فرارو- اخیرا اکران فیلم سینمایی وقایع نگاری آب ، اقتباسی متفاوت از کتاب خاطرات لیدیا یوکناویچ در سینماهای جهان آغاز شده است.

به گزارش فرارو، کریستین استوارت بعد از سال ها بازیگری وارد دنیای کارگردانی شده و این فیلم اولین تجربه او محسوب می شود، اثری که نگاهی متفاوت به زندگی و گذشته دارد.

داستان در مورد زنی به نام لیدیا است که شنا را بیشتر از هر چیزی در دنیا دوست دارد. او موفق می شود از دانشگاه تگزاس در رشته شنا بورسیه بگیرد اما زندگی و مشکلاتش باعث می شود تا ترک تحصیل کند، این اتفاق مسیر جدیدی را برای لیدیا باز می کند. یک دوست قدیمی او را به کلاس نویسندگی کن کیسی در دانشگاه اورگن معرفی می کند، نویسنده ای معروف که می خواهد با دانشجویانش یک رمان مشترک بنویسد. آشنایی لیدیا با این نویسنده همه چیز را تغییر می دهد.

یکی از ویژگی های برجسته فیلم، نگاهش به خشونت و سوءاستفاده است. کریستین استوارت صحنه های خشونت را عامدانه خارج از قاب نگه دارد اما تاثیر آن ها از طریق نگاه ها، حرکات و فضاسازی صحنه به مخاطب منتقل می کند. این نوع نمایش نه تنها خشونت را تکان دهنده نشان می دهد بلکه از تحمیل صحنه های ناپسند به مخاطب پرهیز می کند.

لیدیا در فیلم مدام به گذشته تاریک برمی گردد، به خانه ای در سانفرانسیسکو که با خواهر بزرگترش، مادری الکلی و پدری سخت گیر زندگی می کند. پدری که تجربه ای دردناک برای او باقی گذاشته است. در عین حال، فیلم از روایت خطی پرهیز می کند و وقایع زندگی لیدیا را به صورت تکه تکه ارائه می دهد. این ساختار دقیقا همان چیزی که در ذهن او رخ می دهد. از تولد نوزاد مرده تا ورود به دنیای نویسندگی قصه در یک جریان سیال اما پیوسته روایت می شود و بیننده بدون هیچ توضیح اضافی با جهان لیدیا روبرو می شود. این همان چیزی که وقایع نگاری آب را از سایر آثار جدا می کند.

ریتم کلی فیلم بر اساس حرکت آب طراحی شده، گاهی آرام و شفاف و گاه خروشان و تیره، لیدیا بارها تلاش می کند از گذشته خود فاصله گیرد اما مانند آب دوباره برمی گردد، برگشتی که دیگر یک شکست نیست بلکه نوعی تطهیر است، نوعی بازگشت که لیدیا می پذیرد گذشته جزیی از زندگی نه همه آن. در عین حال نوشتن برای لیدیا تبدیل به ابزاری برای بازسازی هویت شده، ابزاری که به او امکان می دهد نه گذشته را پاک کند و نه خود را به طور کامل درگیر آن کند، بلکه با آن زندگی کند و معنا را شکل دهد. با همه این موارد فیلم بی نقص نیست، گاهی وقایع نگاری آب بیش از حد توضیح می دهد و شدت بی وقفه قصه ممکن است مخاطبان را خسته کند. در نهایت وقایع نگاری آب نه تنها اثری درباره هویت است بلکه به مخاطب اجازه می دهد با لیدیا همراه و همدل شود.