فرارو- در حالی که رهبران جهان بر جلوگیری از نقض آستانه 1.5+ درجه سانتیگراد توافق نامه پاریس تمرکز کرده اند، یک تحلیل علمی جدید و جامع از خطرناک ترین شرایط آب و هوایی تابستانی در 100 شهر بزرگ جهان نشان داد که حداقل دمای شب در بسیاری از شهرهای جهان در هوای بسیار گرم، تا 10 برابر سریع تر از میانگین دمای روز افزایش یافته است.

به گزارش فرارو، این مطالعه در مقیاس جهانی توسط تیمی از دانشمندان برجسته گرما از ایالات متحده، استرالیا، آرژانتین و تایلند و به رهبری سازمان غیرانتفاعی جهانی تاب آوری اقلیمی برای همه با تمرکز بر محافظت از مردم در برابر خطرات گرمای شدید انجام شد. این تحلیل، داده های آب و هوایی سه دهه (1994-2024) را تحت دو الگوی آب و هوایی بسیار خطرناک بررسی کرد: شرایط گرمسیری خشک (گرم و خشک) و شرایط گرمسیری مرطوب (گرم و مرطوب).

این مطالعه نشان داد که 83 درصد از شهرهای مورد بررسی در این تجزیه و تحلیل، دمای شبانه پایدار و بالاتری را در طول خطرناک ترین گرمای تابستان تجربه می کنند، و بسیاری از شهرها نیز شاهد کاهش سریع شکاف بین بالاترین دما در روز و پایین ترین دما در شب هستند. این الگو که به عنوان کاهش دامنه دمای روزانه شناخته می شود، به این معنی است که شهرها در تمام طول شبانه روز گرم می مانند و ساکنان پس از تاریکی هوا، آرامش کمی دارند یا اصلاً آرامشی ندارند.

در برخی شهرها، حداقل دمای شبانه در طول رویدادهای گرمای شدید بسیار سریع تر از میانگین دمای روزانه افزایش می یابد. به عنوان مثال، در ملبورن، استرالیا، دمای شبانه در طول شرایط خشک گرمسیری هر 5.36 سال 1 درجه سانتیگراد افزایش می یابد، در حالی که در دبی، امارات متحده عربی، دمای شبانه در طول شرایط مرطوب گرمسیری هر 8.81 سال 1 درجه سانتیگراد افزایش می یابد.

دکتر لری کالکشتاین، اقلیم شناس و مشاور ارشد علوم گرما در سازمان تاب آوری اقلیمی برای همه که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: پیش از این تحلیل، ما نمی دانستیم که گرمای شبانه با چه سرعتی در خطرناک ترین توده های هوا در حال افزایش است. برای ما بسیار مهم است که بفهمیم گرمای تابستان - که مردم را راهی اورژانس می کند - چگونه در حال تغییر است و وقتی در مورد آن صحبت می کنیم، چه چیزی را نادیده می گیریم.

محققان همچنین افزایش شدید جهانی در فراوانی خطرناک ترین الگوهای آب و هوایی گرم و مرطوب را ثبت کردند. انواع آب و هوای گرمسیری مرطوب در طول دوره 30 ساله در سطح جهان 37 درصد افزایش یافته است که تقریباً 50 درصد آن در آمریکای مرکزی و جنوبی، اقیانوسیه و آفریقا بوده است. الگوهای آب و هوایی گرمسیری خشک در سطح جهان 13 درصد افزایش یافته است که بیشترین افزایش در استرالیا مشاهده می شود، جایی که چنین شرایطی 29 درصد افزایش یافته است.

در طول آب و هوای مرطوب گرمسیری، شهرهایی مانند سانتا ماریا، آپینگتون، سئول، سمرقند، پاریس، شهر کویت، پورتلند و آبادان شدیدترین کاهش را در اختلاف دمای روز و شب تجربه می کنند که نشان دهنده شب های گرم تر و بار گرمایی پایدارتر 24 ساعته است. از نظر منطقه ای، تعداد شهرهایی که در شرایط مرطوب گرمسیری، دامنه دمای روزانه آنها کاهش می یابد، شامل موارد زیر است:

آفریقا: 13 شهر از 15 شهر

آسیا: 18 شهر از 22 شهر

آمریکای مرکزی و جنوبی: 10 شهر از 11 شهر

اروپا: 7 شهر از 12 شهر

خاورمیانه: 5 از 5 شهر

آمریکای شمالی: 14 شهر از 16 شهر

اقیانوسیه: 9 شهر از 11 شهر

در شرایط خشک گرمسیری، شهرهایی از جمله ملبورن، آگادیر، سئول، بمبیی، قاهره، اقصر، کویت سیتی و سانتیاگو بیشترین کاهش را در شکاف بین بالاترین دماهای روزانه و پایین ترین دماهای شبانه نشان می دهند. تفکیک منطقه ای شهرهایی که در طول آب و هوای خشک گرمسیری، دامنه دمای روزانه آنها کاهش می یابد، به شرح زیر است:

آفریقا: 10 شهر از 14 شهر

آسیا: 13 شهر از 22 شهر

آمریکای مرکزی و جنوبی: 7 شهر از 11 شهر

اروپا: 4 شهر از 6 شهر

خاورمیانه: 6 شهر از 7 شهر

آمریکای شمالی: 11 شهر از 14 شهر

اقیانوسیه: 5 شهر از 9 شهر

تهدید پنهان سلامتی پس از تاریکی هوا

دمای بالای شب مانع از خنک شدن بدن انسان می شود و خطرات گرمازدگی، کم آبی بدن و استرس قلبی عروقی را افزایش می دهد. وقتی خواب به دلیل گرما مختل می شود، بدن توانایی خود را برای بهبودی از قرار گرفتن در معرض گرما در طول روز از دست می دهد که این امر خطر بیماری و مرگ را افزایش می دهد - به ویژه برای افراد مسن، زنان، افراد دارای بیماری های زمینه ای و ساکنان خانه های با تهویه نامناسب یا پرجمعیت.

مطالعات پزشکی نشان داده اند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض شب های گرم، حتی زمانی که دمای روز مشابه باشد، با افزایش میزان بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در طول موج های گرما مرتبط است. با این حال، بیشتر بحث های عمومی و بسیاری از ارزیابی های علمی در مورد گرمای شدید هنوز هم عمدتاً بر حداکثر دمای روز و میانگین های بلندمدت تمرکز دارند.

این مطالعه با بررسی تنها گرم ترین و خطرناک ترین توده های هوا - به جای تمام روزهای تابستان - یک نقطه کور حیاتی را در نحوه اندازه گیری و آمادگی جوامع برای گرمای شدید برجسته می کند. یافته ها نشان می دهد که جمعیت در بسیاری از شهرها در شب با خطرات سلامتی بیشتری نسبت به معیارهای گرما و سیستم های هشدار دهنده موجود مواجه هستند.

محققان تأکید می کنند که شب های گرم تر می توانند به ویژه در مناطق شهری خطرناک باشند، جایی که اثر جزیره گرمایی شهری، کمبود فضای سبز و محیط های ساخته شده متراکم، گرما را به دام می اندازند و فرصت های خنک شدن را کاهش می دهند. در محله هایی که دسترسی محدود به تهویه مطبوع یا مراکز خنک کننده عمومی ایمن دارند، تأثیر ترکیبی گرمای شبانه بالا می تواند کشنده باشد.

این گزارش با عنوان گرمای شدید و کاهش دامنه روزانه: ارزیابی جهانی از ویژگی و فراوانی توده هوای سرکوبگر ، از دولت ها، سازمان های بهداشتی و برنامه ریزان شهری می خواهد که گرمای شدید را به عنوان یک بحران 24 ساعته و نه یک چالش فقط در طول روز در نظر بگیرند.

کتی باگمن مک لئود، مدیرعامل سازمان تاب آوری اقلیمی برای همه ، گفت: ما می خواهیم این تحلیل، رهبران شهری و بهداشتی را بسیج کند تا فوراً دیدگاه خود را در مورد بحران گرمای 24 ساعته گسترش دهند. این تحقیق، یک نقطه کور حیاتی را در درک ما از گرمای شدید آشکار می کند.

به گزارش فرارو، در حال حاضر، اکثر سیستم های هشدار گرما و برنامه های عملیاتی، تأکید اصلی خود را بر دمای بالای روز یا مقادیر شاخص گرما قرار می دهند. بسیاری از آنها به صراحت حداقل دمای شب یا سرعت افزایش این دمای شب تحت خطرناک ترین توده های هوا را در نظر نمی گیرند.

این مطالعه مجموعه ای از اقدامات را توصیه می کند، از جمله:

به روزرسانی سیستم های هشدار اولیه گرما برای در نظر گرفتن دمای شب و کاهش شکاف بین روز و شب.

طراحی دستورالعمل های بهداشت عمومی و واکنش های اضطراری که اولویت را به حفاظت در طول شب های گرم متوالی می دهد، نه فقط روزهای گرم.

گسترش دسترسی به راهکارهای خنک کننده - مانند تهویه مطبوع، پنکه، سقف های خنک، فضاهای عمومی سایه دار و مراکز خنک کننده عمومی - به ویژه در محله های کم درآمد و پرخطر.

ادغام خطرات گرمای شبانه در ضوابط ساختمانی، برنامه ریزی شهری و سیاست های مسکن، با تمرکز بر بهبود تهویه، عایق بندی و مصالح ساختمانی که باعث کاهش احتباس گرما می شوند.

سرمایه گذاری در نظارت دقیق تر بر دما و رطوبت در سطح محله برای درک بهتر اینکه گرمای شبانه در کجا خطرناک تر است و چه کسی بیشترین آسیب را می بیند.

نویسندگان استدلال می کنند که با ادامه گرم شدن آب و هوا، جوامع دیگر نمی توانند برای تسکین طبیعی از گرمای روز به شب های خنک تر تکیه کنند. بدون اقدامات سریع سازگاری، افزایش دمای شب خطرات سلامتی را تشدید می کند، شبکه های برق را تحت فشار قرار می دهد زیرا تقاضا برای خنک سازی پس از تاریکی افزایش می یابد و نابرابری های موجود بین جوامعی که می توانند از پس هزینه های حفاظت برآیند و جوامعی که نمی توانند، عمیق تر می شود.

قرار گرفتن در معرض گرما به طور سنتی با حداکثر دمای روزانه و میانگین دما سنجیده می شود. این مطالعه نشان می دهد که برای محافظت واقعی از مردم، تصمیم گیرندگان باید تهدید رو به رشد شب های گرم تر و نحوه گسترش بی وقفه گرمای شدید در طول 24 ساعت شبانه روز را در نظر بگیرند.