگر فقط به دنبال هواپیما در آسمان نبودند و می توانستند روی زمین هدف را با دقت بالا و ریسک کمتر دنبال کنند و ضربه بزنند.

برد پروازی بالا، توان حمل مهمات سنگین، و داشتن دو خدمه که تمرکز بهتر روی هدف گیری فراهم می کرد، اف-14 را به گزینه ای غیرمنتظره اما مؤثر برای نابودی تجهیزات روی زمین تبدیل کرد. به این ترتیب جنگنده ای که برای نبرد هوایی ساخته شده بود، به یک ابزار کارآمد علیه اهداف زمینی تبدیل شد.

اف-14 تامکت در نهایت نشان داد که در میدان نبرد واقعی، قوانین طراحی همیشه شکسته می شوند .