استقلال در چارچوب مرحله یک شانزدهم نهایی رقابت های جام حذفی به مصاف تیم دسته دومی کشت وصنعت پادیاب خلخال رفت و با نتیجه 2 بر یک در پایان 120 دقیقه، حریف ناشناخته اش را در ورزشگاه تختی شکست داد تا صعودی دشوار به جمع 16 تیم پایانی داشته باشد. شاگردان عبدالمجید باقری نیا با نمایشی قابل ستایش، توجه همگان را جلب کردند و پس از 3 برد، وداعی افتخارآمیز با این مسابقات داشتند.

پادیاب، تیم هشتم سطح سوم فوتبال ایران

تیم پادیاب خلخال تا پایان هفته پنجم رقابت های لیگ دسته 2، از 5 بازی به 2 برد، 2 باخت و یک تساوی دست یافته و با 7 امتیاز در رده هشتم قرار گرفته است. آن ها پس از پیروزی در هفته نخست، 2 شکست متوالی را تجربه کردند و اسیر مشکلات مالی شدند اما رفته رفته شرایط شان بهتر شد و هم مسیر شدن با استقلال توانست بر روحیه این تیم سطح سومی بیفزاید. ماحصل آن شارژ روحی، پیروزی مقابل استقلال زاهدان و تساوی در جدال بیرون از خانه برابر شهرداری ماهشهر بود.

پادیاب، ذرت کاران نبود!

استقلال در سال 1388 و در همین جام حذفی دیداری با تیم نیمه حرفه ای ذرت کاران پارس آباد دشت مغان داشت. تیمی از استان اردبیل که برای حضور در دسته سوم تلاش می کرد. آن مسابقه با برتری 13 بر صفر شاگردان صمد مرفاوی در ورزشگاه آزادی خاتمه یافت و برخی بر این باور بودند رویارویی با یک نماینده دیگر از استان اردبیل در سال 1404 نیز مجددا با نتیجه ای یک طرفه همراه خواهد بود اما در عمل شاهد سناریویی به کل متفاوت بودیم. تیم تحت هدایت عبدالمجید باقری نیا تا دقیقه 89 از حریف لیگ برتری و گران خود با یک گل پیش بود و یک پنالتی بحث برانگیز باعث شد کار به تساوی کشیده شود و نهایتا بریس آسانی حکم به برتری آبی پوشان داد. آن ها از دقیقه 23 با اخراج سجاد جعفری، 10نفره هم شدند و بخش قابل توجهی از زمان بازی را با یک بازیکن کم تر ادامه دادند.

نارنجی پوشان، شگفت انگیز بازی کردند

به واقع نمایش شگفت انگیز و غیرمنتظره ای از یک تیم میانه جدولی در لیگ دسته دوم شاهد بودیم. خلخالی ها بدون داشتن حتی یک بازیکن که برای فوتبال دوستان نام آشنا باشد، از همان دقیقه نخست با برنامه وارد میدان شدند و بدون ارائه ضدفوتبال حریف سرشناس خود را به چالش کشاندند. شاگردان باقری نیای کهنه کار ابتدا رویکردی تهاجمی داشتند و حضور پرتعدادشان در زمین استقلال، حسابی تیم سا پینتو را تحت تاثیر قرار داد. ماحصل همین شروع جسورانه، یک سوپرگل از فریبرز یوسفی بود. هافبک پادیاب با شوتی سرکش آنتونیو آدان را تسلیم کرد و نارنجی پوشان را پیش انداخت. در ادامه کار نیز پادیاب دفاعی اصولی و درست را به منصه ظهور گذاشت و نیم نگاهی به ضدحملات هم در دستور کار این تیم قرار گرفت. آن ها بدون کشتن زمان بازی سعی بر حفظ نتیجه داشتند و تا حد زیادی هم موفق بودند و از جان مایه گذاشتند ولی تلاش شان کافی نبود. بارها در لیگ برتر دیده شده که تیم ها برای حفظ نتیجه از انواع حربه ها برای کشتن زمان مسابقه استفاده می کنند اما پادیاب با وجود 10 نفره بودن، چنین کاری انجام نداد.

هنر باقری نیا در آماده سازی نماینده خلخال

مشخص بود که سرمربی 65 ساله پادیاب، بازیکنانش را به خوبی از نظر ذهنی مهیای این پیکار کرده بود. آن ها هیچ ترس و واهمه ای برای رویارویی و تنه به تنه شدن با ستاره های استقلال نداشتند و می خواستند از فرصت تاریخی ای که شاید در دوران بازیگری اش دیگر برای شان رخ ندهد، بهترین بهره را ببرند. فراموش نکنیم که تیم آن ها با احتساب اوقات اضافی حدود 100 دقیقه با یک بازیکن کم تر ایستادگی کرد و همین مساله، اهمیت کار بزرگی که انجام داد را دوچندان می کند.

باید دید نماینده خلخال در پایان مسابقات لیگ دسته دوم چه جایگاهی را به خود اختصاص خواهد داد. فارغ از هر نتیجه ای، روز 30 آبان 1404 برای بازیکنان این تیم و همچنین خود باشگاه، روزی تاریخی خواهد بود. روزی که آن ها حتما به آن افتخار خواهند کرد.