فرارو- اخیرا اکران فیلم سینمایی خاکروبه (Dust Bunny) در سینماهای جهان آغاز شده است.

به گزارش فرارو، احتمالا برخی در دوران کودکی احساس می کردند زیر تختشان هیولایی ترسناک وجود دارد و از ترس نمی توانند بخوابند به همین دلیل از دیگران کمک می خواستند اما هیچ کس حرفشان را باور نکرد. این فضا همان چیزی که خاکروبه نشان می دهد، اثری که به خوبی تاثیر آسیب ها و ترس های دوران کودکی در بزرگسالی را نشان می دهد.

فیلم خاکروبه با پرسشی ساده آغاز می شود که ممکن است هر کودکی در ذهن خود آن را مطرح کرده باشد؛ اگر هیولای زیر تخت واقعی باشد چکار باید کرد؟ داستان در نیویورکی روایت می شود که بیش از آنکه شبیه به امروز باشد، نسخه ای افسانه ای اما ترسناک از آن است. داستان درباره دختری به نام آرورا که مطمئن است هیولایی زیر تختش زندگی می کند اما هیچکس حرفش را باور ندارد. در ادامه ماجرا به سراغ مردی به نام مندز در همسایگی او می رود، مردی مرموز که کسی نامش را نمی داند و همه او را B5 صدا می کنند. با این حال B5 تنها کسی که به آرورا می تواند کمک کند، آن ها در کنار هم قرار می گیرند تا هیولاها را از بین ببرند.

تضاد میان آن ها محور روانشناختی فیلم است و نشان می دهد که بزرگسالان معمولا کودکان را نادیده می گیرند. در واقع فیلم با ظرافت مخاطب را با این سوال روبرو می کند که آیا گاهی نباید به کودکان اعتماد کرد؟

فیلم خاکروبه به خوبی تعادل میان خشونت، طنز و درام را حفظ کرده است، صحنه هایی مانند مبارزه با هیولاها و یا حتی تکه تکه کردن جسد، هر چند خشن به نظر می رسد اما هیچ گاه در فیلم صحنه های اغراق شده از خون و خشونت نمی بینید و بیشتر بر طنز و درام تمرکز دارد. یکی از نقاط قوت فیلم طراحی بصری آن است، خانه آرورا با رنگ های روشن و طراحی های قدیمی فضایی رویایی و خاص ایجاد می کند تا حس فانتزی داستان را نشان دهد. چراغ های دایره ای در رستوران یادآور هاله های نورانی که گاهی به شکل سایه های شرور ظاهر می شود.

به لحاظ ساختاری فیلم تقریبا بدون دیالوگ آغاز می شود و باعث تمرکز روی صحنه و بازیگرانی که بدون کلام تمام احساسات و تنش ها را منتقل می کنند. همچنین خیلی ظریف به بیان موضوعات اجتماعی و روانشناختی می پردازد. چرا که به بررسی خشم و ترس دوران کودکی می پردازد. به همین دلیل پایان قصه ممکن است بیش از حد ساده باشد اما برای کسانی که تجربه خشم و ترس در دوران کودکی داشته اند کاملا ملموس است. در نهایت خاکروبه اثری که به مخاطب یادآوری می کند هیولاها چه در کودکی و چه در بزرگسالی وجود دارند و نمی توان آن ها را کاملا از بین برد و فقط آن ها را پذیرفت.