در سال های اخیر، اصطلاح اطلاعات غلط (misinformation) از مهم ترین چالش های پیش روی انسان ها بوده است. حال پژوهشی که نتایج آن در نشریه Journal of the Royal Society Interface منتشر شده است، نشان می دهد این پدیده نه یک اختلال مختص جامعه انسانی، بلکه یک ویژگی بنیادی ارتباطات زیستی است.

ارتباط اجتماعی در جهان زنده به گونه ای است که موجودات برای به دست آوردن اطلاعات درباره محیط خود به سیگنال ها و نشانه های دیگران تکیه می کنند. این ارتباطات برای بقا و هماهنگی جمعی اهمیت دارد، اما همین مسیرها می توانند باعث انتشار اطلاعات نادرست شوند.

پژوهشگران دهه ها داده تجربی و مطالعات نظری درباره سیستم های زیستی را بررسی کردند و نمونه های فراوانی از انتشار اطلاعات نادرست در طبیعت یافتند.

پرنده ای که هشدار اشتباه می دهد و باعث فرار بی جهت کل دسته می شود

جمعیت حیوانات که مسیرهای مهاجرت قدیمی را دنبال می کنند، حتی اگر دیگر کاربرد نداشته باشند

باکتری هایی که از طریق علائم فریبنده همسایگان را گمراه می کنند

این واقعیت ها نشان می دهد اطلاعات غلط از انسان و رسانه های اجتماعی فراتر است و در شیوه های طبیعی انتقال اطلاعات در زیست بوم های مختلف ریشه دارد.

برای سنجش و تعریف اطلاعات غلط در گونه های مختلف، تیم پژوهشی مدل های ریاضی طراحی کردند که می تواند میزان دقت باورهای یک موجود و تغییرات ناشی از اطلاعات دریافتی از دیگران را اندازه گیری کند.

بر اساس این مدل ها، اطلاعات غلط نه یک خطا یا عیب ارتباطی، بلکه پیامدی طبیعی از نحوه گردش و تفسیر اطلاعات در سیستم های اجتماعی است. پژوهشگران تأکید می کنند اطلاعات غلط باید به عنوان بخشی ذاتی از ارتباطات اجتماعی، بوم شناسی و فرآیندهای تکاملی در نظر گرفته شود، نه یک پدیده مرضی که خارج از عملکرد طبیعی این سیستم ها رخ می دهد.

اگر اطلاعات غلط در زیست بوم ها اجتناب ناپذیر باشد، سؤال مهم تر این است که چگونه می توان اثرات آن را مدیریت کرد.