اگر شما هم کوهنورد باشید و به طبیعت علاقه مند، حتما دوست دارید یک روز لذت صعود به قله را با فرزندتان شریک باشید.

به گزارش ایسنا، اما می دانید حضور کودکان در ارتفاعات بالای 2500 متر می تواند عوارض بسیار خطرناکی برای آنان در پی داشته باشد و ممکن است برای همیشه سلامت فرزندتان را تحت تاثیر قرار دهد و در شدیدترین حالت حتی منجر به مرگ او شود؟

اگر کوهنورد باشید، احتمالاً بارها در مسیر صعود کودکانی را دیده اید که همراه پدر و مادرشان راهی ارتفاعات شده اند. حتی اگر اهل کوه هم نباشید، تصاویر حضور کودکان در ارتفاعات را دست کم یک بار در شبکه های اجتماعی دیده اید. تفاوتی ندارد؛ هر دو به یک اندازه نگران کننده اند. این بی اطلاعی را چه می توان نامید تا عمق خطر را نشان دهد؟ شاید بازی با جان کودکان تعبیر دقیقی باشد.

آنچه افسانه حسامی فرد، پزشک و کوهنورد، مطرح می کند، زنگ خطری جدی برای خانواده هاست؛ خطراتی واقعی و گاه جبران ناپذیر که نادیده گرفته می شوند. هشدارهایی که نه تنها آگاهی خانواده ها را می طلبد، بلکه ضرورت ایجاد محدودیت و نظارت از سوی مسئولان برای حضور کودکان در ارتفاعات را بیش از پیش برجسته می کند.

افسانه حسامی فرد پزشک و اولین زن کوهنورد ایران که وارد باشگاه 8000 متری های جهان شد، با بیان این که کوهنوردی کلمه ای گسترده ای است و هر حضور در طبیعت و ارتفاع گرفتن را در ایران کوهنوری می گویند، تاکید کرد: حضور در طبیعت قطعا برای کودکان هم از نظر ارتباط با محیط زیست بسیار ارزشمند است و هم از نظر روانشناختی بسیار کمک می کند، یعنی دوست داریم کودکان مان در طبیعت حضور داشته باشند اما این طبیعت تا حد و مرزی برای کودکان مجاز است.

او به سن کودکی اشاره کرد و گفت: باید تعریفی برای رده سنی کودک داشته باشیم. در تعریف بین المللی فرد زیر 18 سال هنوز وارد بلوغ نشده است اما در تعریف دقیق تر تا 12 سال را کودک و 12 سال به بعد را نوجوان در نظر می گیریم. مخاطبی که ما هم در مورد آن صحبت می کنیم همان تا 12 سال است.

حسامی فرد در مورد محدوده ارتفاعی مجاز و خطرناک برای کودکان بیان کرد: تقریبا 1500 متر به بالا منطقه مرتفع محسوب می شود اما این منطقه برای کودک خطرناک نیست. چیزی که احتیاط را ایجاد می کند حدود 2000 تا 2500 متر از سطح دریا است که بچه ها نباید در این ارتفاع حضور داشته باشد و برای آن ها می تواند عارضه ایجاد کند.

او در پاسخ به این سوال که بر این اساس کودکان 7 تا 12ساله می توانند تا ارتفاع 2500 متر صعود کنند؟ بیان کرد: صعود به این ارتفاع هم بستگی به سبک زندگی دارد. صعود ناگهانی کودکی که در سطح صفر (سطح ارتفاع صفر نسبت به دریا مثل سواحل شمالی و جنوبی) زندگی می کند، به این ارتفاع می تواند خطرساز باشد اما برای کودکی که مثلا در تهران با ارتفاع 1500 متر زندگی می کند، خطرساز نیست و می تواند تحمل بهتری داشته باشد اما بالای 2500 متر از هر سطحی آمده باشد، می تواند خطرساز باشد.

این پزشک به خطرات کوهنودی در ارتفاع غیرمجاز برای کودکان اشاره کرد و گفت: بخشی خطرات جسمی است؛ صفحات رشد استخوانی که تقسیم سلولی زیادی دارند، خیلی به کمبود اکسیژن حساس هستند. در ارتفاع بالای2500 متر افت اکسیژن محیط می تواند آسیب رسان باشد و گاها آسیب های غیرقابل جبرانی در بزرگسالی داشته باشد.

جدا از این، آسیب هایی هم متوجه سلول های عصبی می شود. هم چنین کودکان استقامت عضلانی کمتری دارند و نسبت به بیان علائم خطر مثل افت دمای بدن و ارتفاع زدگی آسیب پذیرتر هستند. از طرفی کودکان قدرت تصمیم گیری مستقل ندارد و بیش تر تحت فشار یا تشویق اطرافیان یا جوهایی همچون ثبت رکورد اقدام به صعود می کنند که می تواند آسیب های روانی جدی را برای شان ایجاد کند چرا که اگر برنامه آن ها موفق نباشد، اعتماد به نفس شان را تحت تاثیر قرار می دهد و نمی تواند در آینده تصمیمات درستی برای خود داشته باشد.

او در واکنش به اینکه گاهی نوزاد یا کودکان چند ماهه در آغوش پدر و مادرهای شان در کوهستان دیده می شوند، گفت: خطرات برای کودکان در آن سن غیرقابل باور است. می بینیم که کودکان در ایستگاه های بالای توچال دچار عوارض و آسیب های جدی می شوند و خانواده ها واقف نیستند که چه آسیب ها و خطراتی متوجه کودک آن ها می شود، حتی اگر طولانی تر هم در آن محیط باشند منجر به ورم مغزی و مرگ مغزی می شود.

حسامی فرد در پاسخ به این سوال که کودکان با این سن و سال می توانند تا پیست اسکی هم نباید بروند؟ گفت: به هیچ عنوان چون آن جا ارتفاع بالای 3000 متر است و می تواند عوارض بسیار خطرناکی برای کودک داشته باشد، حتی اگر در آن زمان واضح و آشکار نباشد در راز مدت سلول های بدن کودک آسیب می بینند.

او از تجارب خود در این زمینه بیان کرد: هم در فضای مجازی و هم بارها در توچال کودکانی را دیده ام که نباید حضور داشته باشد؛ کودکانی که دچار خطرات زیادی حتی ورم مغزی شده اند. یکی از همکارانم در مورد دختر 10ساله خود تعریف می کرد که برای اسکی به توچال برده بودند. بعد از چند ساعت حضور در ارتفاع بی اختیاری ادرار پیدا کرده و بعد هم هوشیاری اش کم شده بود. پدرش که پزشک بود متوجه شده که حالت عادی ندارد و سریع او را به پایین و بعد هم بیمارستان منتقل می کند. خدا را شکر آسیب ماندگاری نداشته است.

این پزشک با بیان این که دلمان می خواهد شرایطی را فراهم کنیم که کودکان مان به خیلی از آرزوهای برآورده نشده ما برسند، تصریح کرد: متوجه نیستیم که اجبار و اصرار ما می تواند برای کودک چه آسیبی ایجاد کند. حضور کودکان در ارتفاع بالای 2500 متر ممنوع است و نباید اصرار، تشویق و ترغیبی به حضور آن ها داشته باشیم. باید بلوغ را طی و تصمیم گیری خود را انجام بدهند و بعد اقدام به حضور در ارتفاع بالا کنند.

این تصمیم گیری قطعا می تواند بعد از 12.13 سالگی اتفاق بیفتد. در جامعه بین الملل حضور افراد زیر 16 سال در ارتفاع بالای 5000 هزار کاملا ممنوع است و کسی که می خواهد قدم در آن ارتفاع بگذارد باید کاملا به سن لازم رسیده باشد. امیدوارم در ایران هم دستگاه های مرتبط اطلاع رسانی لازم را انجام بدهد. به نظرم در توچال باید محدودیت های لازم برای انتقال کودکان در نظر بگیرند و به خانواده ها هم اطلاع دهند که چه خطراتی وجود دارد.

او ادامه داد: بیش تر راهکارها آموزش و آگاهی جامعه است. در کنار آن محدودیت انتقال هم لازم است. باید مرز و محدودیتی برای ایستگاه های بالاتر توچال که یک ارتفاع ناگهانی می گیرند وجود داشته باشد.

با کاهش بارش برف در شهرهای بزرگ به خصوص تهران و علاقه کودکان به برف بازی برخی والدین فرزندان شان را به قله های اطراف شهرها می برند که باید به شدت از این کار پرهیز کنند.

شما هم اگر کودکی در دور و بر خود دارید که ممکن است در روزهای آخر هفته برای برف بازی به ارتفاعات بالا برده شود، لطفا این خبر را با والدینش به اشتراک بگذارید.