فرارو- پژوهش های نوین نشان می دهد که فراتر از توصیه های شناخته شده ای چون تغذیه سالم و ورزش منظم، برخی عادت های کمتر مورد توجه می توانند نقش مهمی در افزایش طول عمر و بهبود کیفیت سال های زندگی داشته باشند.

به نقل از هاف پست، وقتی صحبت از افزایش طول عمر می شود، اغلب به عادت های شناخته شده ای مانند فعالیت بدنی، تغذیه سالم و کاهش استرس فکر می کنیم. اما متخصصان می گویند در کنار این اصول، رفتارهای ظریف تر و کمتر مطرح شده ای وجود دارد که تأثیر قابل توجهی بر سلامت بلندمدت دارند. هدف فقط طولانی تر زندگی کردن نیست؛ بلکه سالم و پرتوان ماندن در سال هایی است که به عمر اضافه می شود؛ همان تفاوت میان طول عمر و سلامت عمر .

دکتر داگلاس واگان، مدیر مؤسسه طول عمر پوتوسناک در دانشگاه نورث وسترن، توضیح می دهد که سلامت عمر یعنی سال هایی از زندگی که فرد در وضعیت کارکردی مطلوب قرار دارد؛ سال هایی که کیفیت زندگی، توان جسمی و سلامت روان حفظ می شود. پژوهش ها نشان می دهد افزایش طول عمر بدون بهبود کیفیت آن می تواند فقط به افزایش سال های همراه با بیماری منجر شود. هدف دانشمندان امروز بیشتر افزایش سلامت عمر است تا صرفاً افزایش طول زندگی .

ارین مارتینز، متخصص سالمندی، تأکید می کند که سلامت عمر نباید به عنوان فقدان کامل بیماری تعریف شود. او می گوید: سلامت عمر یک طیف است، نه آزمون قبولی و مردودی . تغییرات جسمی بخشی از فرایند طبیعی زندگی است، اما آنچه مهم است توانایی ادامه فعالیت، حفظ انرژی و احساس معناست. در ادامه، هفت عادت کمتر شناخته شده که متخصصان طول عمر بر آن تأکید دارند را می خوانید:

به گفته مارتینز، داشتن یک چرای روشن در زندگی یکی از قدرتمندترین پیش بینی کننده های طول عمر است. ژاپنی ها به این مفهوم ایکیگای می گویند؛ یعنی دلیل بودن. هدف زندگی قرار نیست بزرگ و جهانی باشد؛ حتی رسیدگی به باغچه، مراقبت از حیوان خانگی، یا مشارکت در یک فعالیت کوچک اجتماعی می تواند احساس معنا و تعهد ایجاد کند. وجود یک هدف به افراد کمک می کند سالم تر بمانند، ارتباطات اجتماعی خود را حفظ کنند و در برابر فشارهای زندگی مقاوم تر باشند.

یکی از طولانی ترین پژوهش های جهان نشان می دهد کیفیت روابط انسانی مهم ترین عامل در سلامت و طول عمر است. اطرافیان ما بر تغذیه، سلامت روان و حتی میزان مرگ ومیر تأثیر می گذارند. روابط اجتماعی حمایتی همان قدر اثر حفاظتی دارند که برخی داروها. ارتباطات قوی سطح التهاب را کاهش می دهد، استرس را کم می کند و خطر مرگ را پایین می آورد.

روابط بین نسلی مانند دوستی با سالمندان یا تعامل با جوان ترها ذهن را فعال نگه می دارد، حس تعلق ایجاد می کند و حتی سلامت جسم و شناخت را تقویت می کند. مارتینز می گوید این نوع روابط یکی از بهترین سرمایه گذاری ها برای طول عمر است.

به گفته واگان، ساده ترین راه برای افزایش طول عمر این است که آن را کوتاه نکنیم. پرهیز از سیگار، الکل، مواد مخدر یا رانندگی خطرناک از اثرگذارترین عوامل در سلامت بلندمدت است. مطالعات نشان می دهد افرادی که رفتارهای کم خطر دارند، بیشترین شانس را برای رسیدن به سالمندی باکیفیت دارند.

کمک به جامعه نه فقط برای دیگران مفید است، بلکه سلامت خود فرد را نیز بهبود می بخشد. مارتینز می گوید داوطلبی باعث ایجاد پیوندهای اجتماعی، افزایش فعالیت بدنی و تقویت حس معنا می شود؛ عواملی که با طول عمر بیشتر و رضایت مندی بالاتر همراه اند. نکته کلیدی آن است که فعالیت داوطلبانه باید با علاقه ها و ارزش های فرد هماهنگ باشد تا به باری اضافی تبدیل نشود.

در کنار کیفیت غذا، زمان غذا خوردن هم می تواند بر سلامت تأثیر بگذارد. یکی از روش های پرطرفدار خوردن در بازه زمانی محدود است مثلاً دریافت کالری فقط در یک بازه 8 تا 10 ساعته. براندهورست می گوید این الگو می تواند به تنظیم متابولیسم، بهبود سلامت قلب و کنترل قند خون کمک کند. البته این روش برای همه مناسب نیست و افراد با شرایط خاص یا سابقه اختلالات خوردن باید از آن پرهیز کنند.

خواب کافی، حدود 7 تا 9 ساعت و منظم، یکی از ستون های مهم سلامت در طول عمر است. واگان توضیح می دهد که خواب منظم به بدن امکان می دهد عملکردهای حیاتی خود را بازیابی کند، سیستم ایمنی را تثبیت کند و روند پیرشدن سلولی را کند سازد. یک ریتم پایدار خواب و بیداری حتی در آخر هفته ها، همراه با دریافت نور صبحگاهی و محدود کردن نور شب، می تواند سلامت طولانی مدت را تقویت کند.